REAL LIFE WHO

Γιατί η κόλαση είναι πάντα οι άλλοι;


21 Μαρτίου 2015

05877f7ed9aa5142116cd0b561f31b50.jpg

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του ρατσισμού και των διακρίσεων μα και το πρόσφατο πείραμα της ActionAid* που έχει γίνει viral, ρωτήσαμε τι είναι αυτό που μας κάνει λιγότερο ή περισσότερο ρατσιστές. Γιατί οι κόλαση είναι πάντα οι άλλοι, όπως έγραψε ο Sartre; Οι ακόλουθες είναι μερικές από τις απαντήσεις που χτύπησαν κέντρο.

  • "Έχουμε μεγαλώσει αλλαζονικά".
  • "Δεν καταλαβαίνουμε τη διαφορετικότητα ως αξία και μάλιστα πολύτιμη".
  • "Ο φόβος μην σε βλάψει ο διπλανός. Δεν είμαστε όλοι ρατσιστές όμως..."
  • "Πολλά συμπλέγματα ανωτερότητας και κατωτερότητας που έχουμε μέσα μας σαν λαός δημιουργούν την αίσθηση της υπεροχής. Κι αν είσαι εσύ ο αυτοκράτορας, αμέσως θεωρείς τους άλλους κατώτερους, αν όχι επικίνδυνους".
  • "Πρότυπο σήμερα είναι η Μενεγάκη, όχι η Φιλιππινέζα της. Γιατί άραγε;".
  • "Αν έχεις μεγαλώσει με το στερεότυπο να σου τρυπάει τα αυτιά, πως ο Αλβανός είναι ο εχθρός, πόσο δύσκολο είναι να τον κάνεις φίλο; Ευτυχώς ελπίζω πως τα νέα παιδιά είναι αλλιώς και θα γεννήσουν άλλες αντιλήψεις και άμυνες στις παντός τύπου διακρίσεις".

Η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Καθιερώθηκε το 1966 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σε ανάμνηση ενός τραγικού συμβάντος, που συγκλόνισε την παγκόσμια κοινή γνώμη.

Στις 21 Μαρτίου του 1960 η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής πυροβόλησε εν ψυχρώ κατά μιας διαδήλωσης φοιτητών στην πόλη Σάρπβιλ, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 70 άνθρωποι. Οι νεαροί διαδηλωτές διαμαρτύρονταν ειρηνικά κατά των νόμων του Απαρτχάιντ, που είχε επιβάλλει το καθεστώς της λευκής μειοψηφίας στη χώρα, εφαρμόζοντας τη θεωρία της ανισότητας ανάμεσα στις φυλές.

*Η ActionAid, στα πλαίσια της εκστρατείας της κατά του ρατσισμού, πραγματοποιεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα ένα κοινωνικό πείραμα. Τι κάνουμε όταν ένας άνθρωπος δέχεται ρατσιστική επίθεση; Σε αυτό το ερώτημα απαντάει το νέο βίντεο της διεθνούς οργάνωσης.

Τα αποτελέσματα μπορούν να χαρακτηριστούν αισιόδοξα: 4 φορές ο κόσμος αδιαφόρησε, 2 φορές τάχθηκε υπέρ της ρατσιστικής συμπεριφοράς. Όμως 15 φορές ο κόσμος υπερασπίστηκε τον άνθρωπο που δέχτηκε τη ρατσιστική επίθεση και μια φορά παρατηρήθηκαν συγχρόνως οι δύο αντιδράσεις.