Ένα ερώτημα που προκύπτει συχνά στις θεραπείες ζεύγους είναι το εξής: «Τι ορίζουμε τελικά ως απιστία;» Η απιστία προϋποθέτει σωματική επαφή ή αρκεί και μια «απλή» σύνδεση με κάποιον εκτός της σχέσης, μια «αθώα» ανταλλαγή μηνυμάτων για να μιλήσουμε για απιστία; Συχνά, στο θεραπευτικό δωμάτιο παρατηρείται το φαινόμενο της διάστασης απόψεων μεταξύ του ζευγαριού ως προς τον ορισμό της απιστίας. Η δυσκολία αυτή, αποτελεί απόρροια της απουσίας μοιράσματος των σκέψεων και των απόψεων τους για το τι είναι σχέση και ποια τα βασικά της θεμέλια καθώς επίσης και των μη ξεκάθαρων όρων στο αρχικό συμβόλαιο που συνέταξαν άτυπα στην αρχή της σχέσης τους.
Στη μεταμοντέρνα κοινωνία, σε μια εποχή ρευστότητας που όλα επιτρέπονται στα πλαίσια της ελευθερίας, οι άνθρωποι φαίνεται να μπερδεύονται ολοένα και περισσότερο να ορίσουν τις σχέσεις τους. Η κοινωνική αυτή ρευστότητα σε συνδυασμό με την άνθιση της ψηφιακής επικοινωνίας που προσφέρει άπειρες δυνατότητες, έχουν δυσκολέψει την απάντηση στο ερώτημα που έχει προκύψει εάν η ηλεκτρονική/ψηφιακή απιστία είναι όντως μια νέα μορφή απιστίας ή μια υπερβολική στάση κάποιων ηθικολόγων που με εμμονή έχουν προσκολληθεί σε ρομαντικές απόψεις του παρελθόντος και αρνούνται πεισματικά να ακολουθήσουν τις εξελίξεις.
Γιατί είναι απιστία να διατηρώ κρυφή επαφή μέσω μηνυμάτων με κάποιον πρώην αφού δεν πρόκειται να προχωρήσω σε κάτι παραπάνω; Τι κακό μπορεί να συμβεί αν εμπλακώ σε ερωτικές συνομιλίες με κάποιον άγνωστο;
Δεν με ξέρει και δεν τον ξέρω. Άσε που λίγο φλερτ διαδικτυακό μπορεί να με ενεργοποιήσει τονώνοντας την αυτοεκτίμησή μου για να μπορέσω να είμαι πιο «ζωντανός» στη σχέση μου. Εάν ο/η συντροφός μου δε θέλει να βρισκόμαστε σεξουαλικά, με κάποιον τρόπο πρέπει κι εγώ να ικανοποιήσω την ανάγκη μου. Το «sexting» είναι ένας τρόπος να ικανοποιηθώ χωρίς να πρέπει να διακόψω τη σχέση μου. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει σωματική επαφή γιατί να είναι απιστία; Έχω απωλέσει προ καιρού την ερωτική μου επιθυμία στη σχέση μου και χρειάζομαι κάτι να με ερεθίσει σεξουαλικά. Γιατί η ανταλλαγή φωτογραφιών με ερωτικό περιεχόμενο με άλλα άτομα εκτός σχέσης να θεωρείται απιστία;
Αυτά είναι μερικά ερωτήματα που τίθονται μαζί με τις ιδεολογικοποιημένες απαντήσεις τους προκειμένου να μην επεξεργαστούμε και να μην ορίσουμε τις σχέσεις μας και το νόημα της ζωής που θέλουμε να έχουμε. Γιατί κάποιος να κινείται στα κρυφά; Γιατί να διατηρεί μυστική επικοινωνία με τον/την πρώην; Ποια δική του ανάγκη καλύπτει; Γιατί κάποιος να επιλέγει το «λίγο» στις σχέσεις του; Γιατί να χρειάζεται μικρές «δόσεις» επιφανειακής ζωντάνιας για να μπορεί να κρατιέται σε μια σχέση που δεν τον εμπνέει; Τι αποφεύγει να εκφράσει στη σχέση του; Τι του λείπει τελικά; Τι είναι αυτό που αναζητά; Είναι ευτυχισμένος ή καλύπτει τον φόβο του όπως όπως για να μη μείνει μόνος του; Μήπως είναι ήδη μόνος του και με αγωνία προσπαθεί να κρατήσει την ψευδαίσθηση του «μαζί»; Είναι άνθρωπος της επιθυμίας ή της ανάγκης; Θέλει να ζήσει ή απλώς να επιβιώνει; Και τελικά ποιος πραγματικά είναι όταν κανείς δεν τον βλέπει;
Ένας από τους ορισμούς που υπάρχουν για την απιστία είναι ο εξής: «Πρόκειται για την παραβίαση της συμφωνημένης αποκλειστικότητας σε ένα ζευγάρι».
Επομένως, προκύπτει εύλογα το συμπέρασμα ότι εάν το ζευγάρι δεν έχει συμφωνήσει για αποκλειστικότητα στη σχέση, τότε όλα τα παραπάνω που περιλαμβάνει η διαδικτυακή απιστία δεν είναι απιστία. Σε αυτή την περίπτωση, δε θα υπάρχει κάτι κρυφό. Όλα είναι φανερά και συμφωνημένα για να μπορούν να συνυπάρχουν αλλά να μη σχετίζονται. Σε αυτή την περίπτωση λοιπόν δεν υπάρχει απιστία αλλά δεν υπάρχει όμως και σχέση. Δεν υπάρχει το «μαζί».
Το «μαζί» είναι απαιτητικό. Προϋποθετει ελευθερία και προσωπική ευθύνη προκειμένου να επιλέγεις καθημερινά τον Άλλο συνειδητά και να δουλεύετε μαζί τη σχέση. Αποδέχομαι τον Άλλο όπως πραγματικά είναι και προσφέρω τον εαυτό μου όπως πραγματικά είμαι. Η σχέση δεν είναι απλή συνύπαρξη, ένα βόλεμα που όταν δυσκολεύομαι, βρίσκω λύσεις έξω από αυτήν. Στις πρώτες δυσκολίες, παραιτούμαι και απομακρύνομαι από τον Άλλο αναζητώντας την ευκαιριακή ευχαρίστηση που θα καλύψει μεν πρόσχαιρα την ανάγκη μου αλλά δε θα έχει διάρκεια. Η συντροφική σχέση λοιπόν, είναι μια συνάντηση με τον Άλλον που με εμπνέει να αντιμετωπίσω τους φόβους και τις ανασφάλειές μου χωρίς να χρειάζεται να καταφεύγω σε πρόχειρα «μπαλώματα» και σε ευκαιριακά καταφύγια.
Τελικά, αναζητώντας την προσωρινή λύση εκτός σχέσης σε ποιον απιστώ; Στον Άλλο ή σε εμένα; Ποιον προδίδω; Μήπως η προδοσία αφορά τον ίδιο μου τον εαυτό που βολεύομαι στο λίγο και χάνω τη ζωή μου; Χάνω να ζήσω μια ολόκληρη ζωή και να διεκδικήσω κάτι περισσότερο από μια στιγμιαία ηδονή. Μήπως τελικά, καλύπτοντας τις ανάγκες μου με έναν παρορμητικό τρόπο χάνω τη δυνατότητα να ανακαλύψω την πραγματική μου επιθυμία και να ορίσω ποιος πραγματικά θέλω να είμαι;
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.
