And Just Like That: Οι λόγοι που με έκαναν να νιώσω αμήχανα βλέποντας τη σειρά
Κλέλια Φατούρου
10 Ιανουαρίου 2022
Πίσω στο 1998, μία σειρά για 4 Νεουορκέζες φίλες ξεκινούσε. Το Sex and the City εξιστορούσε για πρώτη φορά τη φάση του dating και του σεξ στα 30s (και 40s) των γυναικών. Η τηλεόραση έδειχνε δονητές, one night stands, τοξικούς άντρες, και όλα αυτά σε συνδυασμό με πολυτελή διαμερίσματα και Mary Jane γόβες.
Μετά από 6 κύκλους, η σειρά ολοκληρώθηκε, ακολούθησαν 2 ταινίες που έδειχναν τις φίλες παντρεμένες (εκτός από τη Samantha φυσικά) και κάπου εκεί τις αποχαιρετήσαμε. Μέχρι που ήρθε η πανδημία και μαζί της έφερε όλα τα πολυαναμενόμενα reunions. Η παρέα των γυναικών έχασε ένα μέλος της, διανύει τη δεκαετία των 50 και έχει πλέον άλλους προβληματισμούς. Ή και όχι.
Τα επεισόδια του And Just Like That βγαίνουν κάθε εβδομάδα στο HBO, και όχι μονορούφι όπως στο Netflix. Και αυτό σου δίνει τη δυνατότητα να επεξεργαστείς αυτό που μόλις έχεις δει. Δεν ξέρω βέβαια αν αυτό είναι καλό για το συγκεκριμένο reunion.
Η σειρά που επέστρεψε και την περιμέναμε τα τελευταία 11 χρόνια έχει πάρα πολλά προβλήματα, ίσως επειδή προσπαθεί να θίξει τουλάχιστον 5 κοινωνικά θέματα ανά επεισόδιο.
Η σειρά που οφείλει να είναι woke
Όταν ξεκινάς το 1998 και μιλάς ανοιχτά για το σεξ, δεν γίνεται να έχεις φτάσει στο 2021 και να κλείνεις τα μάτια στα θέματα ταυτότητας φύλου και σεξουαλικότητας. Το AJLT τα κρατά ανοιχτά και πολύ καλά κάνει. Ωστόσο, αν θες να είσαι μέρος της σύγχρονης κοινωνίας, πρέπει να το κάνεις κανονικά και όχι φορτικά, επειδή πρέπει να χωρέσουν όλες οι μειονότητες σε 40λεπτα επεισόδιο. Ο non binary χαρακτήρας Che Diaz υπενθυμίζει στην Carrie ότι πρέπει να μιλά ανοιχτά για τη σεξουαλικότητά της, στο podcast που συμπαρουσιάζουν, αλλά ο ίδιος χαρακτήρας δείχνει να έχει μία μόνιμα θετική τοξικότητα και ότι δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα από τότε που «βγήκε από την ντουλάπα».
Από την άλλη, δεν γίνεται να μην σταθώ στην αφύπνιση της Miranda -αν και νιώθω ότι βλέπουμε την πραγματική ιστορία της Cynthia Nixon. Πως, ενώ ήταν παντρεμένη με άντρα και παιδιά, ερωτεύτηκε μία γυναίκα και έφερε τούμπα τη ζωή της. Στη σειρά το βλέπεις να συμβαίνει στα 55, πράγμα που κάνει το όλο γεγονός ακόμα πιο σημαντικό. Το να ακολουθείς την καρδιά σου και να μην αγνοείς το ότι η ζωή σου, σου φαίνεται μισή.
Ένα ακόμη στοιχείο που εκτίμησα σε αυτό το reunion είναι το πώς αντιμετωπίζεται το coming out ενός κοριτσιού που δεν νιώθει κορίτσι και δεν θέλει να έχει πλέον γυναικείο όνομα. Βρίσκω αρκετά ρεαλιστική τη δυσκολία αποδοχής από τους γονείς, οι οποίοι σιγά σιγά, με τη βοήθεια του σχολείου, ακούν το παιδί τους και προσαρμόζονται ακόμα και σε κάτι που τους είναι άγνωστο.
Ο θάνατος και το άβολο πένθος
Η αλήθεια είναι ότι όλοι οι fans πονέσαμε με τον πρόωρο χαμό του Mr. Big. Όταν όμως δημοσιοποιήθηκαν οι καταγγελίες των θυμάτων του, κάπως χαρήκαμε με αυτό που έπαθε. Το πιο άβολο όλων όμως ήταν η φάση του πένθους της Carrie. Η έλλειψη συναισθήματος από την πλευρά της, η διοργάνωση της κηδείας που ήταν λίγο σαν δεξίωση και τα στάδια του πένθους που δεν είδαμε ποτέ να βιώνει. Απλώς άλλαξε σπίτι και δηλώνει ότι πρέπει να προχωρήσει μετά τον θάνατό του. Και αυτό με έκανε να νιώσω λίγο αμήχανα. Αφού μιλάμε για τις ζωές γυναικών άνω των 50, γιατί να μην δούμε και λίγο ρεαλισμό όταν έρχεται η απώλεια; Γιατί πρέπει να βλέπουμε την Carrie μόνο fabulous και όχι να υποφέρει με άλουστα μαλλιά;
Η βαρεμάρα των ευκατάστατων κυριών
Καταλαβαίνω ότι δεν μπορείς ξαφνικά να δείξεις τη Charlotte να ψωνίζει από second hand μαγαζί, αλλά κάπου κουραστήκαμε με τα Yves Saint Laurent φορέματα, τα τακούνια ενώ μαγειρεύει, και τα πλαστά χαμόγελα σε δείπνο με άλλα ζευγάρια. Θέλω να πω, είμαστε σε μία άλλη εποχή και η πανδημία μας υπενθύμισε την ουσία των σχέσεων. Κουράστηκα να βλέπω τη Charlotte να είναι πάντα προσποιητή και να φωνάζει στον Harry επειδή ιδρώνει.
Πόσο καλή φίλη είναι η Carrie τελικά;
Το 6ο επεισόδιο δείχνει διάφορες στιγμές της Carrie ως φίλη. Από τη μία, στηρίζει τον Anthony και είναι δίπλα του στο lifting που θέλει να κάνει, αλλά δυσκολεύεται να δεχτεί την απόφαση της Miranda να αλλάξει ζωή και να επαναπροσδιορίσει τη σεξουαλικότητά της. Από την άλλη, παρακαλάει τη Samantha για ένα μήνυμα αλλά απαιτεί από τις φίλες της να είναι μόνιμα δίπλα της κατά την αποθεραπεία από χειρουργείο στον γοφό.
Καλή η προσπάθεια, αλλά...
Η σειρά θα ολοκληρωθεί στα 10 επεισόδια, όπου θα έχουμε και μία ολοκληρωμένη άποψη. Ωστόσο, χαιρόμαστε επειδή βλέπουμε μία παρέα γυναικών που ζει, επιστρέφει στο πανεπιστήμιο, αναθεωρεί τη σεξουαλικότητά της, φλερτάρει, αγγίζει θέματα υπογονιμότητας ή πώς είναι να είσαι single 53 (και οκ με αυτό). Η ζωή μπορεί να είναι κανονική σε όλες τις ηλικίες και το And Just Like That είναι μία καλή υπενθύμιση. Eίναι όμως ολοφάνερο ότι η ίδια η σειρά νιώθει αμήχανα απέναντι σε θέματα που είναι κοινωνικά «καινούρια». Δεν χρειαζόταν να στριμωχτούν όλα σε λίγα επεισόδια και, για να είμαστε ειλικρινείς, θα μπορούσαμε να ζήσουμε και χωρίς να δούμε τον Mr. Big να αυτοϊκανοποιείται.
