Το ούζο αποτελεί κάτι σαν το εθνικό ποτό της χώρας μας. Όσο και αν τα τελευταία χρόνια χάνει έδαφος συγκριτικά με το τσίπουρο, αποτελεί ένα προϊόν που... μυρίζει Ελλάδα και πάντα έχει θέση σε ένα καλοκαιρινό τραπέζι.
Η ιστορία του είναι συνδεδεμένη με το τσίπουρο, παρότι σε αντίθεση με αυτό είναι συνήθως μόνο σε μικρό ποσοστό προϊόν απόσταξης σταφυλιών. Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία το ούζο προέκυψε από την ανάγκη των βιοτεχνών ποτοποιών να καλύψουν τη μεγάλη ζήτηση σε τσίπουρο στην περίοδο του μεσοπολέμου που και η παραγωγή σταφυλιών είχε μειωθεί (πχ πόλεμοι, φυλλοξήρα).
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως παρουσιάζει και το πώς προέκυψε το όνομα «ούζο». Εκ πρώτης όψεως, δεν φαίνεται να έχει σχέση με τα συστατικά του, όπως για παράδειγμα το τσίπουρο ή η ρακή. Και η αλήθεια είναι πως η ονομασία του είναι εντελώς τυχαία! Την απάντηση για το πως ονομάστηκε έτσι το ποτό, ενδεχομένως να την παίρνουμε από τον Αχιλλέα Τζάρτζανο. Ο θρυλικός γλωσσολόγος που τα βιβλία του και τα λεξικά τους διδάχθηκαν σε γενιές Ελλήνων, έχει αναφερθεί και στο ούζο!
Διαβάστε τη συνέχεια στο Reader.gr
