O 3ος κύκλος της σειράς Sex Education κυκλοφόρησε στις 17 Σεπτεμβρίου και το αποτέλεσμα ήταν (αναμενόμενα) εντυπωσιακό.
Ο Otis, η Maeve, ο Eric, ο Adam, η Aimee, η ΟΙa, η Lily και η Ruby είναι έφηβοι που φοιτούν στο Λύκειο Moordale. Λίγο πριν ξεκινήσει η ενήλικη ζωή τους, αναρωτιούνται για όλα τα θέματα, που στην πραγματικότητα δεν τελειώνουν ποτέ. Το σεξ, η ταυτότητα, οι σχέσεις , το πένθος είναι τα ζητήματα που προκύπτουν και που καλούνται να μάθουν πώς να διαχειρίζονται. Αυτός είναι και ο λόγος που βλέπουμε όλοι Sex Education, ανεξαρτήτως ηλικίας.
Η σειρά- φαινόμενο πήρε ήδη το πράσινο φως για 4ο κύκλο και εδώ δεν υπάρχει κάποια έκπληξη. Οι χαρακτήρες εξελίσσονται, ωριμάζουν, αναθεωρούν, κάνουν λάθη αλλά κυρίως, έρχονται πιο κοντά στον εαυτό τους. Το Sex Education καταφέρνει και χωρά όλα τα κοινωνικά θέματα σε έναν κύκλο. Και πάνω που αναρωτιέσαι για το τι άλλο έχει μείνει, η σειρά σε εντυπωσιάζει με το πόσο ευρηματική μπορεί να γίνει. Σεξουαλική κακοποίηση, υπογονιμότητα, απώλεια, δυσφορία φύλου, χωρισμοί, σεξ, είναι μόνο μερικά από αυτά θίγει το Sex Education. Σε περίπτωση που δεν έχετε ξεκινήσει γενικά τη σειρά (ή τον 4ο κύκλο ειδικά), σας δίνουμε 6 πολύ καλούς λόγους για να το κάνετε. Προσοχή, ακολουθούν μικρά spoilers.
Η σεξουαλικότητα μπορεί να είναι ρευστή
Για κάποιους ανθρώπους, μπορεί να είναι πολύ απλό. Γεννήθηκα straight ή gay και αυτό είναι όλο. Υπάρχουν όμως τόσες κατηγορίες σεξουαλικότητας και τόσα συναισθήματα, στα οποία μπορούμε πλέον να δώσουμε όνομα. Μπορεί να είσαι straight αλλά να θες να κάνεις σχέση με ένα queer άτομο. Μπορεί να έχεις γεννηθεί κορίτσι αλλά να είσαι trans και να περνάς αργά το στάδιο της αλλαγής. Ίσως σου αρέσουν τα παιχνίδια ρόλων αλλά ο σύντροφός σου να τα μισεί και να χρειάζεται να βρεθείτε στη μέση.
Ο άνθρωπος αλλάζει (αλλά μόνο αν το θέλει)
Δεν αλλάζει ο άνθρωπος, λέμε εύκολα και απόλυτα, αλλά η αλήθεια είναι ότι αλλάζει. Αρκεί να πηγάζει από μία δική του εσωτερική ανάγκη και όχι επειδή τον αναγκάζουν οι άλλοι. Ένας αυταρχικός άντρας μπορεί να έχει φτάσει στο σημείο να κουράζεται με τον εαυτό του και να θέλει να μάθει πώς να εκτίθεται και να συνδέεται καλύτερα με τους ανθρώπους που αγαπάει. Ένα αγόρι που δεν κλαίει και δεν είναι ρομαντικό μπορεί να ανακαλύψει αυτή του την πλευρά και να την αγκαλιάσει. Η ψυχοθεραπεία είναι σίγουρα ένα σημαντικό κομμάτι σε αυτή τη διαδικασία και το Sex Education μάς προσφέρει τζάμπα συνεδρίες.
Οι γονείς δεν είναι τέλειοι
Είναι οι ιστορίες με τις οποίες ταυτιζόμαστε εμείς που έχουμε περάσει τα 30 (κι ας μην είμαστε γονείς). Η ενηλικίωση δεν σου χαρίζει μία ξαφνική σοφία ή την ικανότητα να τα κάνεις όλα σωστά. Γονείς που παίρνουν διαζύγιο, που επαναπροσδιορίζουν τη σχέση τους, που νιώθουν να ασφυκτιούν, που μπορεί να μην προσεγγίζουν ιδανικά το έφηβο παιδί, αλλά που μάλλον κάνουν το καλύτερο που μπορούν. Τα λάθη απενοχοποιούνται και το ίδιο θα έπρεπε να κάνουμε και εμείς, ξεκινώντας από τους εαυτούς μας.
Καλός ο έρωτας, αλλά υπάρχει και η φιλία (και οι σπουδές και οι στιγμές με τον εαυτό μας)
Ο έρωτας είναι υπέροχος αλλά δεν είναι πλέον το ζητούμενο στις σειρές και τις ταινίες. Οι φιλίες χρειάζονται επίσης φροντίδα και είναι σχέσεις που περνούν από διάφορες φάσεις. Δεν χρειάζεται να επιλέξουμε μεταξύ ενός μεγάλου έρωτα και των σπουδών μας, αλλά ούτε και να συμβιβαστούμε σε καταστάσεις που δεν μάς γεμίζουν. Ερωτική έλξη δεν σημαίνει απαραίτητα και επικοινωνία και αυτοί οι έφηβοι δείχνουν να το ξέρουν καλά από τα 17 τους.
Το πένθος είναι μία προσωπική υπόθεση
Δεν υπάρχουν κανόνες στις ανθρώπινες σχέσεις. Εάν δεν παραβιάζεις την ελευθερία των υπολοίπων, έχεις το δικαίωμα να βιώνεις μία κατάσταση με τον τρόπο που θέλεις. Το πένθος αποτελείται από διάφορα στάδια αλλά δεν έχουν την ίδια διάρκεια για όλους. Το πώς αντιδρούμε σε αυτό, έχει να κάνει με τους μηχανισμούς άμυνας που αναπτύσσουμε και το κατά πόσο το αντέχουμε. Το Sex Education απενοχοποιεί (και) το πένθος. Το κλάμα και η απόλυτη κατάθλιψη δεν είναι η μόνη επιλογή. Ωστόσο, είναι επιλογή και οφείλουμε να την επιτρέπουμε στον εαυτό μας.
Οι εποχές αλλάζουν (και ευτυχώς για αυτό)
Τα σχολεία δεν υπάρχουν μόνο για να διαβάζεις και να δίνεις εξετάσεις. Μπορεί να γίνει ένας ασφαλής χώρος για να ανακαλύψεις το σεξ, να διευρύνεις τους ορίζοντές σου και να είσαι ο εαυτός σου. Ό,τι και αν σημαίνει αυτό για τον καθένα. Οι μαθητές δεν είναι άβουλα όντα που δεν διεκδικούν τα θέλω τους και δεν αντιδρούν στην παρενόχληση. Οι νέες γενιές, αλλά και οι επόμενες, πληροφορούνται καλύτερα για το σεξ και (ελπίζω ότι) δεν ακολουθούν τα φυλετικά στερεότυπα για το πώς πρέπει να φέρονται τα αγόρια και πώς τα κορίτσια. Ακόμα και αν περιγράφω μία ουτοπική κοινωνία, νομίζω ότι αυτή η σειρά βάζει ένα λιθαράκι προς την εξέλιξη. Όλων μας.
