Η Stella McCartney λέει «Είμαστε μια από τις πιο ρυπογόνες βιομηχανίες του πλανήτη.» και δίνει λύσεις για μια πιο βιώσιμη Μόδα.
Η Stella McCartney είναι εδώ και καιρό στην πρώτη γραμμή του κινήματος της βιώσιμης μόδας. Αλλά τα τελευταία χρόνια εκτός από μια σειρά δεσμεύσεων για το κλίμα από τα brands, η αλλαγή παρέμεινε σε αργούς ρυθμούς σε όλο το μήκος και το πλάτος της βιομηχανίας. Στην πραγματικότητα από το γραφείο που είναι υπεύθυνο για τη μόδα στα Ηνωμένα Έθνη τα στοιχεία του δείχνουν πως μόνο το 15% των υπογεγραμμένων είναι στον σωστό δρόμο ώστε να πετύχουν το 1.5C, το οποίο ψηφίστηκε στη Συμφωνία των Παρισίων.
«Το Greenwashing είναι μια φράση για κάποιον λόγο,» λέει η σχεδιάστρια στην Vogue μέσω Zoom. «Η βιομηχανία μας έχει πάρα πολύ καλά PR και είναι πολύ καλή στο να κάνει τα πράγματα να φαίνονται διαφορετικά από ότι είναι».
Για τη σχεδιάστρια, η οποία είναι ταγμένη στην προστασία των δικαιωμάτων των ζώων, το να προσπαθεί να «τρέξει» το brand της σύμφωνα με τις αρχές της βιωσιμότητας, ήταν κάτι σαν δεύτερη φύση της. «Νομίζω ο λόγος που το έκανα αυτό σε όλη μου την καριέρα ήταν ειλικρινά διότι νοιάζομαι,» συνεχίζει. «Δεν θέλω να σκοτώνω ζώα, δεν θέλω να σκοτώνω τον πλανήτη. Έχω επενδύσει βαθιά στην προσπάθεια να γίνω καλύτερη κάτοικος της Μητέρας Γης και επιχειρηματίας και σχεδιάστρια μόδας.»
Είναι ένα ήθος, που από ότι φαίνεται, λείπει από τα περισσότερα brands μέσα τη μόδα. «Πιστεύω ότι ο καθένας μας είναι ένας παίκτης στο παιχνίδι αυτό και πρέπει να παίξει έναν ρόλο στην αλλαγή,» λέει η σχεδιάστρια για την αλλαγή που αναμένει να δει τον επόμενο χρόνο. «Είμαστε μια από τις πιο ρυπογόνες βιομηχανίες του πλανήτη. Ελπίζω οι άνθρωποι στον τομέα μου να είναι υπεύθυνοι και να πάρουν αποφάσεις που να είναι υπεράνω χρημάτων».
Η Μόδα παλεύει με αυτο τώρα περισσότερο από ποτέ: ένα συνεχές κυνηγητό για ανάπτυξη, ενώ εξακολουθεί να δεσμεύεται δημόσια ότι θα μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Η McCartney πιστεύει ότι μπορεί να επιτευχθεί μια ισορροπία μεταξύ των δυο. «Πιστεύω ότι εάν συνεχίσουμε να προοδεύουμε και εάν όντως το θέλουμε, τότε μπορούμε να αντικαταστήσουμε την κακή δουλειά με καθαρή δουλειά.»
Αυτός είναι ένας λόγος που η σχεδιάστρια συνεργάζεται με καινοτόμους του χώρου, που αναπτύσουν πιο βιώσιμα υλικά, συμπεριλαμβανομένου του Econyl-ανακυκλωμένο νάιλον που δημιουργήθηκε από πεταμένα δίχτυα και άλλα πλαστικά απόβλητα. Αυτόν τον μήνα το brand λανσάρει το πρώτο του κομμάτι από ανακυκλωμένα υλικά, που είναι διαθέσιμο προς αγορά: ένα παρκά φτιαγμένο από Econyl, που είναι 100% ανακυκλωμένο και ανακυκλώσιμο. Η McCartney είχε λανσάρει και το Infinite Hoodie από NyCyl-μια ίνα από 100% καταναλωτικά απόβλητα-με την Adidas το 2019, αλλά μόνο 50 τεμάχια ήταν διαθέσιμα τότε.
«Το παρκά κλείνει όντως έναν κύκλο -γίνεται από 100% απόβλητα και μετά, όταν δεν το θέλεις πια, μπορείς να το πας σε ένα Stella McCartney μαγαζί ή μπορείς να χρησιμοποιήσεις το QR code που έχει πάνω, να το ποστάρεις και μετά εμείς μπορούμε να το ανακυκλώσουμε ξανά σε ίνα και να το ξανακάνουμε παρκά,» μας εξηγεί η σχεδιάστρια. «Είναι πολύ cool -για εμένα είναι πιο cool από το να πω ‘Ω, πραγματικά λατρεύω τις νέον χνουδωτές μπότες αυτή τη σεζόν’ Είναι το πιο μοδάτο πράγμα που μπορείς να κάνεις, αν δουλεύεις στη μόδα αυτή τη στιγμή.»
Εκτός από το Econyl, η McCartney συνεργάστηκε με την Bolt Threads στο υλικό της Mylo, που είναι ένα μη-δέρμα από ρίζες μανιταριών και το Vegea, ένα άλλο εναλλακτικό το δέρματος από απόβλητα σταφυλιού. Εντωμεταξύ, η σχεδιάστρια βοήθησε στην ίδρυση ενός νέου $200 εκατομμυρίων fund, το Collab SOS, το οποίο επενδύει σε εταιρείες όπως η Bolt Threads, η Natural Fiber Welding, που κατασκεύασε ένα plastic-free δέρμα, το Mirum και η Protein Evolution, μια start-up που δημιούργησε μια διαδικασία που επιτρέπει στα πλαστικά απόβλητα να είναι ανακυκλώσιμα για πάντα.
«Είναι σημαντικό για εμένα προσωπικά να επενδύω σε αυτά τα νέα start-ups και στο μέλλον της μόδας, διότι είμαι μέσα στη μόδα,» λέει η σχεδιάστρια για την εμπλοκή της στο fund. «Εργάζομαι καθημερινά δίπλα σε τόσα πολλά απίθανα τεχνολογικά brands. Εργαζόμαστε ώστε να κατασκευάσουμε υλικά και λύσεις μαζί και μετά τους τοποθετώ μέσα σε ένα μοντέλο εργασίας. Χρησιμοποιώ τους συνεργάτες μου και τις επαφές μου, για να αναβαθμίζω τα πάντα μέσω του fund και μετά μπορείς να δεις σημαντικές αλλαγές».
Εκτός από το να υποστηρίζει νέες καινοτομίες, η σχεδιάστρια κάνει φόκους στη σημασία της βελτίωσης της βιοποικιλότητας, από την δική της οργανική φάρμα στην τελευταία της συλλογή, όπου χρησιμοποίησε βαμβάκι, το οποίο επιδιώκει να ανατρέψει τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της βιομηχανικής γεωργίας με μια επαναστατική μέθοδο καλλιέργειας βαμβακιού (regenerative cotton), για πρώτη φορά. Η McCartney εργάστηκε με τους Söktaş, μια οικογενειακή φάρμα στην Τουρκία, σε έναν πιλότο για την LVMH, ώστε να αλλάξουν πέντε εκτάρια γης από καλλιέργεια οργανικού βαμβακιού, σε καλλιέργεια regenerative βαμβακιού. «Είναι πολύ συναρπαστικό! Πήρε περίπου τρία χρόνια να επιτευχθεί,» λέει για το τελευταίο έργο της. «Ελπίζω στο μέλλον τέτοια έργα να επιδοτούνται από τις κυβερνήσεις».
Ενώ η McCartney μας δείχνει τον δρόμο για μια πιο βιώσιμη μόδα, είναι ξεκάθαρη στο ότι χρειάζεται συγκεκριμένη νομοθεσία, ώστε να σημειωθεί σημαντική εξέλιξη. Για αυτό παρευρέθηκε στη συνάντηση των G7 στην Κορνουάλη το 2020 και είναι ανάμεσά στους σχεδιαστές μόδας που υποστήριξαν το The Fashion Act στη Νέα Υόρκη. Το The Fashion Act είναι ένα προτεινόμενο νομοσχέδιο, το οποίο αναγκάζει κάθε fashion brand στη Νέα Υόρκη και έχει ετήσια έσοδα άνω των $100 εκατομμυρίων να αποκαλύψουν τις εκπομπές αερίων τους, όπως επίσης και τη διαχείριση της ενέργειας, του νερού, των υλικών, των πλαστικών και φυσικά των χημικών.
«Σαν βιομηχανία δεν επιδοτούμαστε με σωστό τρόπο. Φορολογήθηκα με 30% για τα υλικά μου από το ‘μη-δέρμα’ όταν ήρθα στην Αμερική. Αυτό δε το μετακύλισα στους καταναλωτές, αλλά το πήρα όλο πάνω μου. Εάν βάλω 5 χιλιοστά δέρμα από γουρούνι στο ίδιο προϊόν, ο φόρος εξαφανίζεται. Το θεωρώ αδιανόητο! Μίλα σε ανθρώπους στο G7 όπως ο Biden και ο John Kerry για αυτό. Αυτά τα πράγματα πρέπει να τα αλλάξουμε. Πρέπει να βάλουμε κάποιες ποινικές ρήτρες στον κλάδο μας, όπως η αυτοκινητοβιομηχανία και οι αερομεταφορές».
Μπορεί να μην είναι σύνηθες να ακούμε έναν κορυφαίο σχεδιαστή να μιλάει για ποινικές ρήτρες, μα είναι αδιαμφισβήτητα κάτι που χρειαζόμαστε, ώστε να πάμε μπροστά. «Υπάρχει αρκετή δουλειά να γίνει ακόμα. Τη μια φοράω το πολιτικό μου προσωπείο και την άλλη το προσωπείο της μόδας. Δεν ξέρω πιο να βάλω πρώτο,» αστειεύεται η McCartney. «Απλά πίστευα ότι θα πάω στο Central Saint Martins και θα γίνω σχεδιάστρια μόδας.»
