Η Lana Del Rey γράφει πιο θυμωμένη μουσική πια, λατρεύει την ποίηση και το να χορεύει μόνη της
Κλέλια Φατούρου
17 Μαΐου 2022
Η Lana Del Rey ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει το νέο της άλμπουμ, αλλά στο μεταξύ έκανε μία συζήτηση με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του οίκου Gucci, Alessandro Michele. Γνωρίστηκαν στο MET Gala του 2018 και μοιράζονται τη διαδικασία της δημιουργίας και πώς τη βιώνουν και από πού αντλούν έμπνευση.
«Νομίζω ότι η λεπτότητα και η ευαισθησία προέρχεται από το να ζεις σε έναν κόσμο γεμάτο σκληρότητα. Κάπως έτσι και είναι η μόδα. Παλιότερα νόμιζα ότι είναι το να μπαίνεις σε μία τουαλέτα. Πλέον θεωρώ ότι η μόδα είναι ο καθρέφτης του εσωτερικού σου κόσμου. Λειτουργούν συμπληρωματικά», παραδέχεται η μουσικός ενώ θυμάται εκείνο το γύρισμα για τον Gucci, με τις στάχτες γύρω τους, από τις φωτιές στο Los Angeles. Από τότε, κάνει το ίδιο στα μουσικά της κλιπ. Βάζει φωτιές.
«Λατρεύω όλα τα στοιχεία της φύσης (το έχω πάρει από τον μπαμπά μου) και τα ενσωματώνω πάντα στην τέχνη μου». Κι όταν λέει τέχνη, δεν αναφέρεται μόνο στη μουσική, αλλά και στην ποίηση που γράφει. «Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των δύο. Όταν γράφω ποιήματα, πρέπει να έχω καλή διάθεση και να μην αναγκάζω τον εαυτό μου να κάνει κάτι. Νομίζω ότι έτσι υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι προτεραιότητα είναι η ηρεμία και η ισορροπία».
Λατρεύει τον Allen Ginsberg, τον Lawrence Ferlinghetti, τον Walt Whitman και τη Sylvia Plath. «Έγραφε με απόλυτη ειλικρίνεια για την εμπειρία του να είσαι γυναίκα και για το τι σήμαινε υστερία». Αν και υποστηρίζει ότι η διαδικασία της μουσικής διαφέρει, ακολουθεί και εδώ τον παρορμητισμό της και στέλνει ήχους έτσι όπως της έρχονται στον στον συνθέτη Drew Erickson. Λέει ότι η νέα της μουσική θα είναι πιο θυμωμένη και λιγότερο πολύχρωμη.
Όπως τα όνειρά της, που μέχρι πρόσφατα ήταν τρομερά στρεσογόνα και της δημιουργούσαν εμπόδια κατά τη διάρκεια της ημέρας. Δεν θέλει να τα χρησιμοποιήσει ως υλικό της δουλειάς της. Προτιμά να νιώθει ήρεμη. Όταν η κουβέντα πηγαίνει στο κομμάτι της δημιουργικότητας, αναφέρεται στον Carl Jung, ο οποίος πίστευε ότι τα όνειρα είναι το υποσυνείδητο που σου μιλά. Πίστευε επίσης ότι η αυτόματη γραφή, ή το να γράφεις κάτι με το ανάποδο χέρι, μπορεί να σε οδηγήσει σε σημαντικές ανακαλύψεις για τον εαυτό σου. Και αυτό κάνεις όταν ξεκινά να γράφει ή να κάνει μουσική.
Και αν αναρωτιέσαι για τις εμφανείς επιρροές της από το παλιό Χόλιγουντ, παραδέχεται ότι οι ταινίες που έβλεπε με τους παππούδες της είχαν τεράστια επιρροή πάνω της. «Νομίζω ότι η μεγαλύτερη χαρά μου είναι το να βλέπω τα αδέρφια μου να θριαμβεύουν ή όταν είμαι με τις κολλητές μου. Όταν ξαπλώνω στο γρασίδι και νιώθω τη γη. Λατρεύω τον χορό και κουράζομαι όταν προσπαθώ να αναλύσω τα πάντα. Θέλω απλώς να χορεύω και να νιώθω γειωμένη».
