Φυσικά αναφερόμαστε στις μαμάδες.
Κάθε μητέρα από το πρωί που θα ξυπνήσει, προσπαθεί να φέρει σε πέρας τόσες πολλές υποχρεώσεις. Να ξυπνήσει τα παιδιά, να πάνε σχολείο, να συμμαζέψει το σπίτι, να πληρώσει τους λογαριασμούς, να καλύψει τις ανάγκες του σπιτιού, να είναι εντάξει στη δουλειά της και φυσικά είναι ακόμα «μεσημέρι». Οι υπέρ ήρωες αυτοί λοιπόν έχουν υπαρξιακά, ανασφάλειες και φόβους.
Ανησυχούν αν είναι καλές μητέρες, σύζυγοι, αν τα παιδιά τους μεγαλώνουν σωστά, σε τι κόσμο όμως μεγαλώνουν, ποιο είναι το μέλλον τους και τι μπορούν να κάνουν για να τα βοηθήσουν; Πόσα ακόμα υπαρξιακά ερωτήματα βασανίζουν το μυαλό τους, μπαίνοντας σφήνα την ώρα που σκέφτονται «Αν έσβησαν το φαγητό» και «Αν είχε γάλα το ψυγείο».
Κι όμως αυτοί, οι υπέρ ήρωες προσπαθούν να είναι δυνατοί για χάρη των παιδιών τους. Θέλουν να νιώθουν πως τα παιδιά τους νιώθουν ασφαλή να βασίζονται σε εκείνες. Δεν είναι όμως πολύ σκληρό αυτό; Το ότι έχουν αναλάβει πολλές ευθύνες και έχουν εγκλωβιστεί στο ρόλο του "υπέρ ήρωα" τις εμποδίζει να δουν τα πράγματα πιο απλά και να είναι πάνω απ’ όλα άνθρωποι.
Τα παιδιά έχουν την ανάγκη, να βλέπουν που και που τη μαμά τους σαν το δειλό λιοντάρι, στο Μάγο του Οζ. Να εκφράζει τις φοβίες της, τα άγχη και τις ανασφάλειες της. Κι εκείνη μπορεί να κάνει λάθος κάποιες φορές. Το θέμα είναι πως αντιμετωπίζει κανείς τους φόβους του. Αυτό είναι που θα βοηθήσει τα παιδιά να μάθουν ότι είναι άνθρωποι και ότι οι άνθρωποι δεν είναι τέλειο, και πως όλοι χρειάζονται υποστήριξη και επιβεβαίωση πολλές φορές.Μπορεί να είναι εκπληκτικά ανακουφιστικό να νιώθεις ένα μικρό χεράκι να σε χτυπά χαϊδευτικά στην πλάτη, την ώρα που σε αγκαλιάζει.
Να θυμάστε πως ο τρόπος που παραδέχεστε τα συναισθήματά σας και βρίσκεται δημιουργικές λύσεις σε δύσκολες περιόδους, αποτελεί το πρότυπο που θα ακολουθήσουν τα παιδιά σας όταν βρεθούν αντιμέτωπα με τις δικές τους κρίσεις.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.
