WELL BEING ΥΓΕΙΑ + ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Νόσος Dupuytren: Η πιο κοινή (και ύπουλη) πάθηση των χεριών που δεν ξέρεις


JTeam

22 Νοεμβρίου 2022

Νόσος Dupuytren: Η πιο κοινή (και ύπουλη) πάθηση των χεριών που δεν ξέρεις
Άνθρωποι με τη νόσο Dupuytren συχνά πιστεύουν λανθασμένα ότι έχουν αρθρίτιδα ή τενοντίτιδα, ή δεν αναγνωρίζουν το πρόβλημα μέχρι που τα δάχτυλά τους αρχίζουν να λυγίζουν

Ίσως διαβάζεις πρώτη φορά για τη νόσο Dupuytren, εμείς μάθαμε γι' αυτήν πιο αναλυτικά από την Washington Post. Πρόκειται για μια πάθηση που μπορεί να αγνοείς για καιρό καθώς τείνεις να παρερμηνεύεις τα σημάδια της.

Πλήττει την παλάμη και τα δάχτυλα του χεριού σου και δημιουργείται ουσιαστικά μία παθολογική πάχυνση και ρίκνωση της παλαμιαίας απονεύρωσης με αποτέλεσμα τη σύγκαμψη των δακτύλων. Τα δάχτυλα που προσβάλλονται συνήθως είναι ο παράμεσος και το μικρό δάκτυλο ενώ περίπου 60 - 70% των ασθενων έχουν γενετική προδιάθεση για τη νόσο.

Η αιτία της πάθησης δεν είναι γνωστή. Δεν οφείλεται σε κάκωση ή σε τραυματισμό του χεριού. Είναι πιο συχνή σε άνδρες, σε Βορειοευρωπαίους και Σκανδιναβούς ενώ παρουσιάζεται συνήθως σε μέλη μιας οικογένειας. Υπάρχουν προδιαθεσικοί παράγοντες για την ανάπτυξη της νόσου όπως εμφανίζεται συχνότερα σε ανθρώπους που πίνουν και καπνίζουν καθώς σε όσους έχουν επιληψία, διαβήτη και θυροειδή.

Κάτω από το δέρμα της παλάμης και συνδεδεμένο με αυτό βρίσκεται φυσιολογικά, μια μεμβράνη από λεπτό συνδετικό ιστό, η οποία επεκτείνεται στα δάχτυλα και αποκαλείται παλαμιαία απονεύρωση. Στην περίπτωση της συγκεκριμένης νόσου που εκτιμάται ότι πλήττει περίπου 10 εκατομμύρια Αμερικανούς, σύμφωνα με τον executive director Charles Eaton του Dupuytren Research Group.

Όταν τα προβλήματα ξεκινούν, πολύ υποθέτουν λανθασμένα ότι έχουν αρθρίτιδα ή τενοντίτιδα, ή δεν αναγνωρίζουν καν το πρόβλημα μέχρι που τα δάχτυλά τους αρχίζουν να λυγίζουν. Όπως λέει ο Eaton: «Αρχίζει να εξαπλώνεται πολύ αργά», προσθέτοντας πως μόνο το 5% των ασθενών με πρώιμα σημάδια θα παρουσιάσουν λυγισμένα δάχτυλα.

Περίπου στο 10% των ασθενών, τα εξογκώματα εξαφανίζονται ενώ στο υπόλοιπο χέρι δεν εμφανίζονται αλλαγές ή τα δάχτυλα δεν είναι λυγισμένα σε τέτοιον βαθμό που να θεωρούνται ύποπτα. Στη συνέχεια η διόγκωση γίνεται γραμμοειδής και επεκτείνεται βαθμιαία στην υπόλοιπη παλάμη κατά μήκος των δακτύλων. Η σκλήρυνση παίρνει τη μορφή χορδής κάτω από το δέρμα και μπορεί να δίνει την εντύπωση ότι πρόκειται για τένοντα. Όταν η σκλήρυνση επεκταθεί στο δάκτυλο λόγω της ρίκνωσης της απονεύρωσης, το δάκτυλο κάμπτεται και λυγίζει προς την παλάμη με αποτέλεσμα την αδυναμία έκτασης του δακτύλου. Οι ασθενείς δεν έχουν τη δυνατότητα να τεντώσουν τα δάχτυλά τους ή να τοποθετήσουν την παλάμη τους πάνω στο τραπέζι.

Το αποτέλεσμα είναι ο ασθενής να μην είναι πια σε θέση να κάνει πολλές δραστηριότητες. Ακριβώς επειδή προσβάλλονται το μικρό δάχτυλο και ο παράμεσος, υπάρχει για παράδειγμα αδυναμία τοποθέτησης του χεριού στην τσέπη και δυσκολία κατά την προσωπική καθαριότητα. Η πάθηση δεν υποχωρεί αλλά εξελίσσεται προοδευτικά. Ενδέχεται να προσβάλλει και άλλα δάχτυλα ή και τα δύο χέρια. Όταν η πάθηση εντοπίζεται τόσο και στα δύο χέρια αλλά και στα πόδια έχει την τάση να εξελίσσεται ταχύτερα.

Πολλές φορές, ο μόνος δρόμος είναι η χειρουργική επέμβαση. Ενέχει ωστόσο κινδύνους που περιλαμβάνουν από βλάβη στα νεύρα και τα αιμοφόρα αγγεία μέχρι και μόλυνση. Επίσης, εξίσου σπάνια θεωρείται η μόνιμη δυσκαμψία των δαχτύλων καθώς από έρευνες θεωρείται ότι οι περισσότεορι ασθενείς μετά την επέμβαση, θα μπορούν να κινούν καλύτερα τα δάχτυλά τους.

Από τους ασθενείς, περίπου το 20% εμφανίζει κάποια υποτροπή κι έτσι ίσως απαιτείται περαιτέρω χειρουργική επέμβαση. Το σημαντικό είναι να εστιάσει κανείς στα σημάδια που μπορεί να είναι πολύ πιο σοβαρά από ό,τι υποδηλώνουν.

Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.