Για τον Roy Lichtenstein

Τα έργα του σαν αποκόμματα από ένα pop ρομάντζο...

Blam

Οι καλλιτέχνες της pop art άντλησαν το υλικό τους από τον μοντέρνο κόσμο της δεκαετίας του εξήντα: o κινηματογράφος- η βαριά βιομηχανία του θεάματος-, η τηλεόραση, η διαφήμιση και, φυσικά, τα κόμικ. Το pop (popular) έγινε κίνημα τέχνης μέσα από την προχωρημένη οπτική των Andy Warhol, Jasper Jones, Roy Lichtenstein κ.α. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα έργα του τελευταίου, τα οποία πρόκειται σύντομα να εκτεθούν  σε μία μεγάλη αναδρομική έκθεση στο Art institute of Chicago. O Νεοϋορκέζος Roy Lichtenstein (1923-1997) οφείλει τη μεγάλη αυτή αναγνώριση από το κοινό αλλά και τους ομότεχνούς του, στη σταθερή εικόνα που ακολούθησε στα έργα του, ακολουθώντας την "ταπεινή" τεχνική των λαϊκών κόμικς της αμερικάνικης κουλτούρας αλλά και της τεχνικής της γραφιστικής, που πια μέσα από τους πίνακές του προβιβαζόταν σε υψηλή τέχνη. Στους μεγάλους καμβάδες του βλέπει κανείς, μεγεθυμένα καρέ από κόμικ, σαν τεράστια αποκόμματα αποσπασμένα από τις σελίδες των περιοδικών. Στέλνουν ένα μυστηριώδες μήνυμα όπου από την αφήγηση λείπει το πριν και το μετά. Αυτή είναι και η μαγεία τους. Ο καθένας είναι ελεύθερος να φτιάξει το δικό του ποπ σενάριο ή να δώσει τη δική του, προσωπική ερμηνεία.

Πολλές φορές μάλιστα αφήνουν ίχνη μιας ειρωνείας της μοντέρνας ζωής, των συναισθημάτων και των καταστάσεων. Επιπλέον, ο Lichtenstein υπήρξε μέσα από το πολύχρωμο ποπ πρίσμα του ένας πολύ καλός αναλυτής του θηλυκού γένους. Ο έρωτας, η απογοήτευση, η πλαστική ομορφιά και η mainstream κουλτούρα έγιναν τέχνη, μέσα από τα σκορπισμένα κομμάτια ενός αισθηματικού κόμικ χωρίς αρχή, μέση και τέλος...

In the Car, 1963

Girl in Mirror

Hopeless, 1963

Drowning Girl

I know... Brad

• Τα έργα του έχουν ακόμα μεγάλη απήχηση στον χώρο του art market. Πρόσφατα μάλιστα το "Κοιμισμένο κορίτσι" ανακοινώθηκε ότι θα δημοπρατηθεί για 40. εκ. δολάρια!