Τα λεπτά όρια μεταξύ θαυμασμού και εμμονής.

«Νονά θέλω να μου πάρεις τα αξεσουάρ της Πάττυ και της Χάνα Μοντάνα, όλα τα κορίτσια στο σχολείο τα έχουν.» Αυτό το αίτημα και παρόμοια άλλα που ακούγονται συχνά τις ημέρες των εορτών από τα παιδιά είναι η ένδειξη ότι θέλουν να ανήκουν σε μια ομάδα και πολλές φορές ένα είδωλο της τηλεόρασης ή της μουσικής βιομηχανίας είναι το κατάλληλο μέσο για να επιτευχθεί αυτό.
Η ανάγκη για ταύτιση, για αντιγραφή συμπεριφορών, τρόπου ντυσίματος και έκφρασης είναι μέρος της διαδικασίας ανάπτυξης του παιδιού αρκεί αυτό να μην ξεπερνάει τα επιτρεπτά όρια και καταλήγει στην δημιουργία ενός ατόμου χωρίς προσωπικότητα, χωρίς άποψη, χωρίς στόχους.
Η αγάπη προς τους ήρωες των παιδικών κινουμένων σχεδίων, όπως ο Spiderman, ο Superman ή ο Captain Hook για τα αγόρια και αντίστοιχα οι πριγκίπισσες ή η Barbie για τα μικρά κορίτσια είναι μέρος της φύσης τους. Είδωλα δύναμης, γρηγοράδας, περιπέτειας και ρομαντισμού, τρυφερότητας, αγάπης αντίστοιχα, τόσο τετριμμένο και «ρατσιστικό» κατά κάποιο τρόπο αλλά και συνάμα τόσο αναπόφευκτο τις περισσότερες φορές αφού είναι σαν να πηγάζει απο το DNA τους. Όμως στην εφηβεία τα πράγματα αλλάζουν και τα είδωλα προέρχονται πλέον από τον κόσμο των «μεγάλων». Ηθοποιοί, τραγουδιστές, μοντέλα, άνθρωποι της τηλεόρασης και δυστυχώς πιο σπάνια άνθρωποι των γραμμάτων. Άνθρωποι που εκτίθενται και που όλοι εμείς περιμένουμε από εκείνους να δείχνουν το καλό παράδειγμα στα παιδιά μας, αντί ως γονείς να φιλτράρουμε το υλικό στο οποίο γίνονται αποδέκτες. Και θα μου πει κάποιος μα πως; Είναι παντού! Οι αγαπημένοι των εφήβων βρίσκονται παντού. Πίσω από διαφημιστικά προϊόντων, μέσα σε προσωπικά blogs, στο twitter και στο facebook και σε groups φανατικών θαυμαστών.
Για τον έφηβο είναι πολύ εύκολο να εθιστεί στο είδωλο του και να θελήσει να ακολουθήσει τα χνάρια του.

Χαρακτηριστική ήταν η αντίδραση της πολύ επιτυχημένης pop τραγουδίστριας Rihanna, όταν γονείς την κατηγόρησαν ότι πρέπει να προσέχει τα βίαια μηνύματα που προβάλει μέσα από τα video της για να πάρουν την παρακάτω απάντηση από την ίδια μέσω του λογαριασμού twitter που διαθέτει: «Είμαι μια 23χρονη, ροκ σταρ ΧΩΡΙΣ ΠΑΙΔΙΑ! Τι έχουν πάθει όλοι και θέλουν να με κάνουν γονιό; Είμαι απλά ένα κορίτσι και μπορώ να είμαι μόνο η φωνή σας. Γιατί όλοι γνωρίζουμε πόσο δύσκολο/αμήχανο είναι να επικοινωνήσεις ευαίσθητα θέματα ειδικά με τους γονείς…. Αυτός είναι ο αληθινός κόσμος. Η μουσική βιομηχανία δεν παίζει τον ρόλο του γονέα. Έχουμε την ελευθερία να κάνουμε τέχνη, ΑΦΗΣΤΕ ΜΑΣ! Η δουλειά σας είναι να βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά σας δεν θα γίνουν σαν ΕΜΑΣ.”
Μια απάντηση αληθινή και εξίσου τρομακτική όμως, γιατί αποκαλύπτει ακριβώς το σκεπτικό που υπάρχει από πίσω. Πότε λοιπόν πρέπει να ανησυχήσετε ότι τα όρια του θαυμασμού που έχει το έφηβο παιδί για το είδωλο του, δεν έχουν περάσει σε εμμονικές συμπεριφορές;
• Αλλαγές στην συμπεριφορά, στον τρόπο διατροφής, ομιλίας, επικοινωνίας.
• Επιθυμία να κάνει ακριβές αγορές, να απαιτεί επώνυμες μάρκες και κυρίως να θέλει προϊόντα που διαφημίζονται από το συγκεκριμένο πρόσωπο που θαυμάζει.
• Ατελείωτες ώρες στο διαδίκτυο ή μπροστά στον καθρέφτη αντιγράφοντας looks που έχει δει στο πρότυπό του.
Εάν συμβαίνει κάτι από τα παραπάνω, η επικριτική στάση είναι το τελευταίο που θέλετε να κάνετε, ειδικά προς ένα άτομο που βρίσκεται στην εφηβεία. Συζητήστε, κυρίως ακούστε, προτάξτε ήρεμα τις αντιρρήσεις και τις σκέψεις σας και αγκαλιάστε το παιδί, προβάλλοντας τα προτερήματα του και εξηγώντας του το πόσο σημαντικό είναι να είμαστε ο εαυτός μας, και να παλεύουμε για την μοναδικότητα μας. Γιατί το πρότυπο δεν πρέπει να είναι ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Κανείς δεν είναι τέλειος για να γίνει είδωλο των άλλων.
Το πρότυπο πρέπει να πηγάζει μέσα από την σύνθεση χαρακτηριστικών, προτερημάτων, πράξεων και ιδιοτήτων που βρίσκει κανείς σε διάφορες προσωπικότητες και τα οποία σε κάνουν να θέλεις να πας μπροστά και να γίνεις καλύτερος για σένα και για τους άλλους.
Όπως και να έχει πάντως μην ξεχνάτε πως τις περισσότερες φορές, «
φάση είναι και θα περάσει», όπως πέρασαν και οι εποχές που αντιγράφατε και εσείς την Madonna και τις εκκεντρικές εμφανίσεις της ή το μαλλί του Simon Le Bon από τους θρυλικούς Duran Duran και οι τοίχοι του δωματίου γέμιζαν αφίσες!
Διαβάστε ακόμα:
Συμβουλές μακιγιάζ για μικρές κυρίες