Πώς μπορείτε να πείσετε τα μικρά σας «θηριάκια» να γυρίσουν στα θρανία; Δύσκολη αποστολή!
Πρωινό ξύπνημα, γρήγοροι ρυθμοί, διάβασμα, πιάνο, μπαλέτο, ξένες γλώσσες, έλλειψη ελεύθερου χρόνου, όλα αυτά είναι πάλι τόσο κοντά. Η μετάβαση αυτή από τη ξεγνοιασιά στην ανάληψη ευθυνών και υποχρεώσεων αγχώνει γονείς και παιδιά. Το άγχος γίνεται πιο έντονο όταν πρόκειται για το καινούριο ξεκίνημα, για την αλλαγή σχολείου ή δασκάλου. Το άγνωστο δημιουργεί συναισθήματα φόβου, ανασφάλειας και άγχους, όλα αυτά είναι φυσιολογικά. Το ζητούμενο τώρα είναι πως θα καταφέρετε να το διαχειριστείτε. Πολλά παιδιά έχουν αναπτύξει μια εκπληκτική ικανότητα προσαρμογής στις αλλαγές, ενώ κάποια άλλα χρειάζονται παραπάνω χρόνο για προσαρμοστούν.
Μια καλή λύση είναι να ξεκινήσετε τις προετοιμασίες πιο νωρίς. Έτσι, θα επιτύχετε μια πιο ομαλή μετάβαση από την πλήρη ανεμελιά σε ένα πιο απαιτητικό πρόγραμμα.
• Αρχικά, εμφανίστε τα ρολόγια και τα ξυπνητήρια.
• Μπείτε πάλι σε μια «ρουτίνα» ύπνου. Προσπαθήστε να ξυπνάτε πιο νωρίς τα μικρά σας ώστε να αρχίσουν να συνηθίζουν το πρωινό ξύπνημα. Μην ξεχάσετε να ορίσετε και την βραδινή ώρα ύπνου. Τα παιδιά πρέπει να ρυθμίσουν σε αυτήν τη φάση το βιολογικό τους ρολόι από την αρχή.
• Οργανώστε το παιδικό δωμάτιο. Μαζέψτε τα πολλά παιχνίδια και ανανεώστε το χώρο μελέτης των μικρών σας. Στην διαδικασία αυτή τα μικρά σας έχουν λόγο και καλό είναι να τους δώσετε την πρωτοβουλία για το πως θέλουν να οργανώσουν τα πράγματά τους.
• Μπορείτε αν θέλετε να κάνετε τις πρώτες αγορές σας σε σχολικά και διάφορα είδη που θα χρειαστεί καθ΄όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.
• Μια επανάληψη δεν θα ήταν κακή ιδέα. Προπαίδεια, μερικές λεξούλες ορθογραφίας, κάποια εύκολα προβλήματα μαθηματικών, θα σας βάλουν στο πρόγραμμα μελέτης λίγο πιο ομαλά.
Όλες οι παραπάνω προσπάθειες δεν αρκούν για την εύκολη μετάβαση των μικρών σας. Το πιο βασικό είναι να αναγνωρίσετε τους φόβους και τις σκέψεις τους. Αν όχι τα περισσότερα, αρκετά παιδιά έχουν ένα βαθμό άγχους, αγωνίας και νευρικότητας όταν αρχίζει το σχολείο.
Αυτό θα πρέπει να κάνουν οι γονείς είναι να ακούσουν με προσοχή όλα αυτά που τα φοβίζουν. Δεν έχει κανένα νόημα να αρχίσουν το κήρυγμα, τις απειλές ή να υποτιμήσουν τα συναισθήματα των μικρών τους. Αντιθέτως, θα πρέπει να τα ενθαρρύνουν να εκφράσουν το συναισθηματικό τους φορτίο βοηθώντας τα με τον τρόπο αυτό να έρθουν σε επαφή με όσα βιώνουν και να μάθουν πρώτον να τα αναγνωρίζουν και δεύτερον να τα διαχειρίζονται.
Ακόμα, μπορείτε να τα βοηθήσετε να έρθουν σε επαφή με ότι τα τρομάζει. Για παράδειγμα, πηγαίνετε μια βόλτα στο σχολείο για να γνωρίσουν το χώρο. Ακόμα, αν ξέρετε κάποια παιδιά από τη γειτονιά που θα είναι συμμαθητές με το παιδί σας, μπορείτε να τα καλέσετε στο σπίτι για να παίξουν και γνωριστούν σε ένα οικείο περιβάλλον για αρχή. Τέλος, αν το πρόβλημα του παιδιού είναι η απαιτητική τάξη και το φόρτο δουλειάς τότε θα ήταν καλό να τους εξηγήσετε πως η προσπάθεια είναι αυτή που μετράει. Η ζωή είναι γεμάτη δυσκολίες, όταν όμως προσπαθούμε πολύ στο τέλος καταφέρνουμε να τις ξεπεράσουμε. Μπορεί να υπάρξουν αποτυχίες κατά τη διάρκεια της προσπάθειας αυτής, αλλά δεν πειράζει. Οι αποτυχίες μας μαθαίνουν να γινόμαστε όλο και καλύτεροι.
Τέλος, μιλήστε τους για τα δικά σας σχολικά χρόνια. Θυμηθείτε τότε που για πρώτη φορά πήγατε στο σχολείο. Μοιραστείτε τους δικούς σας φόβους και ανησυχίες. Η «εξομολόγηση» αυτή θα τα ηρεμήσει και θα τους δώσει το κουράγιο για το νέο τους ξεκίνημα!
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.
