Aθήνα ναι, σ' αγαπάμε!

Σκέψεις για την πόλη που ζούμε.

Ναός του Ηφαίστου (αποκαλούμενος και Θησείο)

Mirror – mirror on the wall, Γκάζι

Kiosk bathed in color, ΣύνταγμαHidden Beauty, Hilton

Effie and the Peach, Κολωνάκι

*Oι φωτογραφίες είναι από το blog City clicks

Μας αρέσει να γκρινιάζουμε για την Αθήνα. Προγραμματίζουμε συνέχεια τρόπους για να αποδράσουμε από το κλεινόν άστυ, να αφήσουμε πίσω την γκρίζα απόχρωση της πολύπαθης αυτής πόλης. Δύσκολα όμως την εγκαταλείπουμε, ενώ όσοι είναι μακριά της (όλο και περισσότεροι πια) τη νοσταλγούν, και ρωτούν γι' αυτή. Η ιστορική πόλη της Ευρώπης, η πόλη που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού στους λαούς αλλά ξέχασε να κρατήσει έστω ένα κεράκι, έχει μια ιδιαίτερη γοητεία, όλο πείσμα. Η ομορφιά της πλούσιας ιστορίας, συνυπάρχει με την ποικιλία και -συχνά- το γκρίζο και τα σημάδια παρακμής. Το παραδοσιακό, ανατολίτικου τύπου παζάρι με τη δυτική φιλοσοφία του exclusive. Στην Αθήνα, δύο βήματα, και από τον πλούτο συναντάς τη φτώχια. Για να νιώσεις τι είναι η Αθήνα πρέπει μια μέρα να τη γυρίσεις, σβήνοντας από τα μάτια σου τις αναμνήσεις που μπορεί να έχεις. Δες την σαν επισκέπτης, περπάτα στις γειτονιές της σαν τουρίστας. Θα ανακαλύψεις αυτό το ζόρικο παιχνίδι των συναισθημάτων. Ένδοξη ιστορία και σε λίγα λεπτά ένα προβληματικό παρόν. Η Αθήνα είναι η πόλη που πληγώναμε αλλά -πεισματάρα όπως είπαμε- ο,τι και να της κάνουν δεν θα χάσει ποτέ το μεγαλύτερο ατού της: το Αττικό φως. Το φως που λούζει τα μάρμαρα του Παρθενώνα αλλά και την παλιά γειτονιά που ζει πια την παρακμή της. Αθήνα σε αγαπάμε για... την ιστορία σου που με κάνει να κοιτάζω με υπεροψία τους ξένους που έρχονται να τη θαυμάσουν. τα μουσεία, τις εκθέσεις, την προσπάθεια των νέων καλλιτεχνών για δημιουργία. τα καλοκαιρινά σινεμά και τα μπαρ στις ταράστες τους κήπους. το ηλιοβασίλεμα στο κέντρο της πόλης που χαρίζει στα κτίρια χρώματα και σχήματα. τις χαρούμενες φωνές στα καφέ. τη θέα από τον Υμηττό όπου ακούς μόνο το ambient της πόλης. τις παραθαλάσσιες εκδρομές που είναι εφικτές σε χρόνο ρεκόρ. τα μικρά, πονηρά μαγαζάκια που έχουν θησαυρούς. την καλά κρυμμένη, παλιά αίγλη σου. Α, για τα παράπονά μας στη σχέση μας μαζί σου, θα μιλήσουμε κάποια άλλη φορά. Στις δύσκολες εποχές προηγείται η αγάπη. Δείτε ακόμα:«Ο Ελληνικός λαός είναι ένας λαός μαρτυρικός» ομιλία του Ν. Καζαντζάκη (1955)Η γυναίκα σε έναν -όχι και τόσο- φιλικό κόσμο