Έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές στο θυμό των παιδιών. Ο θυμός δεν είναι προνόμιο μόνων των μεγάλων. Και τα μικρά παιδιά θυμώνουν και έχουν νεύρα. Ο θυμός σκεφτείτε πως είναι ένα μεγάλο παγόβουνο. Αυτό που βλέπετε στην επιφάνεια είναι ο θυμός. Όμως, όλο το πρόβλημα κρύβεται απ΄κάτω. Το θέμα είναι όχι μόνο να μπορείτε να καταλάβετε τι είναι αυτό που θύμωσε το παιδί σας αλλά και πώς μπορείτε να το βοηθήσετε να το χειριστεί.
Μπορείτε για αρχή να εκπαιδεύσετε τον εαυτό σας στο πώς μπορείτε να αντιδράτε στα ξεσπάσματα των μικρών σας.
Μην στέκεστε μπροστά στο παιδί: Όποια κι αν είναι η ηλικία του, όταν το παιδί βρίσκεται σε κατάσταση πανικού είναι εκτός ελέγχου και καμία λογική δεν μπορεί να το κυριεύσει. Μπορεί να πιστεύετε ότι με το να σταθείτε μπροστά στο παιδί και να το κοιτάξετε στα μάτια τη στιγμή που ξεσπά έντονα, θα το ηρεμήσετε. Το πιθανότερο, όμως, είναι ότι θα το αγχώσετε περισσότερο. Εφόσον το παιδί είναι ασφαλές, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι απομακρυνθείτε και να του δώσετε τον χώρο και τον χρόνο που μπορεί να χρειάζεται με τον εαυτό του να εκτονωθεί και να ηρεμήσει.
Μην παρασύρεστε από τα συναισθήματά σας: Την στιγμή που το παιδί είναι θυμωμένο, αντί να αντιδράσετε και εσείς ανάλογα, κάντε ένα βήμα πίσω και προσπαθήστε να γίνετε εξωτερικός παρατηρητής της κατάστασης. Αν αρχίσετε να θυμώνετε και εσείς και να ανεβάζετε την ένταση είναι πολύ πιθανό να οδηγηθείτε σε αδιέξοδο. Το ζητούμενο είναι να στείλετε στο παιδί το μήνυμα πως με το να υψώνει τον τόνο της φωνής του δεν γίνεται να κάνετε διάλογο ή με τον χάνει τον έλεγχο του εαυτού του. Αν κάνετε το ίδιο τότε δεν το βοηθάτε να μάθει να αντιμετωπίζει το θυμό του.
Μην δίνετε αυθαίρετες ερμηνείες για το θυμό του παιδιού σας: Το παιδί σας δεν έχει πάντα άδικο όταν ξεσπά έντονα ή και βίαια. Παρόλο που η συμπεριφορά αυτή δεν είναι αποδεκτή, οι αιτίες της μπορεί να είναι. Άλλωστε, όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν το δικαίωμα κάποιες φορές να έχουν νεύρα; Δεν έχει το παιδί δικαίωμα να εκφράζει τα συναισθήματά του; Αν δεν σας δίνει κάποια εξήγηση αναφορικά με το τι είναι αυτό που το εξόργισε, δώστε του λίγο χρόνο μόνο του μέχρι να ηρεμήσει.
Μην προσπαθείτε να μιλήσετε λογικά με ένα θυμωμένο παιδί. Την στιγμή της έκρηξης είναι αδύνατο να κάνετε μία λογική συζήτηση με το θυμωμένο παιδί σας. Μην προσπαθήσετε να το κάνετε να συμμεριστεί την άποψή σας ή να δεχθεί αυτό που του λέτε. Η προσπάθειά σας θα καταλήξει με εσάς ακόμα πιο θυμωμένους, ιδιαίτερα αν το παιδί έχει από την φύση του εναντιωτική συμπεριφορά.
Μην αρχίσετε τις απειλές τη στιγμή της έντασης. Οι τιμωρίες τη στιγμή εκείνη δεν είναι βοηθητικές. Αντιθέτως, έχουν πιο καταστροφικές επιπτώσεις από όσο νομίζετε. Μπορεί οι αντιδράσεις του κάποιες φορές να μην είναι αρεστές απλά πρέπει να δείτε τι συμβαίνει. Αν για παράδειγμα, σε ένα ξέσπασμά της η κόρη σας κοπάνησε την πόρτα και κλείστηκε στο δωμάτιό της για να ηρεμήσει, αυτό δείχνει μία προσπάθεια διαχείρισης του θυμού της και δεν είναι απαραίτητο να τιμωρηθεί.
Η ανατροφοδότηση, το feedback, είναι βασικό: Σε δεύτερο χρόνο, όταν θα έχει ηρεμήσει το παιδί είναι σημαντικό να το συζητήσετε μετά. Ειδικά για παιδιά μεγαλύτερων ηλικιών, είναι σημαντικό να τα πλησιάσετε για να συζητήσετε ήρεμα τι ήταν αυτό που προκάλεσε το ξέσπασμα. Ρωτήστε το παιδί πώς ακριβώς νιώθει και γιατί νιώθει έτσι, ακούστε τι έχει να σας πει χωρίς να το διακόψετε και φυσικά αποφύγετε το κήρυγμα. Και ρωτήστε το τι πιστεύει πως θα μπορούσε να έχει κάνει, για να χειριστεί τον θυμό του διαφορετικά. Δώστε του την πρωτοβουλία να βρει μόνο του λύσεις για το πρόβλημά του, μη βιαστείτε να του προτείνετε λύσεις.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.
