Ας είμαστε ειλικρινείς: Η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη, ούτε εύκολη. Απαιτεί πολλές φορές ψυχική ανθεκτικότητα. Μπορεί να έχει όμορφες στιγμές, επιτυχίες και χαρές, αλλά φέρνει μαζί της και δοκιμασίες. Καθημερινά, όλοι μας καλούμαστε να διαχειριστούμε προκλήσεις – από μικρές αναποδιές, μέχρι βαθιά τραύματα. Ένας χωρισμός, μια αποτυχία, μια ξαφνική απώλεια ή μια σημαντική αλλαγή στη ζωή, μπορούν να μας κλονίσουν.
Εδώ είναι που η ψυχική ανθεκτικότητα μπαίνει στο προσκήνιο. Όχι ως υπερδύναμη, αλλά ως εσωτερική στάση. Το να είσαι ανθεκτικός δεν σημαίνει ότι δεν νιώθεις πόνο, δεν απογοητεύεσαι ή δεν κάνεις πίσω. Σημαίνει ότι παρόλο που λυγίζεις, δεν «σπας». Επιλέγεις να δεις την πρόκληση σαν ευκαιρία ανάπτυξης. Αντί να σκέφτεσαι «γιατί σε εμένα;», αρχίζεις να αναρωτιέσαι «τι μπορώ να μάθω από αυτό;». Αυτό είναι το κλειδί.
Οι ψυχικά ανθεκτικοί άνθρωποι ξεχωρίζουν όχι από το πόσο «δυνατοί» δείχνουν εξωτερικά, αλλά από τη νοοτροπία που υιοθετούν σε δύσκολες στιγμές. Και αυτές, είναι 4 φράσεις που αποφεύγουν οι ψυχικά ανθεκτικοί άνθρωποι.
- «Θα το κάνω εγώ, αν δεν μπορείς»
Αν πιάνεις συνεχώς τον εαυτό σου να αναλαμβάνει ευθύνες που δεν σου αναλογούν, ή να λες «ναι» από φόβο μήπως δυσαρεστήσεις κάποιον, τότε ίσως χρειάζεται να αναθεωρήσεις. Οι ανθεκτικοί άνθρωποι ξέρουν πότε να πουν «όχι» και πώς να προστατεύσουν τα όριά τους. Δεν νιώθουν υποχρεωμένοι να σώσουν τους πάντες. Καταλαβαίνουν πως η φροντίδα του εαυτού τους είναι εξίσου σημαντική με την υποστήριξη των άλλων.
Αντί για αυτό, λένε: «Θα ήθελα να βοηθήσω, αλλά χρειάζομαι κι εγώ τον χρόνο μου αυτήν τη στιγμή».
- «Είμαι το θύμα»
Υπάρχουν στιγμές που η ζωή σε ρίχνει κάτω – και είναι φυσιολογικό να νιώθεις αδικία, θλίψη ή θυμό. Όμως, το να υιοθετείς τη στάση του θύματος μακροπρόθεσμα, σε κρατά κολλημένο. Οι ψυχικά ανθεκτικοί άνθρωποι επιτρέπουν στον εαυτό τους να βιώσει τον πόνο, αλλά δεν ταυτίζονται με αυτόν. Επιλέγουν να αναζητήσουν νόημα μέσα από την εμπειρία και να αναλάβουν δράση.
Αντί για αυτό, λένε: «Αυτό με πονάει, αλλά μπορώ να διαχειριστώ το πώς θα αντιδράσω».
- «Δεν μπορώ να το αντέξω αυτό»
Η φράση αυτή είναι μια αυτόματη, αμυντική αντίδραση του μυαλού, όταν αισθανόμαστε υπερβολικά αγχωμένοι ή αποδυναμωμένοι. Είναι η φωνή της φυγής – του «παραιτούμαι». Οι ανθεκτικοί άνθρωποι, αντί να κλείνονται στον εαυτό τους, απευθύνονται σε φίλους, οικογένεια, θεραπευτές ή κοινότητες. Δεν προσποιούνται ότι είναι «σούπερ ήρωες», αλλά αναζητούν στήριξη. Γνωρίζουν ότι δεν χρειάζεται να τα περάσουν όλα μόνοι τους.
Αντί για αυτό, λένε: «Αυτό είναι δύσκολο, αλλά θα προσπαθήσω. Και δεν χρειάζεται να το κάνω μόνος μου».
- «Έτσι είμαι, δεν αλλάζω»
Ίσως η πιο περιοριστική φράση απ’ όλες. Η ανθεκτικότητα έχει στο επίκεντρό της την προσαρμοστικότητα. Οι ψυχικά ανθεκτικοί άνθρωποι αποδέχονται ότι η αλλαγή είναι αναπόφευκτη και ότι η προσωπική εξέλιξη είναι επιλογή. Δεν εγκλωβίζονται σε ταυτότητες του παρελθόντος. Αναγνωρίζουν ότι ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει – αρκεί να έχει επίγνωση και πρόθεση.
Αντί για αυτό, λένε: «Μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά προσπαθώ να βελτιωθώ κάθε μέρα».
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.
