Πού σε οδηγούν τα γρήγορα συμπεράσματα;

Αν κάποιος διαφωνεί μαζί σου, πόσο εύκολα μπορείς να το δεχτείς; Και αν η γνώμη του τελικά είναι η σωστή; 

Πόσες φορές σας έχει τύχει να βγάλετε γρήγορα συμπεράσματα για ένα άτομο, και στο τέλος να ανατραπούν; Μπορείς εύκολα να δεχτείς τη διαφορετικότητα του άλλου; Είναι γεγονός πως οι προκαταλήψεις στιγματίζουν μεγάλο μέρος των ανθρώπινων σχέσεων και καταλήγουν σε μνησικακία. Πόσο εύκολο είναι να το διαχειριστείτε όλο αυτό;

H μνησικακία είναι ένας μηχανισμός τριών φάσεων που μπορεί να απενεργοποιηθεί αν κατανοήσει κάποιος τη διαδικασία του:

• Η πρώτη φάση είναι η κρίση. Δεδομένου ότι ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους υπάρχουν διάφορες, κρίνοντας τις πράξεις κάποιου πάντα βρίσκεις κάτι με το οποίο δεν συμφωνείς.
• Αυτό που δε σας αρέσει ή δεν το καταλαβαίνετε στον άλλον δίνει θέση στη δεύτερη φάση, την κατηγορία. Τείνετε να σκέφτεστε με απόλυτο τρόπο, γι΄ αυτό σας κοστίζει να δεχτείτε ότι ο κόσμος φαίνεται διαφορετικός ανάλογα με το σημείο από το οποίο τον παρατηρείτε.
• Η κατηγορία δίνει θέση στην τρίτη φάση, την εκδίκηση. Αυτή μπορεί να είναι πολύ λεπτή, για παράδειγμα, μια απλή απομάκρυνση από εν λόγω πρόσωπο- και να περάσει απαρατήρητη ακόμα κι από το άτομο που την πραγματοποιεί.

Σε όλη αυτήν τη διαδικασία εκδηλώνεται μια στάση αλαζονείας και ανωτερότητας, παράλληλα με έλλειψη κατανόησης και αποδοχής. Αν προσπαθήσει κανείς να σταματήσει να βγάζει κρίσεις και συμπεράσματα χωρίς να έχει μια ολοκληρωμένη εικόνα, τότε θα απαλλαγεί από αυτό το αποξενωτικό μηχανισμό. Προσπαθήστε να δεχτείτε την γνώμη του άλλου, το ότι κατανοείτε την άποψη του δεν σημαίνει ότι συναινείτε μ΄αυτή.