Το Cambridge διοργανώνει «σεμινάρια γονιμότητας» αποκλειστικά για γυναίκες, αφού εμείς φταίμε και γι' αυτό

«Κάνε παιδιά νωρίς, να ξεμπερδεύεις». «Πάτησες τα 30 ε; Ξεκίνα σιγά σιγά». «Κάνε ένα παιδάκι, μη μείνεις μόνη σου». «Όλο δουλεύεις, να δω πότε θα μείνεις έγκυος». «Πρόσεχε μην περάσουν τα χρόνια και δυσκολευτείς μετά». «Η καημένη, δεν έγινε ποτέ μητέρα». «Είναι γυναίκα καριέρας».

Πάμε να δούμε, τώρα, τι λέει η κοινωνία για το άλλο φύλο. «Δεν είναι για οικογένεια, είναι bon viveur». «Τώρα που έκλεισε τα 40, μπορεί να αρχίσει να σκέφτεται μήπως κατασταλάξει σε μία γυναίκα». «Δεν παντρεύτηκε ποτέ, έφαγε τη ζωή με το κουτάλι». Εδώ δεν έχουμε άνδρα καριέρας, ωστόσο. Περίεργο.

Φαίνεται παλιακή αυτή η αντίληψη; Ναι. Ισχύει, όμως, μέχρι σήμερα.

Στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, διοργανώθηκαν «σεμινάρια γονιμότητας» αποκλειστικά για γυναίκες, καθώς «κινδυνεύουν να μείνουν άκληρες» αν αφήσουν τη μητρότητα «για πολύ αργά». Και διαιωνίζεται το στερεότυπο που πρέπει να μας υπενθυμίζει ότι η δυνατότητα αναπαραγωγής μας έχει ημερομηνία λήξης – λες  και δε γνωρίζουμε τα βασικά για τον οργανισμό μας.

Η ιδέα ότι μπορεί να ξεχάσουμε να κάνουμε παιδί, είναι εξοργιστική. Θα φέρω ένα δικό μου παράδειγμα, με το οποίο ελπίζω να μην ταυτιστείτε, αν και δεν το νομίζω.

Από τα 12 μέχρι τα 18, ήξερα ότι δεν έπρεπε να μείνω έγκυος «για να μην καταστραφεί η ζωή μου». Από τα 20 και μετά, ξεκίνησα να ακούω πως δεν πρέπει να αργήσω πολύ, «maximum τα 35, γιατί μετά μεγαλώνεις και δυσκολεύεσαι». Είχα την ιδέα ότι στα 25 μου θα πρέπει να έχω μία σταθερή σχέση, ώστε στα 30 να είμαι πια έτοιμη για οικογένεια, λες και το μωρό είναι απλώς κάτι που πρέπει να μπει στο πρόγραμμα.

Αν κάποια από εμάς παντρευτεί, έρχεται η ευχή «και του χρόνου, διπλή». Και η ερώτηση – φωτιά: «Πότε θα κάνετε παιδάκι;». Έρχεται το παιδάκι; «Κάνε τώρα και το δεύτερο, να είναι κοντά, να ξεμπερδεύεις». Να ξεμπερδεύεις.

Βλέπουμε διαρκώς γυναίκες άνω των 40 να απολογούνται που δεν έγιναν μητέρες. Διάσημες, να δίνουν συνεντεύξεις και να πρέπει να απαντήσουν γιατί. 

Ανήκουμε σε μία γενιά που, ακόμη, θεωρεί τα 35 σημείο-σταθμό στη ζωή της γυναίκας. Και δημιουργείται ένας πανικός – δε γνωρίζω ούτε μία που να μην το έχει σκεφτεί – μαζί με τεράστια παραπληροφόρηση.  Παράλληλα, τα 35 θεωρούνται η πιο δημιουργική και παραγωγική ηλικία για έναν άνδρα, ο οποίος δε δέχεται πίεση. Έχει όλη την ελευθερία να ζήσει τη ζωή του, να κάνει τα ταξίδια του, τις σχέσεις του – ό,τι θέλει.

Όπως πάντα, το βάρος πέφτει σε εμάς. Κι όμως, κανείς δε μας ακούει. Ούτε καν για την αναπαραγωγή μας. Η πραγματική συζήτηση που πρέπει να γίνει λοιπόν, μάλλον δεν αφορά την κατάλληλη ηλικία εγκυμοσύνης.