Όσα ξέρει κανείς από παλιά

Tι γίνεται όταν συγκρούεται ο παραδοσιακός με το σύγχρονο κόσμο;

Καθώς τα χρόνια περνούν όλα αλλάζουν. Οι παλιότεροι ισχυρίζονται πως δεν υπάρχουν πια αξίες και ιδανικά και πως η νέα γενιά έχει κρατήσει τίποτα απ' αυτές. Τι ισχύει όμως;

Η αλήθεια είναι πως οι εξελίξεις και οι απαιτήσεις της ζωής ανατρέπουν τα όσα ήξερε κανείς μέχρι χθες. Τα λόγια των γονιών γύρω από θέματα σχέσεων και συμπεριφορών πολλές φορές διαφέρουν. Γιατί όμως αλλάζουν τα πράγματα; Γιατί οι συμβουλές των γιαγιάδων μας δεν ισχύουν πια;

Αν δει κανείς στο παρελθόν, θα καταλάβει πως οι συνθήκες και οι ανάγκες της κοινωνίας δεν είναι οι ίδιες. Η επιβίωση ήταν τότε το ζητούμενο. Όσο τα πράγματα άλλαζαν, η επιβίωση αποτελούσε πλέον μια ανάγκη που για το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας ήταν εξασφαλισμένη. Η αυτοπραγμάτωση πλέον ξεκινά να είναι το ζητούμενο. Οι άνθρωποι προσπαθούσαν να καταξιωθούν επαγγελματικά, οικονομικά και κοινωνικά πλέον.

Αρχίζει, μια στροφή από το Εμείς στο Εγώ. Οι παππούδες μας έλεγαν «χέρι χέρι να ανεβούμε στο βουνό» ή «όποιος φεύγει από το κοπάδι, τον τρώει ο λύκος» και παρόμοιες φράσεις που χρησιμοποιήσουν οι άνθρωποι τότε προκείμενου να είναι ενωμένη η οικογένεια, η κοινωνία για το κοινωνικό συμφέρον, την επιβίωση. Όμως, μετά την Βιομηχανική Επανάσταση και μέχρι σήμερα το Εμείς γίνεται Εγώ. Οι άνθρωποι ξεκινούν να αναζητούν την ανεξαρτησία και την αυτοπραγμάτωσή τους.

Σήμερα λοιπόν, ο παραδοσιακός κόσμος έρχεται σε σύγκρουση με το σύγχρονο σε διάφορους τομείς λόγω του διαφορετικού πλαισίου. Μπορεί να ακούτε λοιπόν σε συζητήσεις μεταξύ εγγονής και γιαγιάς τις φράσεις «Να προσέχεις τον άντρα σου, και αν πει μια κουβέντα παραπάνω άντρας είναι» ή «Τώρα, πρέπει να κοιτάξεις το σπίτι σου, τα παιδιά σου, δεν έχεις πλέον προσωπική ζωή». Η απάντηση σ΄ αυτές τις φράσεις είναι «τι λες καλέ να με προσέχει εκείνος» ή «εγώ που σπούδαζα τόσα χρόνια, έχω καταξιωθεί επαγγελματικά, δεν πρόκειται να δεχτώ κουβέντα». Ο διάλογος αυτός καταλήγει σε σίγουρη διαφωνία, με τους μεγαλύτερους να αναρωτιούνται «Μα, γιατί έχει γίνει έτσι αυτό το παιδί» .

Δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι ψάχνουν να βρουν ποιος έχει δίκαιο και ποιος όχι. Το ζητούμενο όμως είναι να καταφέρει κανείς να βλέπει το πλαίσιο της κοινωνίας πιο διευρυμένα. Οι ανάγκες και οι απαιτήσεις της κοινωνίας έχουν δημιουργήσει τα ανάλογα πρότυπα συμπεριφοράς προκειμένου να οι άνθρωποι να προσαρμόζονται σ’ αυτές. Όποτε αντί να ψάχνεται δικαίωση προσπαθήστε να καταλάβετε ο ένας τον άλλον.