Γιατί είναι απαραίτητες οι φοβίες των παιδιών;
Πόσες φορές έχει τύχει να ακούσετε τα παιδιά να μιλούν με τους συνομηλίκους τους για φαντάσματα που αντιμετωπίζουν, για ληστές, κακούς ανθρώπους, τέρατα και το χειρότερο απ΄ όλα τον κακό λύκο ή τον καρχαρία. Προσπαθούν και σχεδιάζουν πως θα καταφέρουν να εξοντώσουν τους τρομακτικούς αυτούς εχθρούς. Οι περισσότεροι γονείς στις συζητήσεις αυτές νιώθουν αμηχανία καθώς δεν θέλουν το παιδί τους να νιώθει φόβο ή ότι απειλείται. Ωστόσο, ακόμα και οι γονείς να καταφέρουν να εξαφανίσουν όλους αυτούς τους φόβους, τα παιδιά θα προσπαθήσουν να βρουν άλλα τέρατα. Ο λόγος είναι πως η φαντασία βοηθά τα παιδιά να αντιμετωπίσουν το φυσικό συναίσθημα της αδυναμίας και της τρωτότητάς τους. Αν και η δύναμη των τεράτων απωθεί και τρομάζει τα παιδιά, τους αρέσει να φαντάζονται ότι κατακτούν αυτά που τα τρομάζουν. Μέσα από τη διαδικασία αυτή νιώθουν πιο δυνατά και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
Οι γονείς θα πρέπει να είναι εκεί και να ακούν τους φόβους των παιδιών. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να τους υποτιμούν προκείμενου τα παιδιά τους να σταματήσουν να μιλούν για αυτούς. Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να ενισχύουν την αυτοπεποίθηση του παιδιού τους ώστε να νιώθουν δυνατά να αντιμετωπίσουν τα πάντα. Πως μπορούν να το επιτύχουν αυτό οι γονείς;
Δώστε του την πρωτοβουλία να ικανοποιεί μόνο του τις ανάγκες του, για παράδειγμα να ντυθεί μόνο τους, να φάει ή ακόμα να βρει λύσεις για τα προβλήματά του. Μια δεύτερη σημαντική στρατηγική είναι η αυτονομία που οι γονείς μπορεί να επιτρέψουν στα παιδιά ώστε να κάνουν πράγματα για τα οποία είναι έτοιμα. Ενθαρρύνετε τα παιδιά δείχνοντας τους τον τρόπο και όχι παρεμβαίνοντας. Αν για παράδειγμα, νιώθει απογοητευμένο επειδή δεν μπορεί να δέσει τα κορδόνια του, αντισταθείτε στην παρόρμηση να τα δέσετε εσείς, γιατί έτσι θα το κάνετε να πιστέψει ότι είναι ανίκανο. Αντιθέτως, μιλήστε του με κατανόηση «Τα μακριά κορδόνια μπερδεύονται καμία φορά». Ακόμη και αν στο τέλος το παιδί χρειαστεί τη βοήθειά σας, εσείς δείξατε ότι καταλάβατε πώς ένιωσε.
