Το φαινόμενο Ryan Gosling

 Γιατί αρέσει τόσο;

Το σίγουρο είναι ότι o Ryan έχει τη συνταγή: λίγο αλητάκος, λίγο ευαίσθητος και γλυκός, ο πρωταγωνιστής του φιλμ «Drive» είναι η νέα εμμονή. Τον θυμόμαστε από το ρομαντικό «The Notebook» (2004) από αυτά που μόλις πατάς το play, o φίλος σου εξαφανίζεται για να κάνει «ένα σημαντικό τηλέφωνο» ή παίρνει βαθιά ανάσα σε στυλ «τι μου έμελε να πάθω βραδιάτικα». Ο Ryan στη συνέχεια έκανε όλο και καλύτερες εμφανίσεις όπως αυτή στο πιο ανεξάρτητο «Half Nelson» (2006) αλλά και στο «Fracture» (2007) με τον Anthony Hopkins (αναμφίβολα συνεργασία-credit για ανερχόμενο ηθοποιό). Φέτος, τον είδαμε στο "Ides of March" με τον George Clooney και στο «Drive» όπου και τον ερωτευτήκαμε. Όλες. Είναι βέβαια και να σου αρέσουν οι τύποι που μπορούν να παίξουν με άνεση το πιο street και μποέμ αρσενικό. Ok, τελικά τι γίνεται με τους τύπους σαν τον Ryan; Έχουμε κολλήσει με 80’s είδωλα όπως τον Mickey Rourke; Ο Ryan είναι η πιο μοντέρνα εκδοχή τους και είναι σέξι χωρίς να είναι ο Σούπερ Κούκλος. Η παραπάνω Polaroid φωτογραφία που βρήκαμε, αξίζει όσο χίλιες λέξεις γιατί η πόζα είναι casual και θα λέγαμε πιο «αληθινή». Όποτε μάλλον βγαίνει ο αληθινός του εαυτός! Τελικά στον άντρα δεν παίζει τόσο ρόλο η τελειότητα όσο η γοητεία. Έτσι δεν είναι;