3 "παγίδες" που δεν πέφτουν ποτέ οι άνθρωποι με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη

Υπάρχουν στιγμές που χάνουμε τον εαυτό μας - όχι από αδυναμία, αλλά επειδή παρασυρόμαστε από πράγματα που μοιάζουν «αθώα» ή «φυσιολογικά». Κάτι μας αποσπά, κάτι μας τραβά την προσοχή, και τελικά δεν κάνουμε αυτό που ξέρουμε ότι θα μας έκανε καλό. Οι άνθρωποι με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη ξεχωρίζουν, γιατί έχουν επίγνωση αυτών των στιγμών. Ξέρουν πότε χάνουν τον προσανατολισμό τους και, κυρίως, ξέρουν πώς να επανέρχονται.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτή η κατηγορία ανθρώπων δεν επηρεάζεται από εξωγενείς παράγοντες, γιατί είναι σε θέση να καταλάβει τι συμβαίνει προς όφελός της και τι όχι. Έχει αναπτύξει ένα είδος εσωτερικού ραντάρ που της επιτρέπει να εντοπίζει αυτές τις παγίδες και να τις αποφεύγει ή τουλάχιστον θέτει σε προτεραιότητα την αυτοφροντίδα και τη συναισθηματική ισορροπία. Παρακάτω, θα δεις τις τρεις πιο κοινές «παγίδες» που αποφεύγουν συστηματικά οι συναισθηματικά ευφυείς άνθρωποι.

PARENTING

Oι άνθρωποι που μεγάλωσαν με γονείς με χαμηλό EQ, συνήθως έχουν αυτές τις 7 συμπεριφορές

3 παγίδες που αποφεύγουν πάντα τα άτομα με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη:

#1 Η ανάγκη να είναι αρεστοί σε όλους

Πόσες φορές έχεις ακυρώσει κάτι που ήθελες να κάνεις για εσένα, επειδή κάποιος άλλος ήθελε κάτι διαφορετικό; Ίσως να σκόπευες να πας μια βόλτα, να ξεκουραστείς ή να κάνεις διαλογισμό, αλλά τελικά επέλεξες να βοηθήσεις κάποιον, μόνο και μόνο για να μην τον απογοητεύσεις. Η ανάγκη να είμαστε «αρεστοί» μπορεί να μας κάνει να ξεχάσουμε τις δικές μας προτεραιότητες. Και το χειρότερο είναι ότι αυτό συχνά δεν γίνεται συνειδητά. Αρκεί και μόνο η ιδέα ότι κάποιος θα μας εκτιμήσει ή θα νιώσει καλά εξαιτίας μας, για να παραμερίσουμε τις ανάγκες μας. Οι άνθρωποι με υψηλό EQ δεν αισθάνονται ενοχές όταν βάζουν τα όριά τους και επιλέγουν το «όχι», για να μπορέσουν να πουν «ναι» στον εαυτό τους.

#2 Η ενασχόληση με τα προβλήματα των άλλων

Η εμπλοκή σε οικογενειακές ή φιλικές εντάσεις είναι κάτι που πολλοί από εμάς κάνουμε σχεδόν αυτόματα. Ίσως γιατί έχουμε την ικανότητα να καταλαβαίνουμε και τις δύο πλευρές ή γιατί θέλουμε να κρατήσουμε τις ισορροπίες. Το πρόβλημα ξεκινά όταν αυτή η ενασχόληση μας αποσπά από τις δικές μας προτεραιότητες. Αντί να φροντίσουμε τον εαυτό μας, τρέχουμε να «διορθώσουμε» καταστάσεις, να ηρεμήσουμε τους άλλους ή να παίξουμε τον ρόλο του ειρηνοποιού. Κάποιες φορές μάλιστα, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, γινόμαστε μέρος του προβλήματος - επειδή εστιάζουμε τόσο πολύ στο τι κάνουν οι άλλοι, που ξεχνάμε να κοιτάξουμε τι χρειαζόμαστε εμείς. Οι συναισθηματικά ευφυείς άνθρωποι ξέρουν πότε πρέπει να απομακρυνθούν, να κάνουν ένα βήμα πίσω και να θυμηθούν: δεν είμαι υπεύθυνος για τις σχέσεις των άλλων - είμαι υπεύθυνος για τη δική μου ισορροπία.

#3 Η παγίδα της υπερανάλυσης

Μερικές φορές, κολλάμε στο να σκεφτόμαστε, να αναλύουμε και να μαζεύουμε πληροφορίες για το πώς να βελτιωθούμε - αλλά δεν προχωράμε στην πράξη. Αυτή η συνεχής υπερανάλυση μας κρατά στάσιμους. Αντί να εφαρμόσουμε όσα γνωρίζουμε, χανόμαστε σε ατέλειωτες σκέψεις, διαβάσματα και τεχνικές, προσπαθώντας να λύσουμε όλα τα προβλήματα μέσα στο μυαλό μας. Έτσι, αποφεύγουμε να αντιμετωπίσουμε τα συναισθήματα ή τις αλλαγές που χρειάζεται να κάνουμε στην πραγματική ζωή. Οι άνθρωποι με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη ξέρουν πότε πρέπει να σταματήσουν να αναλύουν και να αρχίσουν να δρουν - γιατί μόνο η πράξη φέρνει την πραγματική αλλαγή.