Όσοι με ξέρουν καλά γνωρίζουν πως για εμένα η τέχνη του θεάτρου είναι η απόλυτη πράξη ελευθερίας. Σύνδεσης με κάτι που φαντάζεσαι και θέλεις εσύ ο ίδιος να έρθεις κοντά. Έχει κάτι το μεταφυσικό σαν συνθήκη. Κάτι συμβαίνει στο τώρα αλλά μπορεί να δράσει αργότερα, υποσυνείδητα, σχεδόν μαγικά. Είναι μια θεραπευτική και ταυτόχρονα καθαρτική διαδικασία που σε ενθαρρύνει να νιώσεις, να πιστέψεις, να ελπίζεις, να εκφραστείς.
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου έχω παρακολουθήσει θέατρο παντού. Σε μικρά και μεγάλα θέατρα, σε μικρές και μεγάλες πόλεις, από μεγάλες θεατρικές ομάδες και ερασιτεχνικές, από ενήλικες και παιδιά, σε ανοιχτούς και κλειστούς χώρους – όλες συνθήκες ξεχωριστές που μου προσέφεραν η καθεμία αυτό που είχε να μου προσφέρει, που έγραψαν μέσα μου στο παρελθόν και συνεχίζουν να με καθορίζουν στο παρόν. Διαβάστε τη συνέχεια στο monopoli.gr.
