Μαϊσάρα Μπαρούντ: O Παλαιστίνιος καλλιτέχνης που κάνει κάθε μέρα μια ζωγραφιά από τον πόλεμο στη Γάζα
JTeam
30 Μαΐου 2024
Το στούντιό του ισοπεδώθηκε, εν ριπή οφθαλμού εκτοπίστηκε σε πόλεις που δεν γνωρίζει, έχει μετακομίσει πάνω από 10 φορές, και πλέον ζει στα νότια της Ράφα με την οικογένειά του σε ένα σπίτι που μοιράζονται μαζί με άλλους 25 ανθρώπους. Ωστόσο, ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες, ο Μαϊσάρα Μπαρούντ (Maisara Baroud) αναρτά καθημερινά σκίτσα από τον πόλεμο στη Γάζα στο προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram. Μέσω της τέχνης, ο Παλαιστίνιος καλλιτέχνης καταγραφεί τη σκληρότητα του πολέμου στην ολότητά του και επιχειρεί να αποτυπώσει τον πόνο και τη δυστυχία που βιώνει κάθε άνθρωπος εκεί.
Ο Μαϊσάρα Μπαρούντ μοιράζεται εδώ και χρόνια ζωγραφιές και σκίτσα του στα social media, με τον λογαριασμό του στο Instagram να αριθμεί χιλιάδες σειρές σχεδίων, η καθεμία με τον δικό της τίτλο και περιγραφή. «Μου άρεσε να το κάνω αυτό. Φρόντισα να διατηρήσω αυτή την καθημερινή ρουτίνα, παρά τις δύσκολες συνθήκες και παρά το γεγονός ότι έχασα το προσωπικό μου γραφείο, το σπίτι μου, το στούντιο ζωγραφικής μου και όλα τα βιβλία και τα εργαλεία μου εξαιτίας του πολέμου», τόνισε σε κείμενο που έγραψε για τον Guardian. Όπως εξομολογήθηκε, το να ζωγραφίζει και να δημοσιεύει καθημερινά τις δημιουργίες του στο διαδίκτυο, έγινε ο μόνος τρόπος για να καθησυχάζει και να ενημερώνει τους φίλους του ότι είναι ακόμα ζωντανός.
Σε κάθε σκίτσο που σχεδιάζει, οι γραμμές του γίνονται πιο έντονες και πιο «αυστηρές». Η τραγωδία, με όλες της τις λεπτομέρειες, αποτυπώνεται σε μια επιφάνεια λευκού χαρτιού. «Οι ζωγραφιές αντικαθιστούσαν μια κραυγή και ήταν ένα κάλεσμα από τη καρδιά του πολέμου που απαιτούσε να σταματήσουν οι σκοτωμοί και να προσέξει ο κόσμος τι συμβαίνει στη Γάζα και στο περιορισμένο σύμπαν της», είπε ο ίδιος στο κείμενο για τον Guardian.
Η πραγματικότητα που ζούσε ο ίδιος, πριν από τις 7 Οκτωβρίου, έχει αλλάξει. «Δεν έχω πλέον ένα ασφαλές σπίτι που να προστατεύει εμένα και τη μικρή μου οικογένεια. Οι πύραυλοι έπεσαν στο στούντιο ζωγραφικής μου (ο μικρός μου κόσμος) και το κατέστρεψαν, και τα αεροπλάνα έχουν εξαφανίσει όλα τα μελλοντικά σχέδια που είχα για τα παιδιά μου. Το ατσάλινο πουλί σκότωσε τη μικρή μου γάτα Σάρα, και μάσησε το μαλακό κρέας της, προτού η γάτα προλάβει να δώσει τις επτά ψυχές της στα παιδιά μου».
«Σημείωσα στο ημερολόγιό μου τις ιστορίες καταστροφής, απώλειας, θανάτου, αδυναμίας, εκτοπισμού, φόβου, πόνου, υπομονής, ανθεκτικότητας και θραύσης. Και εξέφρασα την ιστορία μέσα από τη δουλειά μου, ξεχωριστά από την επίσημη προπαγάνδα. Είναι η ιστορία είναι ενός πολέμου που έχει τεράστια ικανότητα να βλάπτει και που νικά την απόσταση και τη γεωγραφία με την ταχύτητα του ήχου, φέρνοντας τον θάνατο σε περισσότερους ανθρώπους, αλλά σε λιγότερο χρόνο».
Για τον Μαϊσάρα Μπαρούντ, η ζωγραφική είναι ο μοναδικός τρόπος για να «σπάσει τον αποκλεισμό» και να αμφισβητήσει τα «σύνορα» και τα εμπόδια που θέτει ο πόλεμος.
