Η Diane Von Furstenberg βγάζει βιβλίο και μας δίνει "μαθήματα"

Έχει χτίσει μια βιομηχανία στον χώρο της μόδας, είναι πρόεδρος του Συμβουλίου Αμερικανών Σχεδιαστών (CFDA) και ήταν η πρώτη σχεδιάστρια που «έντυσε» τα μοντέλα της με γυαλιά της Google. Η Diane von Furstenberg έχει συνηθίσει να βρίσκεται στο προσκήνιο, και με την τελευταία της δράση, δηλαδή την κυκλοφορία του βιβλίου της, με τίτλο «Η γυναίκα που ήθελα να γίνω» μιλάει ακόμη πιο ανοιχτά για τον εαυτό της. Περιγράφει, μάλιστα, τη μετάβασή της από ένα απλό κορίτσι από την Ευρώπη σε πριγκίπισσα του jet-set και τέλος σε μεγιστάνα της μόδας. Στο περίπου 200 σελίδων βιβλίο της μοιράζεται λεπτομέρειες από τις επιτυχίες αλλά και τις αποτυχίες της. «Δεν ήταν εύκολη η διαδρομή προς την κορυφή, ειδικά όταν είσαι γυναίκα» τόνισε στη Huffington Post. «Στη βιομηχανία της μόδας οι γυναίκες ίσως κάνουν πιο εύκολα βήματα, αλλά δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε το γεγονός ότι ακόμη χρειάζεται να προσπαθήσουν πολύ για την ισότητα». Να μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο της που μόλις κυκλοφόρησε: «Έμαθα πόσο σημαντικό είναι για μένα να έχω χρόνο για τον εαυτό μου να φορτίσω τις μπαταρίες μου και να δυναμώσω τον εαυτό μου. Εύκολα χάνεις τον εαυτό σου όταν βρίσκεσαι συνέχεια με κόσμο. Χρειάζομαι ησυχία και απομόνωση". "Ο χρόνος που περνάει είναι έξω από τον έλεγχό μας. Το πώς τον διαχειριζόμαστε, όμως, δεν είναι". Πάντα λέω στους νέους: «Να ακούτε πάντα. Οι περισσότεροι στην αρχή της ζωής τους δεν ξέρουν τι θέλουν, εκτός από κάποιους που θέλουν να γίνουν γιατροί ή δικηγόροι. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να ακούς. Πρέπει να είσαι περίεργος και να δίνεις προσοχή στους άλλους, επειδή μερικές φορές μαθαίνεις πράγματα χωρίς καν να το καταλάβεις". "Ακόμη και το Wall Street Journal έκανε πρωτοσέλιδο την «αυτοκρατορία» μου το 1976. Ήμουν υπερήφανη εκείνο το πρωί ενώ ταξίδευα αεροπορικώς για ένα προσωπικό μου ζήτημα. Στην πτήση δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου γυναίκες. Εγώ είχα μαζί μου περιοδικά και πάνω πάνω το Wall Street Journal. Δίπλα μου καθόταν ένας επιχειρηματίας, ο οποίος αφού με κοίταζε για αρκετή ώρα προσπαθώντας να αρχίσει συζήτηση, μου είπε: ‘Πώς και ένα όμορφο κορίτσι σαν εσένα διαβάζει το Wall Street Journal;’. Τον κοίταξα και δεν είπα λέξη. Θα ήταν πολύ εύκολο να του δείξω το εξώφυλλό μου, αλλά μέχρι σήμερα, το γεγονός ότι δεν το έκανα είναι μία από τις μεγαλύτερες προσωπικές ικανοποιήσεις μου". "Δεν τολμούσα να με αποκαλέσω σχεδιάστρια, όπως δεν τολμούσα να πω ότι ήμουν καλή μητέρα. Δεν μπορείς να κάνεις τέτοιους ισχυρισμούς παρά μόνο όταν είσαι πια αρκετά μεγάλος και έχεις αποδείξεις. Πέρασαν σχεδόν δύο δεκαετίες από τότε που δημιούργησα το wrap dress που αποκάλεσα τον εαυτό μου ‘σχεδιάστρια’".