Eleonore Trenado Finetis: Η Γαλλίδα κεραμίστρια που υμνεί την ελληνική κεραμική

H Eleonore Trenado Finetis είναι Γαλλίδα κεραμίστρια και η αγάπη της για την Ελλάδα και την τέχνη της, την παρακίνησε να ανοίξει το MON COIN STUDIO, έναν χώρο στην καρδιά της Αθήνας που υμνεί την ελληνική κεραμική. Αυτό το διάστημα μάλιστα, ετοιμάζει, την ομαδική έκθεση κεραμικής με θέμα το ΑΙΓΑΙΟ, που θα λάβει χώρα από τον Μάιο μέχρι τον Ιούλιο. 

Η Finetis είναι μία δυναμική γυναίκα που δεν δίστασε να αλλάξει πορεία στην ζωή της, να εγκαταλείψει το διδακτορικό της στο Παρίσι και τη Κοινωνιολογία του Δικαίου και να ακολουθήσει την καρδιά της. Η κουβέντα μαζί της μόνο ενδιαφέρουσα θα μπορούσε να είναι. 

Πώς βρεθήκατε σε αυτή τη δουλειά;

Ο δρόμος ήταν μακρύς μέχρι να βρεθώ εδώ που είμαι σήμερα, στην αρχή του ταξιδιού με το Mon Coin Studio, ενός χώρου αφιερωμένου στη σύγχρονη ελληνική κεραμική που φιλοξενεί εκθέσεις, πωλήσεις, εργαστήρια γνωριμίας με τον πηλό και τη διακόσμηση με σκοπό την προώθηση της ελληνικής κεραμικής. Παράλληλα, στα άμεσα σχέδιά μου, έχω σκοπό να προχωρήσω και στη δική μου παραγωγή κεραμικών που έχω αφήσει λίγο στην άκρη καθώς τη δεδομένη στιγμή είναι λίγο δύσκολο να αφιερώσω τον απαιτούμενο χρόνο στην παραγωγή, αλλά και στην εξέλιξη της τεχνικής μου διότι έχω αφοσιωθεί στο Mon Coin Studio.

Για πολλά χρόνια έψαχνα τι θα κάνω στη ζωή μου. Ξεκίνησα με σπουδές στο Διεθνές Εμπορικό Δίκαιο και έπειτα συνέχισα με Κοινωνιολογία του Δικαίου. Ερχόμενη όμως στην Ελλάδα, επέστρεψα / αφιερώθηκα στην παλιά μου αγάπη, την Τέχνη. Μέχρι τότε, η επαγγελματική μου ζωή δε με «γέμιζε» και έτσι αποφάσισα μια μέρα να παρακολουθήσω μαθήματα χειροποίητου κοσμήματος. Μετά από λίγο, αυτή μου η ενασχόληση με οδήγησε σε ένα σεμινάριο κεραμικού κοσμήματος. Η γνωριμία με τον πηλό ήταν καθοριστική.  Αποφάσισα να παρακολουθήσω μαθήματα κεραμικής και κάποια στιγμή ένιωσα την ανάγκη να βρω έναν χώρο για να δημιουργώ. Παρόλο που δεν ήμουν έτοιμη να κάνω παραγωγή, είχα σκοπό να ξεκινήσω το δικό μου εργαστήριο σ’ έναν χώρο που είχα βρει στο Κουκάκι ο οποίος θα ήταν "mon coin", που σημαίνει « η δική μου γωνιά».

Αντ’ αυτού, βρέθηκα να στήνω ένα μικρό κατάστημα με δημιουργίες Ελλήνων κεραμιστών καλλιτεχνών. Αυτό το προσωρινό ceramics - store πήρε μπροστά και αντί να το μετατρέψω σε εργαστήριο όταν ήρθε η ώρα, το κράτησα ως κατάστημα, που προτείνει κυρίως κεραμικά και μια μικρή συλλογή από design ή crafts σουβενίρ. Όμως, υπήρχε ανάγκη να βρω ένα πιο κεντρικό και μεγαλύτερο χώρο που θα μπορούσα να φτιάχνω τα δικά μου κεραμικά και παράλληλα να εξακολουθώ να παρουσιάζω και να πουλάω τα έργα σύγχρονων Ελλήνων κεραμιστών. Έχω πάθος για την ελληνική κεραμική, και ήθελα να πουλάω και να υποστηρίζω τις δημιουργίες που μου αρέσουν, κυρίως χρηστικά αντικείμενα φτιαγμένα από καλλιτέχνες. Επειδή αυτός ο χώρος ήθελα να απευθύνεται σε Έλληνες αλλά και σε ξένους επισκέπτες, επέλεξα ένα σημείο που θα βρίσκεται στο Μοναστηράκι, κάτω από την Ακρόπολη, στην καρδιά του ιστορικού κέντρου της Αθήνας.

Τι περιλαμβάνει η εργασιακή σας καθημερινότητα;

Η εργασιακή μου καθημερινότητα περιλαμβάνει την επικοινωνία με τους συνεργάτες μου, τον ευρύτερο προγραμματισμό, την προώθηση του studio και τέλος την ενημέρωση μου σε ό,τι αφορά τον χώρο, κυρίως μέσω του διαδικτύου. Επίσης, σκέφτομαι πάντα το άμεσο μέλλον για αυτό κρατάω σημειώσεις με ιδέες για αργότερα. 

Όμως, ανάλογα με την περίοδο που διανύω, οι δραστηριότητες αλλάζουν. Αυτή τη στιγμή, για παράδειγμα, ετοιμάζουμε την έκθεση ΑΙΓΑΙΟ, όποτε η προσοχή μου εστιάζει κυρίως στην επικοινωνία και στην οργάνωση. Άλλες στιγμές, προσπαθώ να βελτιώνω ότι υπάρχει ήδη, συναντάω καλλιτέχνες, βλέπω εργαστήρια και ασχολούμαι με το marketing.

Θέλω να αναπτύσσω συνεχώς τις δεξιότητες μου και έτσι κατά καιρούς μπορεί να παρακολουθώ κάποιο online σεμινάριο, να διαβάζω κάποιο βιβλίο ή να βλέπω documentaire... όχι, πάντα σε σχέση με την κεραμική. Όπως και να έχει όμως, πάντοτε σε εκείνη επιστρέφω. 

Υπάρχει μια σκέψη που κάνετε όταν τελειώνετε την ημέρα;

Σκέφτομαι συχνά τι έχει γίνει μέσα στην ημέρα, είτε είναι καλό, είτε όχι, και τι πρέπει να κάνω την επόμενη μέρα για να προχωρήσω. Κάθε μέρα είμαι ευγνώμων για αυτό που έχω καταφέρει, μικρό ή πιο μεγάλο, ανεξάρτητα εάν η μέρα είναι δύσκολη ή ευχάριστη. Δουλεύω συνέχεια, με την έννοια ότι είμαι εντελώς προσηλωμένη σε αυτό που κάνω : πάντοτε σκέφτομαι τι μπορώ ή τι χρειάζεται να βελτιώσω, ποιες σημειώσεις να κρατήσω, τι πρέπει να ψάξω και σε ποιες δουλειές να επικεντρώνομαι, σκέφτομαι θεματικές για εκθέσεις, σχέδια για τα δικά μου κεραμικά και πολλά άλλα.

Τι είναι αυτό που αγαπάτε περισσότερο στην καριέρα σας;

Ότι τώρα, σιγά-σιγά, αντιλαμβάνομαι πως τα περισσότερα στοιχεία του χαρακτήρα μου αναδεικνύονται μέσα στο επάγγελμά που έχω επιλέξει και βλέπω τον εαυτό μου πλήρως μέσα σε αυτό. Είναι μέρος του εαυτού μου η δημιουργία, το πάθος για την τέχνη, η επικοινωνία, οι πωλήσεις, η οργάνωση για το όφελος όλων, η φροντίδα, η τόλμη, και πάνω απ’ όλα το να μετατρέπω το σκοτεινό σε φωτεινό και το άσχημο σε ωραίο. Επίσης, θέλω ο περισσότερος κόσμος να ανακαλύψει την τέχνη της ελληνικής κεραμικής και όποιος έχει ταλέντο, να του δοθεί η ευκαιρία να εκθέσει.

Αν δεν ήσασταν αυτό, τι θα ήσασταν;

Αυτή τη στιγμή έχω καταλήξει να είμαι ιδιοκτήτρια του Mon Coin Studio και παράλληλα να δημιουργώ τα δικά μου κεραμικά. Και στις δυο περιπτώσεις, είμαι ακόμα στην αρχή.

Είχα όμως μία πολύ περίπλοκη διαδρομή και αρκετές ευκαιρίες βρέθηκαν στο δρόμο μου. Μια από αυτές ήταν να κάνω έρευνα στο αντικείμενο που έχω σπουδάσει μετά από το international business law : την Κοινωνιολογία του Δικαίου. Πριν φύγω για την Ελλάδα, άφησα το Διδακτορικό μου στο Παρίσι.

Επίσης, το 2008, παρακολούθησα στο Παρίσι μια εκπαίδευση ώστε να γίνω επαγγελματίας θεραπεύτρια. Τελικά δεν το προχώρησα ποτέ σαν επάγγελμα: περίμενα τη δεύτερη μου κόρη και μετά κατάλαβα ότι χρειαζόμουν οπωσδήποτε την καλλιτεχνική δημιουργία στην καθημερινότητα μου. Βέβαια και η δημιουργία θεραπεύει...

Υπάρχουν πολλές επιλογές αλλά το θέμα είναι πάντα να βρίσκει ο καθένας αυτό που τον εκφράζει πλήρως. 

Πώς νιώθετε ως γυναίκα στον χώρο;

Καταρχάς, βιώνω τα πράγματα πρώτα ως άνθρωπος, ανεξάρτητα από το φύλο μου. Είμαι μία Γαλλίδα γυναίκα που ζει στην Ελλάδα πάνω από 20 χρόνια και νιώθω ότι ανήκω και εδώ. Κινούμαι όμως, πέρα από τις συνθήκες του φύλου και της εθνικότητας. Βέβαια το γεγονός ότι είμαι γυναίκα (Γαλλίδα) σίγουρα έχει κάποια επιρροή. Ίσως, ως γυναίκα, να φροντίζω παραπάνω μερικά πράγματα, ίσως το γεγονός ότι προέρχομαι από άλλη χώρα να με οδηγεί κάποιες φορές σε αποστασιοποίηση και σε μεγαλύτερη επιείκεια.

Το σίγουρο είναι ότι βλέπω το όφελος του συνόλου από μια άλλη οπτική γωνία, έχω ευγνωμοσύνη για αυτό που μου έχουν προσφέρει οι Έλληνες και θέλω να τους το ανταποδώσω. Πολλές φορές οι γυναίκες, κυρίως οι φίλες μου και οι δύο κόρες μου, με έχουν υποστηρίξει και βοηθήσει. Με έχουν ακούσει. Έχουν ακούσει για τις δυσκολίες που πέρασα, για τα όνειρα που είχα και ποτέ δεν με άφησαν να τα παρατήσω, παρόλο που ίσως να είχαν κάποιες αμφιβολίες για την επιτυχία μου, αλλά με έβλεπαν να επιμένω και ήταν πάντοτε σε ετοιμότητα να βοηθήσουν με οποιοδήποτε τρόπο. 

Επίσης, εκτός του συζύγου μου που με υποστηρίζει αρκετά χρόνια τώρα και του δασκάλου μου Ανδρέα Κατσιλιέρη ο οποίος είναι πολύ καλός ως καλλιτέχνης, ως δάσκαλος και ως άνθρωπος, έχω βρει πλήρη υποστήριξη στο έργο που προσπαθώ να κατορθώσω στο πρόσωπο μιας γυναίκας, της Έλενας που βρίσκεται δίπλα μου επαγγελματικά. Παλεύει, βρίσκει λύσεις, οργανώνει, δημιουργεί μαζί μου και δεν ξέρω εάν μια παρόμοια συμμαχία θα μπορούσε να γίνει με έναν άνδρα. Πέραν από την ομάδα του Mon Coin Studio, πολλοί από τους συνεργάτες μου είναι γυναίκες. 

Από τη δικιά μου πλευρά το ότι είμαι γυναίκα με κάνει να καταλαβαίνω και να έχω ευαισθησία για τις άλλες γυναίκες. Γνωρίζω τα προβλήματα τους και αρκετές έχουν ανάγκη για έκφραση μέσω της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Μερικές έχουν αφήσει στην άκρη τον εαυτό τους, την δημιουργικότητα τους λόγω παιδιών ή και άλλων υποχρεώσεων, αλλά δεν είναι ποτέ αργά για να ξεκινήσουν!

Τι συμβουλή θα δίνατε στον εικοσάχρονο εαυτό σας;

Θα του έλεγα «Μην αγχώνεσαι και κάνε υπομονή. Ο δρόμος μπορεί να είναι μακρύς και κάποιες φορές επώδυνος, αλλά κάθε εμπειρία θα σου προσφέρει μια πέτρα για να χτίσεις το δικό σου έργο. Είχες δίκιο τελικά που πήρες αποφάσεις με την καρδιά σου, που δούλεψες πάνω σε αυτά που σου δίνουν χαρά στη ζωή και που μαθαίνεις συνεχώς. Θα πρέπει πάντα να προσπαθείς για να καταφέρεις αυτά που θέλεις, αλλά στο τέλος τα καταφέρνεις. Πρόσεξε κάτι όμως : μη φοβάσαι την αποτυχία, είναι μέρος της επιτυχίας. Θα γνωρίσεις διάφορους ανθρώπους στη ζωή σου, θα ευχαριστείς αυτούς που σου φέρονται καλά αλλά και αυτούς που δεν σου φέρονται σωστά γιατί η ενόχληση που θα νιώθεις απέναντι τους θα σου δείχνει ακριβώς αυτό που δεν θέλεις και έτσι θα προχωρείς παραπέρα».

Τι θα λέγατε σε ένα νέο κορίτσι που πρόκειται να ξεκινήσει τώρα την καριέρα του;

Όταν κάποιος ξεκινάει μία καριέρα, φαντάζεται την επαγγελματική ζωή με κάποιο τρόπο και πολλές φορές η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική. Σημαντικό είναι να βρούμε σε κάθε απασχόληση κάποιο ενδιαφέρον και να μάθουμε πράγματα. Τώρα είναι εφικτό να αλλάξουμε πορεία και καριέρα, όποτε πιθανόν να μην τελειώσεις την καριέρα σου στο ίδιο αντικείμενο που είχες όταν ξεκίνησες. Επίσης δεν είναι ποτέ πολύ αργά για να ξεκινήσεις κάτι καινούργιο ή να αλλάξεις.

Είναι καθοριστικό να μαθαίνουμε συνέχεια καινούργια πράγματα είτε μέσα στη δουλειά μας είτε μετά τη δουλειά. Εξίσου σημαντικό είναι να έχεις αξίες στη δουλειά σου και να μην τις πουλήσεις για κάποιο συμφέρον. Ότι κάνεις, να το κάνεις όσο καλά μπορείς ακόμα και αν δεν σου αρέσει. Να έχεις μία σωστή συμπεριφορά, να είσαι ευγενική, να προσπαθείς, να δουλεύεις και - πολύ σημαντικό - να βάζεις τα όριά σου, πάντα με ηρεμία. Να βάζεις όρια στον προϊστάμενο σου, στον συνεργάτη σου, στον πελάτη σου, στον εργοδότη σου. 

Επίσης, όλα γίνονται, αρκεί να βάλεις στόχο και να δουλεύεις με διάθεση και επιμονή. Τα καλά πράγματα δε χτίζονται γρήγορα. Αυτοί που έχουν επιτυχία είναι αυτοί που έχουν προσπεράσει τα εμπόδια. Η αποτυχία είναι εμπόδιο αλλά για μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Εάν παρόλα αυτά συνεχίζεις και προσπαθείς, με έναν διαφορετικό τρόπο, βρίσκεις νέες λύσεις και κάποια στιγμή θα τα καταφέρεις. Όπως έλεγε και μια φίλη μου, δεν υπάρχει εκπλήρωση εάν δεν υπάρχει εμπόδιο.

Μία αστεία /περίεργη στιγμή που σας έχει συμβεί σε σχέση με τη δουλειά σας;

Θαυμάζω τον Pablo Picasso για διάφορους λόγους. Ένας λόγος είναι ότι παρόλο που ήταν αναγνωρισμένος ζωγράφος συνέχισε να ασχολείται και με άλλους καλλιτεχνικούς τρόπους έκφρασης. Μαζί με άλλους Γάλλους καλλιτέχνες,  ξανά έδωσε πνοή στην κεραμική και έτσι αγκάλιασε όλες τις εικαστικές τέχνες.

Μία μέρα που ήμουν στο Mon Coin στο Κουκάκι, μπαίνει μια κυρία, Γαλλίδα, και πιάνουμε κουβέντα για την κεραμική. Ήταν πολύ γλυκιά και φαινόταν να γνωρίζει το αντικείμενο. Στη συνέχεια, μου αποκαλύπτει ότι είναι μέλος της οικογένειας του εργαστηρίου Madoura, όπου φτιάχνονταν τα κεραμικά του Πικάσο. Είχα εκπλαγεί τόσο που αντί να συνεχίσω τη συζήτηση με αυτήν την πολύ γλυκιά κυρία, τα είχα «χάσει» κυριολεκτικά και έμεινα να την κοιτάζω...

Πότε κλείνετε το κινητό σας;

Συνήθως το κλείνω για να ξεκουραστώ, την νύχτα δηλαδή, αλλά κάθε φορά που υπάρχει κάτι σημαντικό και δεν χρειάζεται να επικοινωνήσω.

Μερικές φορές είναι αγενές να συζητάς με κάποιον και να διακόπτεις τη συζήτηση για να απαντάς συνεχώς στο τηλέφωνο. Από τη μια πλευρά είναι καλό να είμαστε σε ετοιμότητα, να επικοινωνήσουμε ανά πάσα στιγμή, αλλά το κινητό έχει γίνει αρκετά μεγάλη δέσμευση στις μέρες μας. 

Το μότο σας;

Είναι πολλά που μου αρέσουν αλλά το πιο σημαντικό για μένα είναι «Άκουσε την καρδιά σου, ποτέ δεν κάνει λάθος». Ό,τι απόφαση και να πάρει κάποιος εάν υπάρχει αγάπη μέσα, πιστεύω δεν μπορεί ποτέ να το μετανιώσει. Αμέσως μετά είναι το περίφημο : «όταν τίποτα δεν είναι σίγουρο, όλα γίνονται»!

*Το Working Girl, είναι μία στήλη η οποία παρουσιάζει γυναίκες επαγγελματίες που διαπρέπουν στον χώρο τους. Οι ερωτήσεις που τους θέτουμε είναι πάντα οι ίδιες γιατί στόχος μας είναι να αναδειχθεί η μοναδικότητα, η διαφορετικότητα και ο τρόπος προσέγγισης της κάθε γυναίκας μέσα από μία ενιαία βάση.