Κι όμως, τα παιδιά βιώνουν άγχος.
Δυστυχώς το άγχος δεν είναι προνόμιο της ενήλικης ζωής. Πολλά παιδιά βιώνουν άγχος από τα πρώτα χρόνια της ζωής. Μια αλλαγή στο περιβάλλον, στη ζωή τους, μπορεί να προκαλέσει συναισθήματα φόβου και άγχους. Τα μικρά σας νιώθουν ανασφάλεια για την αγάπη σας και το ενδιαφέρον σας γεγονός που τα αποσυντονίζει.
Ποιες όμως είναι οι βασικότερες πηγές άγχους;
• Διαζύγιο: Όταν οι γονείς χωρίζουν ή ακόμα και όταν οι διαμάχες ανάμεσα στο ζευγάρι είναι καθημερινή υπόθεση, το παιδί παύει να νιώθει ασφάλεια, με αποτέλεσμα να κυριαρχούν το αίσθημα του φόβου και ο κίνδυνος της μοναξιάς. Ακόμα, τα παιδιά έχουν την τάση να σκέφτονται «προσωποκεντρικά» με αποτέλεσμα να θεωρούν υπεύθυνα τον εαυτό τους.
• Μετακόμιση: Τα παιδιά τα οποία χρειάζεται να απομακρυνθούν από τη γειτονιά τους, το σχολείο τους ή γενικότερα από κάποια ομάδα φίλων συχνά βιώνουν έντονη ανασφάλεια, σύγχυση, αλλά και φόβο. Δεν γνωρίζουν το νέο περιβάλλον, θα πρέπει να μπουν στη διαδικασία να κάνουν νέους φίλους και να προσαρμοστούν στο καινούριο περιβάλλον.
• Πένθος: Τις περισσότερες φορές, τα παιδιά δυσκολεύονται να διαχειριστούν την απώλεια είτε αυτή έχει να κάνει με κάποιο μέλος της οικογένειας, είτε με κάποιο φιλικό πρόσωπο, είτε ακόμα και με ένα αγαπημένο κατοικίδιο. Είναι πιθανό να δημιουργηθεί η πεποίθηση στο παιδί ότι με κάποιο τρόπο ευθύνεται το ίδιο για τον θάνατο του αγαπημένου του προσώπου, με αποτέλεσμα να διακατέχεται από ενοχές και έντονο στρες.
• Πιεσμένο πρόγραμμα δραστηριοτήτων: Όταν το παιδί νιώθει ότι έχει μόνο υποχρεώσεις και τρέχει κυριολεκτικά από το σχολείο στο φροντιστήριο, από το φροντιστήριο στο κολυμβητήριο, στο ωδείο, στις ξένες γλώσσες κτλ, δίχως να έχει χρόνο για ξεκούραση και παιχνίδι, τότε είναι πιθανό να κάνουν την εμφάνισή τους συναισθήματα άγχους και υπερέντασης. Για το λόγο αυτό, αφήστε τα μικρά σας το καλοκαίρι να ξεκουραστούν, να παίξουν και να χαλαρώσουν. Το έχουν ανάγκη περισσότερο από την επανάληψη ή ταχύρυθμα μαθήματα μιας ξένης γλώσσας.
• Πίεση από την ομάδα των συνομηλίκων: Τα παιδιά έχουν την τάση να επηρεάζονται από τις συμπεριφορές των συνομηλίκων τους και να κάνουν τα πάντα προκειμένου να μοιάσουν όλο και περισσότερο σε αυτούς. Όταν βλέπουν ότι δεν τα καταφέρνουν, αγχώνονται και βιώνουν μεγάλη πίεση και απογοήτευση.
• Οι προσδοκίες των γονιών: Φαίνεται πως όταν οι γονείς θέτουν υπερβολικά υψηλούς στόχους στο παιδί, του προκαλούν έντονο στρες και αγωνία καθώς φοβάται μια πιθανή απόρριψη εκ μέρους τους στην περίπτωση που δεν τα καταφέρει να ανταποκριθεί επάξια στις προσδοκίες τους.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.
