Με αίσθημα αλληλεγύης και προσφοράς προς τον συνάνθρωπο και κυρίως προς τους αδύναμους, αλλά και με την πεποίθηση πως αν γίνουμε αυτοί που είμαστε στα social media, όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο καθώς εκεί «κρίνουμε, επικρίνουμε, επιχειρηματολογούμε, έχουμε άποψη και πιέζουμε προς μια κατεύθυνση», η πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος του ΕΚΑΠΤΥ Α.Ε., Ελευθερία Μωραϊτάκη – Πικρού, μιλά στο JennyGr για την απόφασή της να είναι για πρώτη φορά υποψήφια Περιφερειακή Σύμβουλος στην Αττική με τον υποψήφιο Περιφερειάρχη της Νέας Δημοκρατίας, Νίκο Χαρδαλιά, τονίζοντας πως πρέπει «να συνειδητοποιήσουμε πως είμαστε πολίτες και όχι ψηφοφόροι».
Είστε για πρώτη φορά υποψηφία Περιφερειακή Σύμβουλος στην Αττική στον Κεντρικό Τομέα με τον υποψήφιο Περιφερειάρχη της Νέας Δημοκρατίας, Νίκο Χαρδαλιά. Πώς προέκυψε η απόφαση και ποιο είναι το βασικό σας όραμα;
Ήμουν πάντα ένας άνθρωπος με ενεργό ενδιαφέρον και συμμετοχή στα κοινά. Όταν, λοιπόν, ήρθε η πρόταση συμμετοχής στο ψηφοδέλτιο, αρχικά από τον νυν Περιφερειάρχη και στη συνέχεια από τον Νίκο Χαρδαλιά, ήξερα ακριβώς ότι είχε έρθει η στιγμή να περάσω στο επόμενο βήμα. Εξάλλου και τα προηγούμενα χρόνια και τώρα, ο στόχος μου είναι ένας: να διευρύνουμε το δίχτυ αλληλεγγύης προς όλους. Αυτά που βλέπουμε στην Ευρώπη για παράδειγμα και θαυμάζουμε, για τον ρόλο και τη συμμετοχή της κοινότητας, για τις διευκολύνσεις και τις υπηρεσίες που προσφέρει η Αυτοδιοίκηση, να γίνουν πράξη και στην Αττική. Γιατί η Αττική θα δώσει το παράδειγμα σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Υπήρξε κάτι που μάθατε κατά τη διάρκεια των σπουδών σας που άλλαξε τον τρόπο σκέψης σας γύρω από την πολιτική, με κάποιον τρόπο;
Ότι δεν υπάρχουν μεγάλες ιδέες που πάνε τον κόσμο μπροστά. Υπάρχουν, κυρίως, μεγάλες προσπάθειες. Η διαπίστωση αυτή, υπήρξε καταλυτική για εμένα γιατί συνειδητοποίησα πως δεν είναι μόνο οι πιο έξυπνοι, οι πιο ικανοί, οι πιο τυχεροί που μπορούν να ασκήσουν πίεση προς μια κατεύθυνση. Είναι, πρώτα απ’ όλα, αυτοί που επιμένουν και προσπαθούν δίνοντας το καλύτερο τους εαυτό. Και με αυτά τα χαρακτηριστικά μπορούμε να είμαστε όλοι, ανεξάρτητα από άλλες εξωτερικές συνθήκες.
Έχετε βρεθεί σε θέσεις ευθύνης μεγάλων χρηματοπιστωτικών οργανισμών και σήμερα βρίσκεστε στη θέση της Προέδρου και Διευθύνουσας Συμβούλου στο ΕΚΑΠΤΥ Α.Ε. Έχοντας αυτή την εργασιακή εμπειρία, θεωρείτε ότι μια γυναίκα (ακόμη και σήμερα) πρέπει καθημερινά να αποδεικνύει ότι αξίζει να βρίσκεται σε μια τέτοια θέση ή πιστεύετε ότι έχουν διαλυθεί τα στερεότυπα περί διαχωρισμού των δύο φύλων;
Με έναν περίεργο τρόπο, πιστεύω ότι ισχύουν και τα δύο ταυτόχρονα. Έχουμε, σαφώς, κάνει τεράστια βήματα και στην αγορά εργασίας για την ισότητα των φύλων, αλλά ταυτόχρονα έχουμε ακόμη ποσόστωση για τις εκλογές, αφού χωρίς αυτήν στα ψηφοδέλτια η συμμετοχή των γυναικών θα ήταν ελάχιστη.
Έχετε δεχτεί προσωπικά, σεξιστική αντιμετώπιση στην καριέρα σας μέχρι σήμερα;
Όχι, αλλά έχω δει περιπτώσεις στον πολύ στενό μου κύκλο. Και, αυτό, σε πληγώνει εξίσου γιατί δεν έχεις και τη δυνατότητα να αντιδράσεις άμεσα.
Έχετε έντονη παρουσία εδώ και πολλά χρόνια σε φιλανθρωπικούς συλλόγους κι έχετε αποδείξει μέσα από τις δράσεις κοινωνικής προσφοράς ότι πιστεύετε στην αλληλεγγύη και τον εθελοντισμό. Ποια άλλα στοιχεία, πιστεύετε ότι έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία; Με λίγα λόγια, τι χρειαζόμαστε για να γίνουμε καλύτεροι ως πολίτες;
Πρώτα και κύρια να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε πολίτες και όχι ψηφοφόροι. Είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα σε επίπεδο mindset. Ο πολίτης έχει συναίσθηση και ενσυναίσθηση, έχει απαιτήσεις από την Πολιτεία αλλά έχει και συνείδηση της ατομικής ευθύνης του. Αυτή η παραδοχή νομίζω ότι είναι απαραίτητη για να πάμε στα επόμενα βήματα, που έχουν να κάνουν με την αύξηση της συμμετοχικότητας, με την απαίτηση για διαφάνεια, με την ανάγκη για διαβούλευση στα κρίσιμα και σημαντικά. Για να το πω λίγο πιο επιγραμματικά, αυτοί που είμαστε στα social media, αυτοί πρέπει να γίνουμε και στην κανονική ζωή. Οι πολίτες που κρίνουν, επικρίνουν, επιχειρηματολογούν, έχουν άποψη και πιέζουν προς μια κατεύθυνση.
Ποια θεωρείτε ότι είναι η μεγαλύτερη πρόκληση της εποχής μας;
Νομίζω τα όσα τραγικά βλέπουμε αυτό το καλοκαίρι στην Ελλάδα, δεν αφήνουν άλλη απάντηση από την επανασύσταση των πρωτοκόλλων ασφάλειας για τα πάντα που αφορούν τη συμμετοχή της Πολιτείας, συμπεριλαμβανομένων των Περιφερειών φυσικά.
Ποιο είναι το πιο σημαντικό μάθημα ή και δεξιότητα που κερδίσατε από τη μέχρι τώρα επαγγελματική σας πορεία; Σκοπεύετε να το/την αξιοποιήσετε με κάποιον τρόπο ως Περιφερειακή Σύμβουλος;
Η ανάγκη για απόκτηση νέων δεξιοτήτων. Όλοι έχουμε ανάγκη να διευρύνουμε ή να αποκτήσουμε νέες δεξιότητες και hobbies, και όλοι δεν έχουμε χρόνο ή χρήματα να τα αποκτήσουμε. Θέλω, λοιπόν, μια Περιφέρεια που να έχει προτάσεις ακόμη και σ’ αυτά που βοηθούν τους πολίτες να ανακτήσουν την πιο ανθρώπινη και χαλαρή πλευρά τους.
Θα μπορούσαμε να πούμε πως η ουσία της υποψηφιότητάς σας είναι η εξασφάλιση του κοινού καλού. Τι σημαίνει αυτή η έκφραση, «κοινό καλό» για εσάς, σήμερα; Και ποια η ατομική ευθύνη που έχουμε όλοι απέναντι σε αυτό;
Κοινό καλό, σημαίνει να ξυπνώ το πρωί και να νιώθω περήφανος που ζω σ’ αυτή τη χώρα, να νιώθω όμορφα που ζω στη γειτονιά μου, να βλέπω τους συνανθρώπους μου να ζουν σ’ ένα πλαίσιο αξιοπρέπειας. Η αξιοπρέπεια του αδύναμου, είναι μεγάλη υπόθεση και όλη μου τη ζωή παλεύω γι΄αυτό.
