Απόκομμα επιστολής που βρέθηκε σε βιβλίο του 1608, ρίχνει φως στον γάμο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ και της Αν Χάθαγουεϊ

Το 1582, ο 18χρονος Ουίλιαμ Σαίξπηρ, παντρεύτηκε την 26χρονη σύντροφό του, Αν Χάθαγουεϊ, που διένυε ήδη τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης της. Αυτός ήταν και ο λόγος, που ο Σαίξπηρ επέσπευσε τις διαδικασίες του γάμου τους, ούτως ώστε να αποφύγει την κοινωνική κατακραυγή. Τρία χρόνια αργότερα, κι ενώ μόλις είχαν αποκτήσει τα δίδυμά τους, Χάμνετ και Τζούντιθ, ο ίδιος έφυγε για το Λονδίνο, με σκοπό να κυνηγήσει την θεατρική του καριέρα.

Ο δραματουργός που άλλαξε τον κόσμο με την πένα του, έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωή του μόνος, μακριά από την οικογένειά του. Αυτή η απόσταση, αλλά και το γεγονός πως στη διαθήκη του, άφησε στη συζυγό του το «δεύτερο καλύτερο κρεβάτι», ήταν ενδείξεις που οδήγησαν τους ιστορικούς και τους βιογράφους να υποστηρίζουν για χρόνια, πως ο γάμος του Ουίλιαμ Σαίξπηρ και της Αν Χάθαγουεϊ ήταν δυστυχισμένος.

TRUE STORIES

Το μεγαλύτερο μυστήριο της Άγκαθα Κρίστι δεν γράφτηκε σε μυθιστόρημά της, αλλά στην πραγματική της ζωή

Αν και στην πραγματικότητα, η προσωπική ζωή του εμβληματικού συγγραφέα είναι θολή, με δημοσιεύματα να αναφέρονται ακόμα και στην σεξουαλική του ταυτότητα, ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ δεν εγκατέλειψε, τελικά, τη σύζυγό του στο Στράτφορντ, όπως θέλουν οι αναφορές για δεκαετίες. Στο συμπέρασμα αυτό έφτασε ο καθηγητής αγγλικής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, Μάθιου Στεγκλ, ο οποίος κατάφερε να αναλύσει ένα απόκομμα επιστολής του 17ου αιώνα.

Συγκεκριμένα, όπως διαβάζουμε στον Guardian, ο Μάθιου Στεγκλ κατάφερε να αποκωδικοποιήσει ουσιαστικά τα γράμματα του αποστολέα, σε επιστολή που είχε ως παραλήπτρια την Αν Χάθαγουεϊ. Αυτή η επιστολή επιβεβαιώνει πως το ζευγάρι έζησε μαζί στο Λονδίνο και συγκεκριμένα στην οδό Trinity Lane, ενώ απορρίπτει και την εικόνα μιας τυπικής συζύγου για την Χάθαγουεϊ, καθώς φαίνεται πως η ίδια και ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ διαχειρίζονταν από κοινού τα χρήματα, για λογαριασμό ενός ορφανού, ονόματι Τζον Μπατς.

Η επιστολή, που απευθύνεται στη «Σεβαστή κυρία Σαίξπηρ», αναφέρεται στον θάνατο ενός κυρίου Μπατς, αλλά και τον γιο του, Τζον, που έμεινε «ορφανός από πατέρα», καθώς και μια κυρία Μπατς, η οποία είχε ζητήσει από τον «κύριο Σαίξπηρ» να διαχειριστεί χρήματα για τα παιδιά της μέχρι να ενηλικιωθούν. Το απόσπασμα, βέβαια, αφήνει να εννοηθεί πως ο Σαίξπηρ είχε αντισταθεί στις πιέσεις να πληρώσει χρήματα που όφειλε στον νεαρό Μπατς.

Όπως αναφέρει ο Μάθιου Στεγκλ: «Ο αποστολέας θεωρεί πως η κυρία Σαίξπηρ έχει ανεξάρτητη πρόσβαση σε χρήματα. Ελπίζει ότι μπορεί η ίδια να “πληρώσει το χρέος του συζύγου της”. Δεν της ζητά να μεσολαβήσει στον σύζυγό της, αλλά να το πληρώσει η ίδια· όπως η δυναμική γυναικεία φιγούρα από την Κωμωδία των Παρεξηγήσεων, Αντριάνα. Εδώ και περίπου 200 χρόνια, η κυρίαρχη άποψη είναι ότι η Αν Χάθαγουεϊ έμεινε στο Στράτφορντ σε όλη της τη ζωή και ίσως δεν πήγε ποτέ στο Λονδίνο. Αυτή η επιστολή που αναφέρεται στο ζευγάρι που “κατοικούσε στην Trinity Lane”, επιβεβαιώνει πως η Αν πέρασε σημαντικό χρόνο με τον σύζυγό της στην πρωτεύουσα».

Το εν λόγω απόκομμα, βρέθηκε τυχαία μέσα στο δέσιμο ενός βιβλίου του 1608, που υπάρχει στη βιβλιοθήκη του Καθεδρικού Ναού του Χέρεφορντ, και εκδόθηκε από τον Ρίτσαρντ Φιλντ, κάτοικο του Στράτφορντ και γείτονα του Σαίξπηρ. Αν και ανακαλύφθηκε αρχικά το 1978, παρέμεινε άγνωστο καθώς «κανείς δεν μπορούσε να αναγνωρίσει τα ονόματα ή τα μέρη που αναφέρονταν», όπως είπε ο Στέγκλ.

Αναζητώντας σε αρχεία από την περίοδο 1580-1650, ο Στέγκλ βρήκε έναν Τζον Μπατς, ο οποίος ήταν μαθητευόμενος, ορφανός από πατέρα και υπό τη φροντίδα της μητέρας του. Επίσης, ανακάλυψε μια αναφορά του 1607 σε έναν Τζον Μπατς στα αρχεία του ιδρύματος Bridewell, το οποίο επιμελούνταν την πειθαρχία των ανυπάκουων μαθητευόμενων. Ένα έγγραφο αναφέρει χαρακτηριστικά την «ανυπακοή του προς τη μητέρα του». Ο Στεγκλ βρήκε τον Τζον Μπατς σε μεταγενέστερα αρχεία, που τον ήθελαν να ζει στο στην Holywell Street, όπου διέμεναν αρκετοί από τους συναδέλφους και συνεργάτες του Σαίξπηρ.

Ήταν μια περιοχή στην οποία ο Σαίξπηρ εργαζόταν τη δεκαετία του 1590, πρώτα στο θέατρο του Shoreditch και στη συνέχεια στο κοντινό γειτονικό του θέατρο, το θέατρο Curtain.

«Για τους βιογράφους του Σαίξπηρ που ευνοούν την αφήγηση του ‘καταστροφικού γάμου’ -στην πραγματικότητα, για όλους τους βιογράφους του Σαίξπηρ- το έγγραφο του Χέρφορντ θα πρέπει να είναι ένα φρικτό, δύσκολο πρόβλημα», κατέληξε ο Στεγκλ.