Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ κάθε φορά που νιώθω το άγχος να με κατακλύζει, κάνω ένα διάλειμμα και ασχολούμαι με το αγαπημένο μου χόμπι ή πειραματίζομαι με κάτι εντελώς καινούριο. Αφού δοκίμασα λοιπόν αφρικανικά κρουστά, Birdwatching, κέντημα, και είδα πώς είναι να επενδύεις σε λυτρωτικά -για την ψυχή- χόμπι, σκέφτηκα να ξεκινήσω μαθήματα μαγειρικής. Και ήταν η απόλυτη κάθαρση.
Η αναζήτηση δεν μου πήρε πολύ αφού γρήγορα έπεσα πάνω στον λογαριασμό της goldie.cooks στο Instagram, τον οποίο επιμελείται με πολλή φροντίδα και αγάπη, η σεφ Χρύσα Γερακοπούλου. Πίσω από κάθε πιάτο αν χαζέψεις τα posts, κρύβεται κι από ένα πολύ ιδιαίτερο νόημα που γεννιέται από μια ξεχωριστή εικόνα και ιστορία.
Χωρίς δεύτερη σκέψη μετά από το πρώτο γευστικό σκρολάρισμα στον λογαριασμό της, δήλωσα συμμετοχή σε ένα από τα workshops "Αυθόρμητης Μαγειρικής" - Spontaneous Cooking που πραγματοποιεί Τετάρτες και Σάββατα στην κουζίνα του Exile Room, στον τρίτο όροφο για τρεις ώρες.
Κάπως έτσι λοιπόν, την Τετάρτη του Πάσχα, βρέθηκα στον χώρο που φημίζεται για τις δωρεάν προβολές ντοκιμαντέρ που διοργανώνει, σε συνδυασμό με εργαστήρια, ομιλίες και masterclasses.
Η Χρύσα μάς περίμενε σε μια ολόλευκη, φωτεινή κουζίνα με την επαγγελματική της ποδιά και με πολλή όρεξη για παιχνίδι με υλικά και ποιοτικές πρώτες ύλες. Τι μπορούσαμε άραγε να φτιάξουμε με τα leftovers από το πασχαλινό τραπέζι;
Αν νομίζετε ότι θα προχωρήσω κατευθείαν στις συνταγές και στην εκτέλεση, μάλλον δεν έχετε πιάσει ακόμη το νόημα και τους κανόνες. Η Αυθόρμητη Μαγειρική εδώ, είναι όνομα και πράγμα. Στηρίζεται στην αυθόρμητη διάδραση, την έμπνευση, τον ενθουσιασμό της στιγμής και φυσικά την ομαδικότητα. Οι συμμετέχοντες ανταλλάσσουν γνώσεις, ιδέες και γευστικές εμπειρίες και τίποτα δεν πάει χαμένο από αυτή τη συνδιαλλαγή.
Κάθε σκέψη αξιοποιείται ως ευφάνταστη ιδέα στην παρασκευή του πιάτου που μπορεί πραγματικά να πάει σε άλλο level αυτό που γεύεσαι
Ανάμεσα στους «κανόνες», είναι πως όλοι μαζί μαγειρεύουμε και έπειτα δοκιμάζουμε παρέα ότι φτιάξαμε (προαιρετικά). Καλό είναι να κρατάτε σημειώσεις γιατί είμαι σίγουρη πως δεν θα θέλετε να ξεχάσετε τη στιχομυθία πίσω από την κάθε γευστική δημιουργία.
«Οι μεγάλοι σεφ αυτοσχεδιάζουν», μου λέει η Χρύσα, ξεκινώντας ένα όμορφο παιχνίδι γύρω από την ονομασία του κάθε πιάτου και τις λέξεις που περιγράφουν ένα φαγητό. «Η γλώσσα εμπλουτίζει πολύ αυτό που θα δοκιμάσεις. Σε προδιαθέτει να φας κάτι πιο ιδιαίτερο», συμπληρώνει, βγάζοντας την ονομασία του πρώτου πιάτου: «πρόγευμα στη χλόη»! Μπορείτε να μαντέψετε τη βάση του;
Η ίδια μαγειρεύει από τότε που θυμάται τον εαυτό της. «Σπούδασα γραφιστική και δούλεψα στο αντικείμενο μέχρι που κάποια στιγμή το 2002 έπιασα την πρώτη μου δουλειά σε επαγγελματική κουζίνα. Έκτοτε, δεν βγήκα από τις κουζίνες εκτός από κάποια χρονικά διαστήματα που έμεινα σπίτι για να μεγαλώσω τα κορίτσια μου».
Το πάθος της για τη μαγειρική είναι αυτό που σε κερδίζει από τα πρώτα λεπτά του μαθήματος. Μπορεί να σε βάλει να ανοίξεις ένα ντουλάπι και να διαλέξεις υλικά μόνο με βάση ένα χρώμα, ή να δοκιμάσεις κάτι με κλειστά μάτια. «Το στοιχείο του ταξιδιού είναι αυτό που κάνει συναρπαστικό το μάθημα. Έρχεσαι εδώ με τη διάθεση ότι κάτι καινούριο θα δεις. Μακριά από συνταγές και εκτελέσεις. Δειλά- δειλά κάποιος που μπορεί να μην έχει ιδέα από μαγειρική, θα αρχίσει να παίζει με τα υλικά», περιγράφει και συμπληρώνει με μια μαγική εικόνα ένα από τα βιώματά της.
«Παίζουμε με το φαγητό μας κυριολεκτικά και η έμπνευση έρχεται από παντού. Από ένα τραγούδι που άκουσες ή από μια εικόνα. Όπως για παράδειγμα μια φορά που πήγαινα στο σχολείο της κόρης μου και είδα μια ανθισμένη νεραντζιά. Σκέφτηκα τι θα μπορούσα να δημιουργήσω. Πήγα σπίτι, φιλέταρα ένα σκουμπρί με ξίδι και πρόσθεσα ξύσμα από νεράντζι που απογείωσε τη γεύση. Ήταν τέλη Σεπτέμβρη και ήταν σαν να είχες μια ολόκληρη εποχή στο πιάτο σου»
«Όταν μαγειρεύεις, ερεθίσματα έρχονται από παντού», μου λέει. «Εκεί φεύγει εντελώς το άγχος. Αν δεν παίζεις, η αποτυχία θα είναι δεδομένη. Μαθαίνεις να παίζεις, το καλλιεργείς. Η μαγειρική είναι παιχνίδι, αισθητική, ομορφιά. Το φαγητό το βλέπουν πρώτα τα μάτια σου, το λαχταράς γι΄ αυτό και σε κάνει να θες να το φας», προσθέτει.
«Εδώ είμαστε μάγειρες με ψυχή. Αυτό λέω στους μαθητές μου. Είναι η ψυχή που σε οδηγεί να δημιουργήσεις κάτι νόστιμο»
Αν έχετε ήδη αρχίσει να κάνετε εικόνες από το τι μπορεί να φτιάξαμε (με την ψυχή μας) με τα περισσευούμενα φαγητά από το Πάσχα, θα σας αποκαλύψω το πιάτο πίσω από το «πρόγευμα στη χλόη», που δεν είναι άλλο από μια απλή αλλά γευστικότατη ομελέτα φούρνου, και ότι παίξαμε λίγο πιο διαιτητικά μετά τις γιορτές. Το μυστικό αυτού του πιάτου είναι να αντιμετωπίσετε τις πιπεριές ροδέλες «σαν λουλούδια», όπως η Χρύσα! Από εκεί και πέρα, «ο οδηγός είναι η μυρωδιά και τα μάτια».
Το επόμενο πιάτο στηρίχθηκε σε δύο παραλλαγές με βάση ένα μισό πασχαλινό τσουρέκι. «Αυτό το τσουρέκι θέλουμε να του κάνουμε level up, να του ανυψώσουμε δηλαδή το ηθικό. Να το γεμίσουμε με μια όμορφη κρέμα», λέει η Χρύσα, παρατηρώντας το καλά.
Κάπως έτσι φτιάξαμε ένα αλμυρό κι ένα γλυκό. Το αλμυρό με μυζήθρα και μια υπέροχη μαρμελάδα μύρτιλο και το γλυκό με Namelaka. Στο τέλος, προσθέσαμε λίγα μωβ άνθη από γλυσίνα, που το απογείωσε οπτικά και γευστικά.
Πριν ξεκινήσουμε την υλοποίηση των πιάτων, η σεφ μάς εισάγει στο Μιζ΄αν πλας (mise en place). Έτσι μάθαμε πως καθετί πρέπει να είναι στη θέση του και να έχουμε όλα τα υλικά προετοιμασμένα γιατί αυτό βοηθάει στους χρόνους και τη σωστή οργάνωση.
Επίσης, μάθαμε πως δεν χρειάζονται πολλά υλικά για να δημιουργηθεί το τέλειο πιάτο. Η μαγεία κρύβεται στην απλότητα και την πρωτοτυπία και όπως έλεγε ο Jean Anthelme Brillat-Savarin: «Η ανακάλυψη ενός καινούργιου πιάτου συνεισφέρει περισσότερα στην ανθρώπινη ευτυχία από την ανακάλυψη ενός καινούργιου αστεριού».
Ομελέτα φούρνου ή αλλιώς «πρόγευμα στη χλόη»
Υλικά
- 6 αυγά
- Ολόφρεσκη νωπή μυζήθρα (ανθότυρος)
- Πιπεριές ροδέλες χοντροκομμένες
Εκτέλεση
Σε ένα πυρίμαχο σκεύος ραντίζουμε με καλό ελαιόλαδο, αλατοπιπερώνουμε και ψήνουμε μέχρι να μαλακώσουν οι πιπεριές στους 150-180°C. Τις βγάζουμε, αφήνουμε να κρυώσει το σκεύος και ρίχνουμε το μείγμα των χτυπημένων αυγών που έχει τη μισή μυζήθρα και φέτα ένα μεγάλο κομμάτι σπασμένο με το χέρι. Την ψήνουμε μέχρι να ροδίσει στην ίδια θερμοκρασία και προσθέτουμε την υπόλοιπη μυζήθρα και μπόλικη «χλόη» σχοινόπρασο, (είτε μαϊντανό είτε όποιο μυρωδικό θέλουμε).
Γρήγορη Μαρμελάδα Μύρτιλο για τη γέμιση στο μισό τσουρέκι
Πλένουμε καλά τα τα μύρτιλα και τα βάζουμε σε ένα κατσαρολάκι με λίγη ζάχαρη καστανή, είτε λίγο μέλι μέχρι να κοχλάσουν ελαφρώς για λίγα λεπτά. Προσθέτουμε προαιρετικά μια γενναία κουταλιά συμπυκνωμένη βυσσινάδα. Προσθέτουμε τη μισή μυζήθρα και τοποθετούμε πάνω λεπτές ροδέλες κουμκουάτ.
Την παρασκευή της Namelaka για τη γλυκιά γέμιση αξίζει να τη μάθετε από κοντά!
*Για να κατοχυρώσετε τη θέση σας στα μαθήματα Αυθόρμητης Μαγειρικής, μπορείτε να στείλετε mail στο [email protected]
