4 βασικά πράγματα που αναθεωρείς ως νέα μαμά, τους πρώτους κιόλας μήνες

Η μητρότητα είναι ένα δώρο έκπληξη. Ή όπως από εκείνα που τα περιμένεις, αλλά το περιεχόμενό τους μόνο να τα φανταστείς, μπορείς. Το σκέφτεσαι, πλάθεις την δικιά σου ιστορία, δημιουργείς εικόνες στο μυαλό σου, αλλά τίποτα δεν μπορεί να σου εγγυηθεί αυτό που θα αντικρίσεις στην πραγματικότητα. Όσο καλά κι αν έχεις πληροφορηθεί, όσο κι αν σε έχουν βομβαρδίσει από εμπειρίες και προσωπικές ιστορίες, οι μανούλες από το περιβάλλον σου, το συναίσθημα είναι πρωτόγνωρο και η πρόγευση απέχει κατά πολύ από το ουσιαστικό.

Τουλάχιστον, εμένα μου είναι αδύνατον να ντύσω με λέξεις ή έστω να μεταφέρω με τη γλώσσα του σώματος, όσα ένιωσα. Ακόμα δεν τα έχω συνειδητοποιήσει καλά καλά. Νομίζω ότι όταν οι ορμόνες καταλαγιάσουν και το μυαλό λίγο ξεκουραστεί από τον βομβαρδισμό των νέων, συνεχώς ανανεωμένων δεδομένων κι εγνοιών, όλα εκείνα τα όμορφα που κάπως προσπεράστηκαν άτσαλα, θα επανέλθουν.

Γιατί κάπου ανάμεσα στις μαίες που προσπαθούν να σε μάθουν να θηλάσεις, στους πολλούς αγαπημένους που έχουν έρθει να καμαρώσουν μαμά και νεογέννητο, στον γυναικολόγο που προσπαθεί να απαλύνει τον πόνο σου, οι όμορφες στιγμές χάνονται. Ωστόσο, μένουν αναλλοίωτες και γι’ αυτό επιστρέφουν. Το ξέρω ότι θα έρθουν και σε μένα, αφού οι πρώτες κρούσεις έχουν ήδη γίνει, μετά από τους 10 πρώτους μήνες ζωής του μπέμπη.

Ανάμεσα στα όμορφα και τα ενοχλητικά, τα άγχη και τις απολαύσεις, την αδημονία και την απόλυτη ευτυχία, νομίζω ότι κάθε μαμά παίρνει κάποια μικρά μαθήματα ζωής. Νέα μαμά σημαίνει κατά κάποιο τρόπο και νέα ζωή. Τα δεδομένα αλλάζουν τόσο που κάπου θα χαθείς και είναι λογικό. Αρκεί να μην φοβηθείς, μην λοξοδρομήσεις και να βρεις το δικό σου μονοπάτι.

Γνωρίζεις την ουσία της ανιδιοτελούς αγάπης

Η μητρότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανιδιοτέλεια. Σε αυτή τη φάση, η μαμά αλλά και ο μπαμπάς νομίζω, αντιλαμβάνονται τη δύναμη που μπορεί να έχει η αγάπη χωρίς ανταλλάγματα, η καθαρή αγάπη που βγαίνει φυσικά και για την οποία δεν χρειάζεται να παλέψεις. Κάποιος μηχανισμός ενεργοποιείται σχεδόν αυτόματα και όλα τα θετικά συναισθήματα συντελούν ώστε να δημιουργηθεί το είδος αγάπης που είναι απαλλαγμένο από κάθε δεύτερες σκέψεις. Είναι οπλισμένο με υπομονή και δύναμη και αυτοτροφοδοτείται σχεδόν μαγικά.

Μαθαίνεις ότι τα όριά σου στην αντοχή και την υπομονή μπορούν να ξεχειλώσουν

Είναι η συνέχεια της αγάπης. Είναι η άπειρη υπομονή που κάνεις, σχεδόν χωρίς να το καταλάβεις. Είναι η αντοχή σου στην αϋπνία, την κούραση, την συναισθηματική φόρτιση που δεν ήξερες ότι έχει τέτοια αποθέματα. Είναι όλα εκείνα που ποτέ δεν πίστευες ότι θα καταφέρεις και το κάνεις. Από την στιγμή που παίρνεις αγκαλιά το μωρό σου, τα θετικά πρόσημα των συναισθημάτων σου γίνονται οι ανατροφοδότες όλων εκείνων των μηχανισμών του οργανισμού που δεν σε αφήνουν να καταρρεύσεις.

Μαθαίνεις να είσαι διαλλακτική, να υποχωρείς, χωρίς να νιώθεις ηττημένη

Οι υποχωρήσεις είναι στο παιχνίδι. Είναι απαραίτητες, σχεδόν. Υποχωρείς οικειοθελώς τις περισσότερες φορές. Σε κάποιες μαμάδες νομίζω, γίνεται δυσκολότερα η διαδικασία, σε άλλες αυτόματα. Σε κάθε περίπτωση, η διαλλακτικότητα γίνεται κομμάτι του χαρακτήρα σου. Τουλάχιστον εγώ, άρχισα να αποδέχομαι ευκολότερα όσα με ενοχλούν. Η καθημερινότητα κυλάει τόσο γρήγορα, που σχεδόν σε προσπερνά. Ειδικά, όταν η μαμά είναι και full time εργαζόμενη και η βοήθεια από τον συγγενικό κύκλο έχει γίνει αποδεκτή, τότε η διαλλακτικότητα στις αντιδράσεις γίνεται μαεστρία.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, η διαλλακτικότητα δεν σημαίνει αδιαφορία. Όταν όμως, το παιδί σου μένει αρκετές ώρες στα χέρια παππούδων και γιαγιάδων, προσώπων αγαπημένων είναι σχεδόν αδύνατον να καταφέρεις να επιβάλεις τους δικούς σου κανόνες. Εξάλλου, ο ρόλος τους είναι άλλος και καλό είναι να μην προσπαθήσουν να αναλάβουν άλλο ρόλο. Σαφώς, τα όρια πρέπει να τεθούν για το καλό όλων και να αποφευχθούν παράπλευρες και μη απώλειες.

Αντιλαμβάνεσαι την πραγματική έννοια του προγραμματισμού

Αν η σχέση σου με τον χρόνο είναι καλή, τότε τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα. Αν πάλι, δεν έχεις καμία αίσθηση με την ώρα και απλά κοιτάς από το παράθυρο για να συντονιστείς με τον χρόνο, τότε θα δυσκολευτείς. Το μωρό απαιτεί προγραμματισμό σωστό και εύκολα αναπροσαρμόσιμο. Οι ανάγκες του αλλάζουν από μέρα σε μέρα και τα απρόοπτα είναι περισσότερα απ’ όσα μπορείς να προβλέψεις.

Από την άλλη, αν είσαι μανιακή με τον προγραμματισμό, τότε πρέπει να αρχίσεις να χαλαρώνεις. Είμαι σίγουρη, ότι η μανία σου αυτή θα σου βγει σε καλό. Ωστόσο, οι αναπροσαρμογές είναι αναπόφευκτες και συνεπώς διαχειρίσιμες.