Ο έρωτας χρόνια δεν κοιτά

Τι γίνεται όταν και μαθηματικά να τα βάλεις κάτω δεν βγαίνει το σωστό target group σου; Όταν ο έρωτας που αναζητάς είναι στα μάτια ενός κατά πολύ νεοτέρου σου ή το αντίστροφο;

Η αλήθεια είναι μία, ο έρωτας χρόνια δεν κοιτά. Το θέμα είναι να υπάρχει επικοινωνία μεταξύ του ζευγαριού, τώρα τα σχόλια του κοινωνικού περιβάλλοντος δεν θα πρέπει να σας απασχολούν. Γιατί δηλαδή να πρέπει να απολογηθείτε; Εξάλλου, στο μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας, ο άντρας επιβαλλόταν να είναι μεγαλύτερος από την γυναίκα. Κι όσο πιο μεγάλος, τόσο το καλύτερο. Τότε βέβαια υπήρχαν κοινωνικοί λόγοι που συντελούσαν σ’αυτό, σήμερα υπάρχει η ελεύθερη βούληση.

Ωστόσο, παρά την κοινωνική αποδοχή και ανοχή για τα ζευγάρια με μεγάλη διαφορά ηλικίας, στην πράξη είναι λειτουργικό; Μήπως, το χάσμα γενεών σαμποτάρει την σχέση, όταν ο έρωτας και ενθουσιασμός του πρώτου καιρού αρχίσει να εξασθενεί; Τι γίνεται όταν το νεαρό ταίρι που «βράζει» ακόμα το αίμα του για ζωή και διασκέδαση, αρχίσει να μελαγχολεί και να μιζεριάζει, με το πρόγραμμα του κατά πολύ μεγαλύτερου συντρόφου του; Μήπως, τότε ξεκινά το αέναο παιχνίδι του «Πυγμαλίωνα» κι ο ένας προσπαθεί να επιβάλει τα θέλω και τις ανάγκες του στον άλλο; Με νικητή την φθορά στη σχέση.

Η ιστορία όμως, έχει δείξει πως η ηλικιακή διαφορά δεν είναι πρόβλημα. Εξάλλου, και στο «Πυγμαλίωνα» του George Bernard Shaw, o καθηγητής Higgins και η ατίθαση νεαρή Eliza έχουν τελικά ένα ευτυχέστατο τέλος. Μήπως τελικά, η σωστή επικοινωνία, ο σεβασμός, οι ισχυρές βάσεις αυτογνωσίας και αμοιβαίας ειλικρίνειας είναι το μυστικό της επιτυχίας;

Παρ’ όλα αυτά, τι είναι αυτό που ελκύει έναν νεότερο άνδρα;

Η αλήθεια είναι πως όλο και συχνότερα στις μέρες μας οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν πως ο νέος άντρας αναζήτα σε μια ώριμη γυναίκα, ένα δυνατό στήριγμα. Μία γυναίκα πάνω στην οποία μπορεί να βασιστεί, χωρίς να τον κουράζει με τις ανασφάλειες και τις απαιτήσεις της. Ορισμένοι νέοι άνδρες, μάλιστα, ελπίζουν πως μια μεγαλύτερη σε ηλικία γυναίκα έχει ξεπεράσει την επιθυμία να παντρευτεί και να κάνει παιδιά, έτσι ‘γλιτώνουν’ και από την ερώτηση «Εγώ πότε θα γίνω μάνα;» ή μήπως όχι; Καθώς, θα πρέπει να έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του, πως μία μεγαλύτερη γυναικά πιθανώς να μην έχει την όρεξη και τις σωματικές αντοχές μία νεώτερης. Αν, μάλιστα, έχει ακόμα τα περιθώρια, δεν αποκλείεται η γυναίκα αυτή να του ζητήσει κάποια στιγμή να κάνουν παιδί. Αντίθετα, η γυναίκα που επιλέγει έναν νέο άνδρα συχνά ζει με το άγχος ότι, καθώς εκείνη θα μεγαλώνει νωρίτερα από αυτόν, εκείνος θα αναζητήσει την ζωντάνια -πιθανώς και την γονιμότητα- των νιάτων σε κάποια άλλη γυναίκα. Όλα τα παραπάνω είναι σενάρια με ισχυρές δόσεις ρεαλισμού.

Από την άλλη πλευρά, οι γυναίκες που αναζητούν τη συντροφικότητα σε μεγαλύτερους άντρες αναζητούν ασφάλεια. Συναισθηματική, οικονομική και ψυχολογική για την ακρίβεια, την όποια φοβούνται πως δεν θα βρουν σε έναν συνομήλικό τους.

Τι όμως ελκύει τους μεγαλύτερους να αναζητήσουν νεότερους συντρόφους;

Μοιάζει η σχέση να λειτουργεί ως τονωτικές ενεσούλες ή botox. Φρεσκάδα, αυθορμητισμός, ζωντάνια, ομορφιά, ανεμελιά, με μια λέξη νιάτα.

Για τον μεγαλύτερο άνδρα ή γυναικά, είναι μια επιβεβαίωση του «Εγώ» τους, μπορούν ακόμα να κολακεύσουν και να γοητεύσουν το αντίθετο φύλο και μάλιστα «πάνω στο άνθος του». Τους τονώνει ψυχολογικά. Ειδικά, ένας μεγαλύτερος άνδρας νιώθει πιο σημαντικός, πιο «δυνατός», πιο ικανός. Οδηγός και προστάτης της.

Τελικά, κάνοντας κανείς μια ανασκόπηση της δικής του πορείας στο χρόνο, διαπιστώνει ριζικές αλλαγές στα αιτήματά του από τη ζωή ακόμη και σε διαστήματα ετών, πόσο μάλλον δεκαετιών. Δεν αποκλείεται βέβαια κάποιοι άνθρωποι να αισθάνονται ότι τα αιτήματα της ηλικίας τους δεν τους εκφράζουν και να βρίσκουν τη συναναστροφή με τους συνομηλίκους τους αδιάφορη. Αλλά μου φαίνεται ότι συνολική απόρριψη μιας φάσης ζωής και η απευθείας μεταπήδηση στην επόμενη, είναι πιθανώς ενδεικτική ανασφαλειών και συγκρούσεων. Και αντίστροφα, η ανάγκη επιστροφής σε μια πιο νεανική ηλικία, με την ευκαιρία ενός νεαρού συντρόφου, καμιά φορά συναντάται σε ανθρώπους που «δεν θέλουν να μεγαλώσουν» ή δεν είχαν την ευκαιρία να χαρούν επαρκώς τα νιάτα τους.

Όλα αυτά βέβαια ίσως ακούγονται αρκετά απόλυτα. Πράγματι, το εύρος της διαθέσιμης περιπτωσιολογίας καμιά φορά αναδεικνύει και ενδιαφέρουσες εξαιρέσεις σε αυτόν τον, προβληματικό κατά κανόνα, τύπο σχέσεων.

Το ζητούμενο είναι να είναι κανείς ευχαριστημένος και ευτυχισμένος με την επιλογή του. 

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.