«Arrête, c'est ici l'empire de la mort» - «Σταμάτα, εδώ είναι η αυτοκρατορία του θανάτου»
Στο βάθος της «πόλης του φωτός» κρύβεται πολύ σκοτάδι. Κάτω από την επιφάνεια της γης, βρίσκονται τα μέρη που προκαλούν ανατριχίλα και φόβο, αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης των μεγαλύτερων θρύλων και, σήμερα, προσελκύουν χιλιάδες τουρίστες. Οι Κατακόμβες του Παρισίου, το «βασίλειο των νεκρών», κρύβουν πολλά μυστικά.
Πρόκειται για ένα δίκτυο από σπήλαια, παλιά λατομεία και σήραγγες, τα τοιχώματα των οποίων είναι επενδυμένα με ανθρώπινα οστά. Δημιουργήθηκαν πίσω στο 1786, όταν τα νεκροταφεία της πόλης είχαν γεμίσει ασφυκτικά. Οι κάτοικοι χρειάζονταν νέους χώρους για να θάβουν τους νεκρούς τους, ενώ μία αποπνικτική δυσοσμία κυρίευε ολόκληρο το Παρίσι. Λέγεται πως χαλούσε ακόμη και το κρασί, πως το γάλα έπηζε.
Στην είσοδο, θα βρούμε μία προειδοποιητική πινακίδα. Η επίσκεψη, όπως τονίζει, «μπορεί να αναστατώσει τους ιδιαίτερα ευαίσθητους ανθρώπους και τα παιδιά» - κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη. Είναι, άλλωστε, ένα ταξίδι 800 μέτρα κάτω από το έδαφος, με τα οστά 150 χιλιάδων, περίπου, σωμάτων.
Για εκατό, περίπου, χρόνια, γίνονται διαρκώς έργα και ανακαινίσεις. Αυτό που αρχικά έμοιαζε με τεράστιο οστεοφυλάκιο, μετατράπηκε σε ιδιαίτερο μαυσωλείο. Την επίβλεψη της διακόσμησης ανέλαβε ο Louis-Étienne Héricart, ο οποίος αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τα κόκκαλα και τα κρανία, προκειμένου να δώσει μία ακόμη πιο απόκοσμη αίσθηση σε όποιον τολμούσε να μπει. Τα στοίβαξε ομοιόμορφα, δημιούργησε εντυπωσιακά μοτίβα.
Αφιέρωσε ολόκληρες αίθουσες σε μεμονωμένα οστά ή και ολόκληρους σκελετούς, οι οποίοι βρίσκονταν στη διάθεση της επιστήμης.
Στα μακάβρια τοιχώματα βρίσκονται γκαλερί με φωτογραφίες και φράσεις που μας κάνουν να σταματήσουμε για ένα λεπτό και να σκεφτούμε πόσο μικροί είμαστε, πόσο ασήμαντοι. «Σκέψου το πρωινό που μπορεί να μην αντέξεις μέχρι το βράδυ, και το βράδυ που μπορεί να μην αντέξεις μέχρι το πρωί».
«Είναι σ’ αυτά τα μέρη της λήθης, ανάμεσα σ’ αυτούς τους τάφους, που ο χρόνος και ο θάνατος συναντιούνται. Τόσοι νεκροί κολλημένοι και χωμένοι κάτω από τη Γη. Οι αριθμοί δε σημαίνουν τίποτα – το πλήθος είναι μόνο», διαβάζουμε σε μία επιγραφή. Είναι απόσπασμα του επιταφίου που έγραψε ο ποιητής Antoine-Marin Lemierre.
Μόνο ένα μικρό μέρος του τούνελ είναι ανοιχτό στους επισκέπτες. Το συνολικό του μήκος ξεπερνά τα 200 χιλιόμετρα, άλλωστε. Μέχρι το 1950, ωστόσο, μπορούσε να τις επισκεφθεί οποιοσδήποτε. Τις δεκαετίες του ’70 και του ’80, οι «Cataphiles», οι τολμηροί εκείνοι εξερευνητές που τρύπωναν στα απαγορευμένα μέρη, προσπαθούσαν να ανακαλύψουν κάθε κρυφή γωνιά. Τα χρόνια πέρασαν, όμως υπολογίζεται ότι τουλάχιστον 300 «ανιχνευτές» εισβάλλουν παράνομα κάθε χρόνο – οργανώνουν ακόμη και υπόγεια πάρτι, έχουν δημιουργήσει τα δικά τους στέκια.
Το 2004 η αστυνομία του Παρισιού ανακάλυψε έναν πλήρως εξοπλισμένο υπόγειο κινηματογράφο. Υπήρχαν καθίσματα, τραπέζια, μία μπάρα με φαγητά και ποτά, σύγχρονοι προβολείς και μία πελώρια οθόνη. Το 2017, ληστές έπεσαν πάνω σε μία μυστική κάβα – έκλεψαν, μάλιστα, κρασί που κόστιζε 250 χιλιάδες ευρώ.
Σύμφωνα με τη Washington Post, πολλοί επισκέπτες αφήνουν τα δικά τους σχόλια, βγαίνοντας από την «αυτοκρατορία του θανάτου». Σε κάποιο κρανίο βρίσκεται χαραγμένο το όνομα Fernando. Και, δυστυχώς, είναι σχεδόν αδύνατο να αποτραπεί κάτι τέτοιο – οι Κατακόμβες είναι πελώριες.
πηγή φωτογραφίας: Pixabay
Δείτε ακόμα: Η μυστηριώδης Ισλανδία
Γίνε κι εσύ μέλος μόνο με 6€/ έτος στο συνδρομητικό Jenny.gr Exclusive Benefits
Icelandic Horses
Black Field
Reflection / Fjallsarlon
Atlantic Sunset
Lomagnupur Mountain
Bjarnarfoss, Snaefellsnes
Fjallsarlon
Moss Covered Lava Field
The Black Sand Beach
Glacial Ice / Fjallsarlon
The Blue Lagoon
