Τι λένε τα κορίτσια στα νυχάδικα;

Εκείνη έφυγε, εγώ πέρασα στη σχολή και δεν ξαναπάτησα σε κομμωτήριο για χρώμα, αυτή που εμπιστευόμουν ήταν χιλιόμετρα μακριά και, παρότι τα κομμωτήρια είχαν αρχίσει ήδη να ρίχνουν τις τιμές, οι βαφές που πουλούσαν σε καταστήματα καλλυντικών φαίνονταν καλύτερη λύση προκειμένου να ξοδεύω περισσότερα σε εξόδους και φωτοτυπίες αλλά λιγότερα σε τρίχες. Σε ένα αίθριο πανεπιστήμιου δύσκολα ξεχωρίζεις ποια βάφει μόνη τα μαλλιά της και ποια κλείνει κάθε μήνα ραντεβού για ρίζα. Αυτό όμως που δεν ξεφεύγει από καμία γυναίκα που έχει βάψει έστω και μια φορά τα νύχια της είναι ποια έχει τα κανονικά της και ποια ψεύτικα, ποια είναι εκείνη που έχει απλώσει το χέρι της κάτω από την λάμπα του νυχάδικου και ποια είναι εκείνη που το παλεύει μόνη της.

Από το 2014 η άδεια άσκησης επαγγέλματος κομμωτή και τεχνίτη νυχιών άρχισε να βγαίνει ευκολότερα, αφού σύμφωνα με απόφαση τεσσάρων υπουργείων (Οικονομικών, Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Υγείας, Εσωτερικών) η διαδικασία εντάχθηκε στις online υπηρεσίες των ΚΕΠ. Το 2016 ψηφίστηκε από την Βουλή ο νέος νόμος που «όλος ο κλάδος της Κομμωτικής και του Μανικιούρ – Πεντικιούρ περίμενε», σύμφωνα με την ανακοίνωση του Αμάραντου προς τους σπουδαστές του. Από το βράδυ εκείνης της Παρασκευής, οι κομμωτές–κουρείς και ειδικοί μανικιούρ–πεντικιούρ μπορούν να ιδρύουν νόμιμα καταστήματα ή να εργάζονται σε άλλα, διορθώνοντας τον ν.4281/14 (άρθρο 239) που απέκλειε από τον χώρο εργαζόμενους με πολλά χρόνια προϋπηρεσίας. Πλέον, η επιτυχία στις εξετάσεις πιστοποίησης δίνει και την απαιτούμενη άδεια άσκησης επαγγέλματος.

Λίγο πριν τα capital controls της 29ης Ιουνίου 2015, ένα μικροσκοπικό μαγαζί που μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από το pinterest πρόλαβε να βάλει τα πρώτα του είκοσι μανό στα ράφια του που βρίσκονται στον δρόμο της Αρχελάου στο Παγκράτι. Εκεί «πηγαίνουν τα cool κορίτσια», με πληροφόρησαν. Το κατάστημα ανήκει σε μια πρώην καθηγήτρια αγγλικών που κουράστηκε να πηγαινοέρχεται από το φροντιστήριο στα ιδιαίτερα, ενώ παράλληλα είχε βαρεθεί τα «φασαριόζικα μαγαζιά» που αναγκαζόταν να επισκεφθεί για να περιποιηθεί τον εαυτό της. Στο δικό της η μουσική υπόκρουση είναι πιο κομψή, τζαζ.

Βρίσκομαι, λοιπόν, στο σαλόνι του Nail Job και γύρω μου επικρατεί ησυχία, σαν σε ναό χωρίς λειτουργία. Ακούγεται μόνο κατά διαστήματα μια φωνή που σχολιάζει την εκλογή Τραμπ. Η γυναίκα που δεν καταλαβαίνει πως δεν τα κατάφερε η Χίλαρι, κοιτάει τα νύχια των ποδιών της πάνω από τον νιπτήρα κι εκείνη την στιγμή αποφασίζει (κι ανακοινώνει) πως θα πάει στο σούπερ μάρκετ με τη σαγιονάρα προκειμένου να χαρεί την νέα της βαθιά κόκκινη απόχρωση. Αργότερα το βράδυ, βλέποντας τηλεόραση,  θα απλώσει τα πόδια της πάνω στο τραπέζι προκειμένου να τα χαζεύει. Την ίδια στιγμή, ένα δωδεκάχρονο κορίτσι περιμένει υπομονετικά, ενώ δεν μπορεί να διαλέξει ανάμεσα στις ροζ αποχρώσεις που τις δείχνουν. Θέλει κάτι που να ταιριάζει απόλυτα με το γενέθλιο φόρεμά της, κατά προτίμηση «να είναι ματ», ενώ τουλάχιστον ένα της δάχτυλο πρέπει «να έχει σχέδιο που να μοιάζει με δαντέλα».

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο εδώ.