Το κεφάλαιο που άνοιξε η Σοφία ήταν η αφορμή να γραφτούν και άλλες δυνατές ιστορίες που δεν παραγράφονται

Η εποχή που διανύουμε, είναι μία από τις πιο δύσκολες που έχουμε βιώσει ποτέ, αλλά ίσως και από τις πιο δίκαιες. Άνθρωποι που έχουν κακοποιηθεί, έχουν πληγωθεί ανεπανόρθωτα, έχουν βυθιστεί στο σκοτάδι άλλων, έχουν κουβαλήσει ψεύτικες ενοχές, αποφασίζουν να έρθουν στο φως. Μοιράζονται τις πιο άσχημες εμπειρίες της ζωής τους και με έναν κόμπο στον λαιμό παραμερίζουν τον φόβο και ζητούν στήριξη και δικαιοσύνη. Ζητούν αλλαγή.

Πρόσφατα ανακοινώθηκε και επίσημα η τοποθέτηση της υπόθεσης της Σοφίας Μπεκατώρου στο αρχείο. Το έγκλημα του βιασμού από τον παράγοντα της Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας που κατήγγειλε, έχει πλέον παραγραφεί. Η ίδια δήλωσε πως δεν έχει απογοητευθεί καθώς ήξερε ότι έχει παρέλθει το χρονικό διάστημα της 15ετίας που είναι το ανώτατο όριο παραγραφής, η πράξη της όπως είπε ήταν περισσότερο συμβολική και ουσιαστική. Και ήταν. Και βοήθησε να ανοίξουν κι άλλες παρόμοιες υποθέσεις και άλλες χειρότερες, όπως η καταγγελία για τον βιασμό 11χρονης από τον προπονητή της. Στράφηκαν τα βλέμματα στον χώρο του αθλητισμού και όλοι ήταν πλέον αποφασισμένοι να σπάσουν τη σιωπή τους, να αλλάξουν τα δεδομένα τόσων χρόνων, να διεκδικήσουν την εξυγίανση του χώρου, που έπρεπε να είναι το μόνο δεδομένο.

#NOW

Τι είναι σημαντικό να γνωρίζεις αν είσαι θύμα βίας ή γνωρίζεις κάποιον που είναι

Άνοιξε όμως και μία άλλη πόρτα και η Ζέτα Δούκα μπήκε. Βρήκε το θάρρος να μιλήσει γι’αυτούς που τσαλάκωσαν την ψυχή της, για την άσκηση βίας με πρόφαση την εξουσία. Στην πραγματικότητα κανείς δεν έχει αυτήν την εξουσία πάνω στους ανθρώπους. Και η δύναμή της έδωσε το απαραίτητο θάρρος και σε άλλους ανθρώπους να μιλήσουν γι’αυτό γιατί κανείς δεν είναι ο μόνος, ούτε είναι μόνος και το μαζί είναι πάντα πιο ισχυρό. Τότε άνοιξε επιτέλους ο ασκός του Αιόλου.

Σωρεία καταγγελιών επώνυμων και μη, κατέκλυσαν το ΣΕΗ, τα κανάλια, το διαδίκτυο, τα social media. Συγκλονιστικές λεπτομέρειες βγήκαν στη δημοσιότητα, πράγματα που συνέβαιναν πίσω από τις κλειστές πόρτες καμαρινιών. Άρχισαν τότε να τρίζουν θεατρικές σκηνές, καρέκλες σκηνοθετών, και δημιουργήθηκαν ρωγμές και μετά τρύπες που κραταιοί άνθρωποι του θεάτρου έπεσαν μέσα.

Οι αντιδράσεις ήταν πολλές, όπως και η έκπληξη του κόσμου, όχι μόνο για τα γεγονότα, όχι μόνο για τους εμπλεκόμενους αλλά γιατί σε μία μικρή χώρα όπως η Ελλάδα τόλμησε κάποιος να μιλήσει. Γιατί ακόμα κι αν υποψιαζόμαστανμ ακόμα κι αν κυκλοφορούσαν φήμες, ακόμα κι αν ελπίζαμε πως κάποια στιγμή όλοι θα έρθουν αντιμέτωποι με τις συνέπειες των πράξεων τους, κανείς δεν περίμενε να βρει κάποιος την γενναιότητα που χρειάζεται για να το μοιραστεί, για να δείξει, για να καταγγείλει. Ίσως σε αυτό στηρίζονταν και οι θύτες τόσα χρόνια. Υπάρχουν όμως δυνατές γυναίκες και δυνατοί άντρες για να μας θυμίζουν πως ο κόσμος μπορεί και πρέπει να γίνει καλύτερος. Γιατί ήρθε η στιγμή που σε κάθε «γιατί τώρα;», θα απαντούν χιλιάδες.

Τι κι αν, λοιπόν μπήκε στο αρχείο η υπόθεση της Μπεκατώρου; Ας σταθούμε κι ας κοιτάξουμε γύρω μας πόσα κατάφερε. Πόσα καταφέρνουμε όλοι αν σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο και διεκδικήσουμε τα αυτονόητα. Έκανε την αναγκαία, την δύσκολη αρχή και εμείς αρκεί να την ακολουθήσουμε. Μπορεί τώρα να πονάμε αλλά είναι σίγουρο πως οδεύουμε προς την κάθαρση.

Δείτε ακόμη:

Γίνε κι εσύ μέλος μόνο με 6€/ έτος στο συνδρομητικό Jenny.gr Exclusive Benefits