Κι αν αλλάζει, τότε τι γίνεται;
Ένα σύνηθες ερώτημα που θέτουμε στον εαυτό μας όταν είμαστε συναισθηματικά φορτισμένοι, είτε για τους άλλους είτε ακόμα και για μας τους ίδιους. Κάποτε ένας σύγχρονος λόγιος είπε πως κανείς δε διαφέρει από τους άλλους τόσο όσο από τον ίδιο του τον εαυτό σε διάφορες φάσεις της προσωπικής του εξέλιξης. Αυτό από μια άποψη, έχει βάση, καθώς το υγιές είναι, όσο ωριμάζει κανείς, να περνά με ταχύτητα από τη μια φάση στην άλλη και να αναπτύσσει νέα ενδιαφέροντα.
Το θέμα όμως είναι πώς δεν μεγαλώνουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο στην κούρσα της ζωής. Ο φόβος, η ανασφάλεια, η έλλειψη πίστης στον εαυτό μας και στις δυνατότητες μας, η άρνηση να δούμε τα πράγματα από ένα διαφορετικό πρίσμα, μπορεί να μας κρατούν για χρόνια στην ίδια φάση. Το ζητούμενο είναι η φάση που έχουν περάσει οι δικοί μας άνθρωποι. Ο σύντροφός μας, οι φίλοι μας σε τι στάδιο της προσωπικής τους εξέλιξης είναι; Πολλοί άνθρωποι ανακαλύπτουν πως, χρόνια αφότου ξεπέρασαν μια περίοδο της ζωής τους, οι φίλοι που τους συνόδευαν εξακολουθούν να βρίσκονται εκεί και απαιτούν από αυτούς να μείνουν πιστοί σ΄ αυτό που υπήρξαν.
Ξαφνικά, άνθρωποι που είχαν πολλά κοινά δεν ξέρουν πια για ποιο πράγμα να μιλήσουν, πέρα από τις «παλιές εποχές», επειδή ο καθένας πολεμάει σ΄έναν διαφορετικό πόλεμο. Είναι ανώφελο να διατηρούμε απλά τις φιλίες για χάρη του ένδοξου παρελθόντος, αφού έτσι κλέβουμε χρόνο από την καλλιέργεια σχέσεων πιο ωφέλιμων για τη στιγμή που ζούμε. Δεν είναι άδικο να έχουμε ανθρώπους γύρω μας που νοιάζονται πραγματικά για εμάς και να μην τους δίνουμε την πρέπουσα σημασία καθώς πιστεύουμε πώς είμαστε πλήρεις από φίλους στη ζωή μας.
Ίσως εκείνοι που τώρα απομακρύνονται να επιστρέψουν κοντά μας όταν οι δρόμοι της εξέλιξής μας διασταυρωθούν ξανά.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.
