Η Ζωή Λάσκαρη αποτέλεσε μεγάλο κομμάτι του ελληνικού κινηματογράφου, κέρδισε τους πάντες με τον πηγαίο χαρακτήρα της και κατάφερε να χαραχτεί ανεξίτηλα στη μνήμη όλων μας. Το ίδιο και οι ατάκες της, λόγια που έμοιαζαν να κρύβουν μία φανταστική απλότητα αλλά ταυτόχρονα είχαν μεγάλο νόημα, ειδικά όταν επρόκειτο για το θέμα του έρωτα.
«Η αγάπη είναι το μυστικό, η συντροφικότητα, το νοιάξιμο. Αυτό ήθελα πάντα.»
«Το πρόβλημα είναι πως όσα περισσότερα όνειρα κάνεις, τόσο πιο πολύ γελάει Αυτός εκεί πάνω (ο Θεός). Έζησα συγκλονιστικά πράγματα που ήρθαν από μόνα τους. Ούτε τα επιδίωξα, ούτε τα είχα ονειρευτεί. Αν δεν σκας και πολύ για κάτι, έρχεται από μόνο του. Έτσι και αλλιώς η ζωή είναι σαν κινούμενη άμμος. Έξω από τον έρωτα, την φιλία και την οικογένεια είναι σχεδόν μάταιο να επενδύεις σε ένα παραμύθι που έχεις φτιάξει στο μυαλό σου.»
«Δεν μπορώ να είμαι πολλές Ζωές μαζί. Δεν είναι του χαρακτήρα μου. Πριν από τον Αλέξανδρο, οι περισσότεροι άνδρες με αντιμετώπιζαν σαν τη Ρίτα Χέιγουορθ: κοιμόντουσαν με τη Λάσκαρη και ξυπνούσαν με τη Ζωή. Έχω ερωτευτεί μέχρι θανάτου. Εχω πέσει στα πατώματα, έχω φάει κλοτσιές, έχω φάει κέρατο. Γιατί ερωτεύονταν τη Λάσκαρη και όχι τη Ζωή. Ξυπνούσαν και έλεγαν “τι σταρ είναι αυτή να μαγειρεύει, να πλένει και να φροντίζει το σπίτι;”. Γιατί ήθελαν να με βλέπουν όπως με είχαν στο μυαλό τους. Ενώ εγώ ήθελα να με βλέπουν όπως είμαι.»
«Να βουτάς με τα μούτρα και να μη φοβάσαι, γιατί τότε η ζωή είναι χαμένη. Σαν να μην έζησες, σαν να ήσουν περαστικός κι έφυγες. Θέλει πολλή τόλμη. Στο κάτω κάτω, γιατί ζούμε; Γιατί να φοβόμαστε μην πονέσουμε; Δεν πονάμε πιο πολύ όταν δεν ζούμε τα πράγματα; Να μη φοβάσαι τη ζωή, προχώρα!»
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
