Είδαμε την τελική πρόβα της παράστασης “Μόνος με τον Άμλετ” με τον Αιμίλιο Χειλάκη, λίγο πριν την επίσημη πρεμιέρα

Πέρασαν οκτώ χρόνια από τότε που ο Αιμίλιος Χειλάκης ανέβηκε στο θεατρικό σανίδι και μεταμορφώθηκε σε όλα τα βασικά πρόσωπα του πιο εμβληματικού και συγκλονιστικού έργου στην παγκόσμια δραματουργία, βασισμένο στην μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά. Από τότε, έχουν αλλάξει πολλά στις κοινωνίες και αυτό αποτέλεσε αφορμή για τον ηθοποιό, για να συναντηθεί, ξανά, Μόνος με τον Άμλετ και να μεταδώσει ένα επιτακτικό και αναγκαίο μήνυμα. Άλλωστε, το σαιξπηρικό δράμα που εξερευνά κάθε θεμελιώδες ερώτημα σχετικά με την ανθρώπινη ύπαρξη, είναι τόσο διαχρονικό, ικανό να αποδώσει ποικίλες ερμηνείες.

Λίγο πριν την επίσημη πρεμιέρα, σήμερα στο Κηποθέατρο Παπάγου, παρακολουθήσαμε την τελική πρόβα του Αιμίλιου Χειλάκη, που επιστρέφει σε ένα έργο που στα δικά μου μάτια, το όνομά του είναι πλέον ταυτόσημο του Άμλετ. Είναι συγκλονιστικό το πώς ο ηθοποιός εισχωρεί τόσο βαθιά σε όλους τους ρόλους, απόλυτα συγκεντρωμένος, επιβλητικός και δωρικός, προσδίδοντας πάθος και ένταση, παίρνοντάς σε από το χέρι και κάνοντας σε κομμάτι του δράματος.

UPDATE

Είδαμε την παράσταση «Λίντα» και καταλάβαμε γιατί γίνεται sold out

Άρης Καμαρωτός

Ο Αιμίλιος Χειλάκης γίνεται Άμλετ, Κλαύδιος, Οφηλία, Γερτρούδη, Πολώνιος, Λαέρτης, Οράτιος και το ίδιο το Φάντασμα του Βασιλιά. Με το κατάλληλο ηχόχρωμα στη φωνή και την κινησιολογία του, η οποία συνοδεύεται από τη μουσική του Δημήτρη Καμαρωτού, δημιουργεί ορατούς χαρακτήρες επί σκηνής. Τους βλέπεις, νιώθεις τους προβληματισμούς, τα πάθη τους, τον θρήνο τους. Το ερώτημα της παράστασης «Μόνος με τον Άμλετ», δεν είναι το «να ζει κανείς ή να μη ζει» αλλά το «πώς να ζει». Είναι προτιμότερο να ζει άπραγος ή να πεθαίνει πράττοντας;

Αν κάτι ξεχωρίζει σε αυτή την παράσταση, είναι η αλληλεπίδραση. Ο Αιμίλιος Χειλάκης το επιχειρεί με τον καλύτερο τρόπο. Είναι σαν να παίζει δίπλα σου και όχι πάνω σε ένα σανίδι. Σου αγγίζει το χέρι (κυριολεκτικά) και γίνεσαι αυτόματα ένας ακόμη χαρακτήρας στο έργο. Όπως είπε μετά την πρόβα, η έμπνευση αυτή ήρθε με την περσινή του παράσταση «Κατά Φαντασίαν Ασθενής» όταν κατά τη διάρκεια βροχής, χρειάστηκε να σταματήσουν. Όμως παρ΄όλα αυτά, λίγο αργότερα, όλος ο κόσμος πήγε μπροστά και, όπως είπε, ήταν σαν να έπαιζαν όλοι μαζί.

Η παράσταση «Μόνος με τον Άμλετ» έχει στόχο να σε ταρακουνήσει, να αναλάβεις δράση, να περάσεις από την Σκέψη στην Πράξη. Το έργο άλλωστε δεν αφορά μόνο τους χαρακτήρες, μιλά για όλους. Ο Άμλετ είναι ο κάθε ένας από εμάς. Η ερμηνεία του Αιμίλιου Χειλάκη είναι συγκλονιστική, χωρίς καμία υπερβολή.

Τι συμβαίνει στο έργο: Όταν ο βασιλιάς της Δανίας πεθαίνει αιφνίδια, τον θρόνο σφετερίζεται ο αδελφός του, Κλαύδιος - καταλαμβάνοντας όχι μόνο την εξουσία, αλλά και τη σύζυγο του νεκρού βασιλιά, Γερτρούδη. Η βασίλισσα και μητέρα του Άμλετ ενδίδει σε έναν βιαστικό, σχεδόν ανίερο γάμο, αφήνοντας τον γιο της βυθισμένο στο πένθος και τη σύγχυση. Η εύθραυστη ισορροπία διαλύεται όταν εμφανίζεται το Φάντασμα του βασιλιά: δεν πέθανε φυσικά, αποκαλύπτει - δολοφονήθηκε. Φονιάς ο ίδιος του ο αδελφός, με ύπουλο τρόπο και στόχο του τον θρόνο. Ο Άμλετ ορκίζεται εκδίκηση -ούτε καν ο έρωτάς του για την τρυφερή Οφηλία, δεν θα τον αποσπάσει από το σκοπό του. Για να βεβαιωθεί για την ενοχή του Κλαύδιου, προσκαλεί έναν θίασο περιπλανώμενων ηθοποιών να ανεβάσουν μια παράσταση που αναπαριστά τη δολοφονία του πατέρα του. Η αντίδραση του Κλαύδιου στα όσα συμβαίνουν, θα τον προδώσει και η εκδίκηση του Άμλετ θα είναι φοβερή, αλλά και αυτοκαταστροφική.

Άρης Καμαρωτός

Μετά την σημερινή παράσταση στο Κηποθέατρο Παπάγου, θα ακολουθήσουν παραστάσεις στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (Δευτέρα 23/6) και στο Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη (Τετάρτη 25/6). Στη συνέχεια η παράσταση θα περιοδεύσει σε επιλεγμένα ανοιχτά θέατρα της χώρας.

Προπώληση εισιτηρίων ΕΔΩ.