Έρωτας vs Yes, I do

Τον αγαπάω αλλά ποιος είπε για γάμο;

Ένα υποθετικό σενάριο μπορεί να αγγίξει κάποιες δεύτερες σκέψεις που δύσκολα τολμά κάποιος να βγάλει στην επιφάνεια, εκτός αν οι συνθήκες τον αναγκάσουν στο εδώ και τώρα να τις αντιμετωπίσει. Τι γίνεται τότε;

Είστε πάνω από πέντε χρόνια μαζί και τον τελευταίο χρόνο αποφασίσατε να συζήσετε. Όχι μόνο στα δικά σου μάτια φαντάζει ο Μr Right αλλά αντικειμενικά είναι «Καλό παιδί». Σ’ αγαπάει πραγματικά και δεν υπάρχει αμφιβολία γι΄ αυτό. Έχετε περάσει διάφορα και ήταν πάντα ο άνθρωπος που σε στήριζε περισσότερο. Ξαφνικά, το καλό παιδί σου κάνει πρόταση γάμου. Ήταν φυσικό να συμβεί αλλά εσύ γιατί έχεις χάσει την γη κάτω από τα πόδια σου;

Μήπως τελικά ο έρωτας είχε τελειώσει; Και τι ήταν αυτό που σας ένωνε; Ίσως αληθινή αγάπη. Γιατί τέτοιο μπέρδεμα τώρα; Μια τέτοια πρόταση θα έπρεπε να σε κάνει χαρούμενη και ήδη να ξεκινήσετε μαζί να σχεδιάζετε τη μέρα εκείνη. Τι γίνεται όμως τώρα που δεν μπορείς να πεις το «Υes, I do»; Τι γίνεται όταν αγαπάς έναν άνθρωπο, περνάς καλά μαζί του, σου συμπεριφέρεται άψογα, σ΄αγαπάει αλλά εσύ δεν θες να παντρευτείς; Τι γίνεται στο «εδώ και τώρα» πρέπει να πάρεις την απόφαση και να δεις την πραγματικότητα;

Πρώτα απ΄ όλα υπάρχει έρωτας; Εκείνο το δυνατό συναίσθημα που σε κάνει να τρελαίνεσαι και η αδρεναλίνη να είναι στα ύψη. Μήπως, στο όνομα της ασφάλειας θυσιάζεται η ζωή. Βαριές υποθέσεις. Όμως, ο μονομερής έρωτας χωρίς πάθος είναι αρκετός να κρατήσει όχι μια σχέση πια αλλά ένα γάμο;

Στην περίπτωση αυτή ο άνθρωπος που έχεις επιλέξει να είναι δίπλα σου ήταν μια συνειδητή επιλογή ή η τύχη έπαιξε το δικό της ρόλο; Για να επιλέξεις σωστά τον άνθρωπο που θα γίνει η οικογένειά σου καλό είναι να έχεις συντρόφους που θέλεις πραγματικά, αντί να σκοτώνεις τον χρόνο σου με οποιονδήποτε τυχαίνει να επιλέγει εσένα. Οι επιλογές αυτές καλό να γίνονται μέσα στη δεκαετία των 20 και αυτό γιατί το 80% των πιο σημαντικών στιγμών της ζωής σου συμβαίνουν μέχρι τα 35. Αυτό σημαίνει ότι 8 στις 10 αποφάσεις, εμπειρίες, στιγμές έντονης τρέλας που διαμορφώνουν το χαρακτήρα σου, συμβαίνουν μέχρι αυτή την ηλικία. Εξάλλου, στη δεκαετία των 20 ολοκληρώνεται η δεύτερη και τελευταία ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι δύσκολες αλλά πιο δύσκολη είναι η σχέση με τον εαυτό μας και ειδικά όταν δεν το γνωρίζουμε. Πολλές φορές μια προσωρινή κατάσταση μπορεί να γίνει μόνιμη ξυπνώντας ένα πρωί και ψάχνοντας να δεις τι έγινε; πότε φτάσαμε στο σήμερα; Μπορεί να μοιάζουν φιλοσοφικά και ιδανικά τα λόγια αλλά είναι η αλήθεια. Ζούμε με την ιδέα πως το αύριο θα είναι εκεί να μας περιμένει μέχρι να αποφασίσουμε τι θέλουμε και τι όχι. Οι εμπειρίες, οι επιλογές, τα λάθη, η αναγνώριση του εαυτού μας, το να ζει κανείς συνειδητά και όχι τυχαία σε βοηθούν να αποφασίζεις.

Μπορεί ο άνθρωπος που βρίσκεται μπροστά σου με το δαχτυλίδι, ζητώντας σου να μοιραστείτε το υπόλοιπο της ζωής σας, να είναι μια απόφαση συνειδητή . Εξάλλου, μια ζωή με αγάπη χωρίς πάθος και έρωτα για ορισμένους είναι αδιανόητη, για άλλους μια ζωή με έντονα πάθη χωρίς βαθιά κατανόηση, οικειότητα και συναισθηματική - πνευματική σύνδεση δεν αξίζει.

Μπορεί να κερδίσεις το πρώτο λαχείο και να τα βρεις όλα σ’ έναν άνθρωπο, μπορεί και όχι. Όμως βασικό κομμάτι της ενηλικίωσης, είναι να συνειδητοποιείς ότι στη ζωή δεν μπορείς να τσεκάρεις το κουτάκι που λέει «όλα τα παραπάνω». Πρέπει να επιλέξεις. Να θυμάσαι πως στο συναισθηματικό κομμάτι ή στα ζητήματα της καρδιάς, δεν υπάρχει γενικευμένο σωστό ή λάθος. Υπάρχει μόνο το δικό σου, προσωπικό και συνειδητό σωστό. Η απόφαση που θα πάρεις εσύ ψάχνοντας καλά μέσα σου. Κοιτά βαθιά και θα βρεις την απάντησή σου.