Γουίλα Φιτζέραλντ: Γιατί μιλούν όλοι για την "strange darling";
9 Σεπτεμβρίου 2024
Αγαπάει το πιάνο, το τρέξιμο και τις μαριονέτες. Ξέρει να τις φτιάχνει και να δίνει παραστάσεις με κούκλες. Διακρίνεται για την προσφορά της σε φιλανθρωπικούς και κοινωνικούς αγώνες, όπως και για την υποστήριξη ακτιβιστικών δράσεων. Η Γουίλα Φιτζέραλντ έχει δημιουργήσει ένα πεντακάθαρο προσωπικό προφίλ στην πορεία της προς την κορυφή του stardom. Το πλέον ενδιαφέρον, όμως, στην περίπτωση της 33χρονης ηθοποιού που έχει ήδη συμπληρώσει 16 χρόνια από την πρώτη της ταινία, είναι ότι καταφέρνει, μέσα από ένα ευρύ φάσμα διαφορετικών ρόλων, να αναδείξει την υποκριτική της δεινότητα και ευελιξία, αλλά και μια αξιοθαύμαστη τόλμη, που -αν και μαραθωνοδρόμος- την οδηγεί με χίλια προς την κορυφή της βιομηχανίας θεάματος.
Η εμφάνιση και η εξαιρετική ερμηνεία της -σύμφωνα με τις κριτικές- στο “Strange darling”, το ευφυές, γεμάτο ανατροπές θρίλερ, που συζητήθηκε και συζητιέται ως η καλύτερη έκπληξη της χρονιάς, δεν την μετέτρεψε απλώς σε άλλη μια “βασίλισσα του τρόμου”, αλλά στη νέα -παράξενη ή όχι- αγαπημένη του Χόλιγουντ, σε ένα όνομα περιζήτητο από κορυφαίους παραγωγούς και σκηνοθέτες. Αύξησε κατακόρυφα τους φανς της εντός και εκτός στούντιο και αντάμειψε την αφοσίωση της στην τέχνη, που ξεκίνησε να ασκεί από τα σχολικά της χρόνια.
Στο “Strange darling”, η Φιτζέραλντ είναι μια κοπέλα που γνωρίζει έναν άντρα σε ένα μπαρ κι ετοιμάζεται για μια παθιασμένη νύχτα μαζί του. Στην πραγματική ζωή, είχε από μικρή άλλες προτεραιότητες. Γεννημένη στις 17 Ιανουαρίου 1991 στο Νάσβιλ του Τενεσί ξεκίνησε να παίζει θέατρο από το σχολείο σε μαθητικούς αγώνες μονολόγων που συνηθίζονταν τότε στο Τενεσί. Στην αρχή δεν τρελαινόταν, γλυκάθηκε όταν άρχισε να κερδίζει. “Ήταν κάτι που έκανα από την Πέμπτη Δημοτικού, κι όσο κέρδιζα βραβεία και δώρα, μου άρεσε όλο και περισσότερο. Ουσιαστικά ως παιδί ερωτεύτηκα τον ανταγωνισμό, τα επόμενα χρόνια όμως, αρχίσαμε να ανεβάζουμε κανονικές παραστάσεις κι εκεί ξεκίνησα να αντιλαμβάνομαι τι σημαίνει θέατρο”.
Στα χρόνια της εφηβείας, περιγράφει τον εαυτό της ως “nerd, που βαριόταν τις παρέες και τις βόλτες. Το μόνο που με ένοιαζε ήταν το διάβασμα και οι σπουδές μου κι άφηνα τα βιβλία μόνο για να δω ταινία”. Στο Πανεπιστήμιο του Yale πήγε για να κάνει σπουδές ψυχολογίας, όμως τελικά η αγάπη για το θέατρο νίκησε κι όταν άφησε το Πανεπιστήμιο το 2013 είχε στις αποσκευές της BA στις θεατρικές σπουδές. Στο πλαίσιο του, είχε ήδη γράψει, σκηνοθετήσει και πρωταγωνιστήσει σε μια σειρά παραστάσεων, που κέντρισαν το ενδιαφέρον.
Μάνατζερ κι ατζέντη είχε από το 2008, όταν εμφανίστηκε ως Βίβιαν στην ταινία “For the Love of a Dog”, ενώ παράλληλα έκανε διαφημιστικά και ρόλους μισής ατάκας. Ακολούθησαν δύο ταινίες μικρού μήκους, μέχρι που το 2013 μπήκε για τα καλά η τηλεόραση στη ζωή της με κεντρικούς ρόλους σε σειρές όπως το “Alpha House” και το “Royal Pains” και εμφανίσεις ως γκεστ σταρ σε σειρές όπως “Blue bloods”, “The Following” και “Gotham”. Κι ύστερα ήρθε ο ρόλος της Έμμα Ντιβάλ στο δημοφιλές “Scream” του MTV (2015) κι η καριέρα της πέρασε σε άλλο επίπεδο.
"Το καλό με τις τηλεοπτικές σειρές είναι ότι μπορούμε να βελτιώσουμε τη δουλειά μας πάνω σε κάθε χαρακτήρα"
Το 2017 υποδύθηκε τη Μεγκ στην τηλεοπτική μεταφορά του διάσημου έργου της Λουίζα Μέι Άλκοτ “Μικρές κυρίες” από το BBC και παράλληλα πρωταγωνίστησε στην κινηματογραφική μεταφορά της “Καρδερίνας” της Ντόνα Ταρτ (δίπλα στους Νικόλ Κίντμαν, Σάρα Πόλσον, Λουκ Γουίλσον). Και στις δύο περιπτώσεις, όπως και νωρίτερα στο “Scream”, οι κριτικές ήταν επαινετικές για τις ερμηνείες της.
Τα πολλά διαφορετικά πρόσωπα της Φιτζέραλντ συνέχισαν να εναλλάσσονται σε τηλεοπτικές επιτυχίες όπως το “Reacher” (σειρά με τις περισσότερες προβολές στο Amazon Prime, που ενίσχυσε τη φήμη της ως “αξία” υψηλών επενδύσεων), το “Dare me” και το πολυσυζητημένο “Η πτώση του οίκου των Άσερ”.
Η τηλεόραση παραμένει σταθερός σύμμαχος στην άνοδο της, με την ίδια να δηλώνει ότι της δίνει τη δυνατότητα να εξελίσσεται σε καθημερινή βάση: “Το καλό με τις τηλεοπτικές σειρές είναι ότι μπορούμε να βελτιώσουμε τη δουλειά μας πάνω σε κάθε χαρακτήρα, γιατί παίρνουμε feedback από τον κόσμο, ώστε να γινόμαστε καλύτεροι σε κάθε νέο επεισόδιο”.
Πέρα από σινεμά, τηλεόραση και θέατρο, οι ορίζοντες της ανοίχτηκαν και σε πιο σύγχρονα μέσα με τη Διαδικτυακή σειρά “Relationship Status”, την οποία χαρακτήρισε ως μια πολύ ενδιαφέρουσα και διδακτική εμπειρία.
Η καθημερινότητά της, για την οποία επιμένει να μη μοιράζεται και πολλά με τους θαυμαστές της στα social, αλλάζει, όπως έχει πει, ανάλογα με το ρόλο του υποδύεται. Για άλλους χρειάστηκε να κάνει περισσότερη άσκηση, για άλλους πήρε τους δρόμους κι άρχισε να τρέχει.
Το τρέξιμο είναι μια από τις μεγάλες αγάπες της ζωής της. Το ανακάλυψε στα φοιτητικά της χρόνια ως μέσο καταπολέμησης του άγχους κι έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της, μετά τις ατέλειωτες ώρες καθημερινού τρεξίματος στην Ιρλανδία, όταν γύριζε τις “Μικρές κυρίες”.
Σήμερα δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή της χωρίς το τρέξιμο, που έχει εξελιχθεί σε θεμελιώδες κομμάτι της καθημερινής ρουτίνας της. Έχει ήδη λάβει δύο φορές μέρος στον Μαραθώνιο της Νέας Υόρκης κι έχει εξηγήσει ότι “το τρέξιμο για μένα δεν είναι μόνο μια μορφή αυτοσυγκέντρωσης απομάκρυνσης του στρες. Είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο. Όταν τρέχω, αφοσιώνομαι στην τέχνη της προσωπικής εξέλιξης, του να οδηγώ το κορμί μου, ολόκληρο τον εαυτό μου, μπροστά. Γι’ αυτό και αγαπώ πολύ ένα μεγάλο, κοπιαστικό τρέξιμο”.
Επί του παρόντος, τρέχει κυρίως στη Νέα Υόρκη, όπου ζει μόνιμα εδώ και πάνω από μια δεκαετία και πολύ το χαίρεται. “Από μικρή αυτό ονειρευόμουν, να εγκατασταθώ στη Νέα Υόρκη. Με συναρπάζει η ενέργεια αυτής της πόλης και η ανωνυμία που σου προσφέρει. Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι εδώ, που τρέχουν για τις καθημερινές δουλειές τους και δεν νοιάζονται καθόλου ποιος είσαι και τι κάνεις. Στριμωχνόμαστε όλοι μαζί τις ώρες της κίνησης στους δρόμους, στον υπόγειο, έχουμε κάθε στιγμή ένα διαφορετικό εμπόδιο να ξεπεράσουμε, όμως όλα αυτά μας δίνουν ενέργεια, δεν μας “ρουφάνε”, μας δυναμώνουν…”.
Στα ενδιαφέροντα της ανήκει ακόμα η μουσική, το πιάνο, η λογοτεχνία και η ποίηση. Αυτό που είναι ελάχιστα γνωστό για τη Φιτζέραλντ, είναι η αγάπη της στο κουκλοθέατρο και το θέατρο σκιών. Φτιάχνει η ίδια φιγούρες και κούκλες, με τις οποίες δίνει παιδικές παραστάσεις, κυρίως για συγγενείς και φίλους.
Από εκεί και πέρα, το γεγονός ότι μιλά με άνεση τρεις γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά), γιατί από μικρή ήθελε να έρχεται σε όσο το δυνατόν πιο άμεση επαφή με διαφορετικές κουλτούρες, προσθέτει άλλο ένα εργαλείο στο ξετύλιγμα των πολλαπλών “εαυτών” της στην οθόνη.
Μια αληθινή κι υπολογίσιμη δύναμη
Όσο για τα προσωπικά της, θεωρείται single, με πολλές επιφυλάξεις, εφόσον η ίδια δεν μιλά για τις σχέσεις της, ούτε ποστάρει τρυφερές στιγμές στα social media. Τα χρησιμοποιεί κυρίως για να προβάλλει τη δουλειά της και να υποστηρίξει κοινωνικούς ή οικολογικούς σκοπούς, όπως η στήριξη της ψυχικής υγείας, η προστασία των ζώων και του περιβάλλοντος.
Τα δημόσια ερωτικά πάθη και οι “ζουμερές” αποκαλύψεις δεν δείχνουν να την πολυενδιαφέρουν. Η νέα “παράξενη αγαπημένη” της Αμερικής ήρθε για να αποδείξει ότι δεν είναι -άλλη- μια ωραία ξανθιά στο Χόλιγουντ, αλλά μια πολύπλευρη ηθοποιός, που είτε υποδύεται έναν περίπλοκο χαρακτήρα σε δράμα, είτε προκαλεί γέλιο ή τρόμο με την ερμηνεία της, καταφέρνει να ξεχωρίζει ως μια αληθινή κι υπολογίσιμη δύναμη, που μόλις ανέβασε ταχύτητα...
