Κυριακή βράδυ… γυρίζουμε σπίτι με τα παιδιά μετά από μια ημέρα με φίλους – μικρούς και μεγάλους. Σκέφτομαι μια φράση που διάβασα κάποτε “Δεν είναι η ευτυχία που μας κάνει να είμαστε ευγνώμονες, αλλά η ευγνωμοσύνη που μας κάνει ευτυχισμένους.”
Είναι τα μικρά, τα καθημερινά, τα απρόσμενα της εβδομάδας που πέρασε και όχι τα μεγάλα, τα ιδεώδη για τα οποία είμαι ευγνώμων αυτήν την Κυριακή….
- Το μεγάλο φιλί που μου έδωσε ο τετράχρονος γιος μου σε ένα διάλειμμα από το παιχνίδι με τους φίλους του όταν ήρθε για να τον “κεράσω” ένα κομμάτι κείκ σοκολάτας.
- Το ευχαριστώ που μου είπε η κόρη μου γιατί την βοήθησα να λύσει ένα γρίφο.
- Η ζεστή μεγάλη αγκαλιά του άντρα μου που με περίμενε στο σπίτι μετά από μια “εξαντλητική” επαγγελματική συνάντηση.
- Το βράδυ που πέρασα πριν λίγες ημέρες με φίλους που είχα καιρό να δω, είχα καιρό να ακούσω.
- Η παράσταση με το Μικρό Πρίγκιπα που είδα το Σάββατο το βράδυ και η βραδιά που ακολούθησε με μικρές, μεγάλες εξομολογήσεις. Από αυτές τις στιγμές που μια φίλη σου προσφέρει χωρίς δεύτερες σκέψεις αρχικώς το αυτί της και μετά την άποψη της.
- Οι ανθρώπινες σχέσεις που άλλοτε μας φέρνουν ασφυκτικά κοντά και άλλοτε ενώ βρισκόμαστε δίπλα αισθανόμαστε σα να μας χωρίζει ολόκληρος ωκεανός.
- Η Κυριακή με την οικογένεια και τους φίλους. Όταν φίλοι, παλιοί και νέοι, σου ανοίγουν το σπίτι τους, ένα σπίτι γεμάτο θαλπωρή και θετική ενέργεια.
Αυτήν την Κυριακή, μετά από μια δύσκολη και ψυχοφθόρα εβδομάδα, γύρισα σπίτι μου γεμάτη… Στον απόηχο της μεσημεριανής ραστώνης γεμάτης παιδικές φωνές, γέλιου και αστείων έκανα μια μικρή ανασκόπηση όλων όσων συνέβησαν την εβδομάδα που πέρασε.
Αισθάνθηκα ευγνώμων για όλα όσα έχω, για όλους όσοι είναι δίπλα μου, για όλα όσα μοιράζομαι, προσφέρω και λαμβάνω από τους αγαπημένους μου ανθρώπους.
Ευτυχισμένη ζωή δεν ξέρω εάν υπάρχει. Υπάρχουν σίγουρα ευτυχισμένες ημέρες και αυτή η Κυριακή ήταν μια από αυτές.
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.
