Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές που έπληξαν τη χώρα μας, ένα τεράστιο μέρος των πολιτών δρα εθελοντικά προκειμένου να βοηθήσει με όποιον τρόπο μπορεί τους πληγέντες. Ενώ όλοι έχουμε κάθε καλή διάθεση να προσφέρουμε, πολλοί δε γνωρίζουμε πώς ακριβώς να φερθούμε, σε περίπτωση που έρθουμε σε άμεση επαφή μαζί τους.
Καταρχάς, είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίσουμε εάν είμαστε σε θέση να διαχειριστούμε όσα θα δούμε και θα ακούσουμε. Σε περίπτωση αυτό δεν είναι δυνατό, καλό είναι να δραστηριοποιηθούν σε κάποιο άλλο, πιο «ασφαλές» πόστο.
Εάν τελικά αποφασίσουμε το αντίθετο, καλό είναι να έχουμε στο μυαλό μας ότι θα συναναστραφούμε με ανθρώπους που βγήκαν ζωντανοί από μία καταστροφή και, ίσως, έχασαν δικά τους πρόσωπα και περιουσίες. Οπότε το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να δείξουμε με την κατάλληλη γλώσσα του σώματος ότι ενδιαφερόμαστε για εκείνους και, κυρίως, να τους ακούσουμε με προσοχή. Θα αντιδράσουμε ψύχραιμα και με χαμόγελο στις ανάγκες τους, ενώ θα είμαστε απόλυτα συγκεντρωμένοι σε αυτούς.
Φυσικά, καλό είναι να μην ξεχνάμε ότι δεν είμαστε στη θέση τους. Δε βιώσαμε εμείς τον τρόμο και την απώλεια. Επομένως, κάθε προσπάθεια να δείξουμε κατανόηση ή να τους παρηγορήσουμε λέγοντας ότι «πρέπει να το ξεπεράσουν» είναι άσκοπη. «Έχε πίστη στο Θεό», «Ο Θεός σας δοκιμάζει αλλά όλα θα πάνε καλά», «Απλώς ηρεμήστε» είναι φράσεις που θα πρέπει να αποφεύγονται με κάθε τρόπο.
Τέλος, δε χρειάζεται να δίνουμε υποσχέσεις που είμαστε σίγουροι ότι δεν μπορούμε να κρατήσουμε, απλώς επειδή θέλουμε να τους κάνουμε να αισθανθούν καλύτερα. «Λυπάμαι πραγματικά για όσα περνάτε», «Η αντίδρασή σας είναι απόλυτα φυσιολογική δεδομένων των όσων συνέβησαν» και «Πείτε μου τι σας ανησυχεί για να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε τώρα» είναι αυτά που χρειάζονται να ακούσουν και, πραγματικά, αρκούν για να νιώσουν ότι στεκόμαστε στο πλευρό τους.
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
