Πώς θα ήταν άραγε ο κόσμος μας – και η Ιατρική του – αν μπορούσαμε να δούμε, ολόφωτα και σε τρεις διαστάσεις, τα καρκινικά κύτταρα, ώστε να επέμβουμε; Κάπως σαν τον κόσμο που έπλασε με φως ο Βασίλης Ντζιαχρήστος. Με μια τεχνική που είναι πιο ευαίσθητη και και αποτελεσματική (στην απεικόνιση) από τις ακτίνες Χ και τους υπερήχους.
Με απλά λόγια μπαίνει απευθείας στο θέμα, στην κουβέντα μας, κάπου ανάμεσα σε ένα ταξίδι του στην Αυστραλία και στο Εργαστήριό του, στο Μόναχο: «Το φως, ιδιαίτερα ο φθορισμός, κάνει τα κύτταρα ορατά, ώστε και οι βιολόγοι και οι γιατροί να ανακαλύψουν και οι ασθενείς να μπορέσουν να διαγνωσθούν καλύτερα και να ιαθούν». Πώς το ακούτε; Ή μάλλον πώς το διαβάζετε; Επίτευγμα για Νόμπελ; Πάντως ο Βασίλης Ντζιαχρήστος, που εξακολουθεί να δουλεύει στα πανεπιστημιακά εργαστήρια του Τεχνικού Πανεπιστημίου του Μονάχου, έχει ήδη προσκτήσει ένα Νόμπελ. Το γερμανικό Νόμπελ, αν θέλετε. Ή αλλιώς το Leibniz Preis, το 2013 για την πρωτοποριακή μέθοδό του απεικόνισης των καρκινικών κυττάρων. Και δεν έμεινε εκεί. Ως ερευνητής που έχει ρίξει γέφυρες προς την αγορά σε αυτόν τον τομέα -και με δικές του εταιρείες- προώθησε με ζέση τη «διασύνδεση της πανεπιστημιακής έρευνας με την αγορά με σκοπό την οικονομική ανάπτυξη». Προτείνοντας τον όρο Uni-preneur (University – Πανεπιστήμιο και Εntrepreneur – επιχειρηματίας), που καθιερώθηκε από τη Γερμανική Υπηρεσία Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών, DAAD. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.
