Αυτή είναι η στιγμή που πραγματικά «χάνεις» σε έναν τσακωμό με τον σύντροφό σου - Και το καταλαβαίνεις πολύ αργότερα

Όλα, μα όλα, τα ζευγάρια τσακώνονται. Είναι φυσιολογικό, και συχνά υγιές, σε μία σχέση. Ας το παραδεχτούμε όμως: κανείς δεν θέλει να βγαίνει “χαμένος” σε έναν καβγά. Κι όταν η διαφωνία αφορά κάτι ουσιαστικό, η ήττα πονάει περισσότερο. Όμως η αλήθεια είναι πως το να “χάσεις” σε έναν τσακωμό, δεν σημαίνει απλά ότι δεν πέρασε το δικό σου. Σημαίνει ότι, κάπου στην πορεία, η σχέση σας έπαψε να είναι προτεραιότητα. Σημαίνει ότι έπαψες να βλέπεις τον άλλον σαν σύμμαχο, και άρχισες να τον αντιμετωπίζεις σαν αντίπαλο. Το «εμείς» έγινε «εγώ», κι αυτό είναι η πραγματική ήττα.

Όπως εξηγεί η Cheryl Groskopf στη Huffpost, θεραπεύτρια γάμου και οικογένειας, οι περισσότεροι νομίζουν ότι ο καβγάς «χάνεται» στη στιγμή της έκρηξης, όταν κάποιος φεύγει εξοργισμένος, αποσύρεται ή πετάει μια κουβέντα που πληγώνει. Στην πραγματικότητα, όμως, η ήττα έχει ήδη συμβεί πολύ νωρίτερα. «Η πραγματική απώλεια ξεκινά όταν το νευρικό μας σύστημα αλλάζει "λειτουργία": από το "προσπαθώ να συνδεθώ" στο "πρέπει να προστατευτώ”».

ΣΧΕΣΕΙΣ & ΣΕΞ

Είσαι single; 5 λόγοι που πρέπει να χαίρεσαι γι’ αυτό, σύμφωνα με την επιστήμη

Μπορεί να είναι κάτι τόσο διακριτικό όσο ένα σφιγμένο σαγόνι, ένα βλέμμα αποστροφής ή ένα αδιάφορο “ό,τι να ‘ναι". Αλλά κάτω από αυτά τα μικρά σήματα, έχεις ήδη αποφασίσει: «Δεν νιώθω ασφαλής εδώ». Χωρίς να σημαίνει απαραίτητα φόβο για σωματική βία, αλλά περισσότερο το «δεν νιώθω κατανοητός ή δεν νιώθω ότι με σέβεται ο άλλος».

Από τη στιγμή που ο ένας από τους δύο κλείνεται στον εαυτό του, τότε η συζήτηση δεν έχει στόχο στη λύση, αλλά γίνεται ένας αμυντικός αγώνας. Δεν παλεύεις για να έρθεις πιο κοντά, παλεύεις για να μην καταρρεύσεις. Και όταν και οι δύο κλείνονται στο καβούκι τους, τότε σταματούν να αντιδρούν. Μπορεί η κουβέντα να συνεχίζεται, αλλά η σύνδεση έχει ήδη κοπεί.

Αυτό είναι το σημείο που τα περισσότερα ζευγάρια χάνουν. Απλώς δεν το καταλαβαίνουν εκείνη τη στιγμή, αλλά πολύ αργότερα. Αν τσακώνεσαι για να «κερδίσεις», τότε δεν παλεύεις πια για τη σχέση, παλεύεις για τον εαυτό σου. Και σε μια σχέση αγάπης, αυτή η νίκη έρχεται με βαρύ τίμημα. Η θεραπεύτρια Preston το λέει ξεκάθαρα: «Έχω δει πολλά ζευγάρια όπου ο ένας κέρδισε: είπε την τελευταία λέξη, είχε τη δυνατότερη φωνή, απέδειξε το δίκιο του. Αλλά λίγο αργότερα συνειδητοποίησε ότι έχασε κάτι πολύ σημαντικότερο: την εμπιστοσύνη του άλλου. Την αίσθηση ασφάλειας. Την προθυμία του να συνεχίσει να προσπαθεί».

Οι υγιείς σχέσεις δεν χρειάζονται νικητές και ηττημένους. Χρειάζονται συμπαίκτες. Ανθρώπους που μπορούν να πουν: «Αυτό είναι δύσκολο, αλλά εγώ συνεχίζω να επιλέγω εμάς».