«Με ενδιαφέρουν όλα αυτά τα μικρά πράγματα για τα οποία δεν πολυμιλάμε»: Ο κωμικός Λάμπρος Φισφής επιστρέφει με την παράσταση «Αυτά Είναι»
Κλέλια Φατούρου
1 Ιουνίου 2022
Αν και ο Λάμπρος Φισφής με ενημερώνει ότι το πιο σημαντικό στην κωμωδία είναι το θέμα που πιάνεις, βρίσκω πως το delivery, το πώς λες ένα αστείο, είναι το Α και το Ω. Και ο συγκεκριμένος κωμικός ξέρει πολύ καλά πώς να σε κάνει να γελάς, είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο.
Τον βρήκαμε λίγες μέρες πριν την πολυαναμενόμενη special εμφάνισή του, «Αυτά Είναι», για μία και μόνο βραδιά, και μας μίλησε για την κωμωδία, πότε σταμάτησε να κλαίει στο ντους, τι έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια στον χώρο, για τη νέα εκπομπή του "100" στο Star και πολλά άλλα.
Τι σε έκανε να αποφασίσεις να γίνεις κωμικός; Το μετανιώνεις;
Έχασα τη δουλειά μου, έμεινα χωρίς λεφτά και είπα πόσο χειρότερα μπορεί να πάει. Ας γίνω κωμικός. Αυτό ήταν το τελευταίο σπρώξιμο που χρειαζόμουν για να ανέβω στη σκηνή. Προφανώς ήθελα να πάρω αυτό τον δρόμο από πολύ πιο πριν. Από το όταν έκανα πρώτη φορά κάποιον να γελάσει εσκεμμένα και σχεδιασμένα. Δεν το έχω μετανιώσει καθόλου! Μετανιώνω που δεν το έκανα πιο νωρίς.
Από που αντλείς το υλικό σου; Είναι δικές σου ιστορίες, κλέβεις από φίλους ή είναι fictional;
Είναι μέσα από τη ζωή μου και γενικότερα μέσα από τις παρατηρήσεις που κάνω πάνω στην καθημερινότητά μας. Με ενδιαφέρουν όλα αυτά τα μικρά πράγματα για τα οποία δεν πολυμιλάμε. Τις οδηγίες του gps, τη χρησιμότητα των τάπερ, τη δυσκολία του σεξ στο ντους κτλ. Δεν κλέβω από φίλους αλλά σίγουρα όσοι είναι γύρω μου ξέρουν ότι ό,τι πουν μπορεί να καταλήξει σε παράσταση. Είναι τύπου ό,τι πεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου.
Θεωρείς ότι το πιο σημαντικό είναι το ίδιο το αστείο ή το delivery; Μπορεί ένα κακό αστείο να πετύχει με το σωστό στιλ (και αντίστροφα);
Πολύ ωραία ερώτηση! Θεωρώ όμως ότι το πιο σημαντικό είναι αυτό που λες να ενδιαφέρει το κοινό. Να υπάρχει μιας μορφής ταύτιση ή σύνδεση. Το καλύτερο αστείο με το καλύτερο delivery δεν θα δουλέψει αν το θέμα δεν ενδιαφέρει το κοινό. Αυτό που προσπαθώ πάντα είναι να βρίσκω πώς θα φέρω το κοινό στον κόσμο μου με τέτοιο τρόπο ώστε πάντα να υπάρχει σύνδεση ανάμεσά μας.
Σου έχει τύχει κοινό που δεν γελούσε με τίποτα; Πώς το διαχειρίστηκες;
Μου έτυχε για περίπου 3 χρόνια. Το διαχειρίστηκα κλαίγοντας στο ντους. Και δουλεύοντας μέχρι να βελτιωθώ ώστε να μειωθούν οι φορές που δεν γελούσαν και να αυξηθούν οι φορές που γελούσαν. Το να μην γελάει το κοινό είναι κάτι που δεν σταματά να συμβαίνει. Απλά μαθαίνεις πως να συμβαίνει λιγότερο και πως να το διαχειρίζεσαι καλύτερα. Να μην κλαις κάθε φορά στο ντους. Ή να κλαις για λιγότερη ώρα στο ντους.
Πώς είναι να είσαι κωμικός στην Ελλάδα του 2022 σε σχέση με παλιότερα; Πόσο έχει αλλάξει (ή όχι) η σκηνή αλλά και το κοινό;
Έχει αλλάξει ακραία. Η δουλειά που κάνουμε όλοι οι κωμικοί εδώ και 10-12 χρόνια έχει αλλάξει το τοπίο τελείως. Από εκεί που πηγαίναμε σε μπαράκια και μαζεύαμε 50 άτομα, πλέον έρχεται ο κόσμος να μας δει όπου είμαστε. Από εκεί που παίζαμε για ηλικίες 17-25, τώρα παίζουμε για 10-65. Από εκεί που παίζαμε στην Αθήνα, παίζουμε σε όλη την Ελλάδα. Είναι τεράστια η ανάπτυξη του είδους και το πως το κοινό έχει ανταποκριθεί. Επίσης από εκεί που παίζαμε για τσάμπα μπύρες πλέον παίζουμε για αμοιβή… και τσάμπα μπύρες.
Η καλή αίσθηση του χιούμορ είναι έμφυτη ή επίκτητη;
Έμφυτη ή επίκτητη. Ουάου! Τι λεξιλόγιο! Μισό να γκουγκλάρω ετυμολογίες για να απαντήσω. Ναι λοιπόν, είναι σε ένα ποσοστό 10% έμφυτη και σε ένα 90% επίκτητη. Πρέπει, όπως όλες τις δουλειές, να τη μάθεις και να την εξασκήσεις.
Επιβεβαιώνεις το ότι οι κωμικοί έχουν βαρεθεί επειδή νιώθουν την υποχρέωση ότι πρέπει να κάνουν την παρέα τους να γελάει;
Όχι μωρέ εντάξει. Το κόλπο είναι ένα για να μην πέφτεις σε τέτοιες καταστάσεις. Να μην έχεις παρέα. Τέλος! Forever alone.
Ποια είναι η γνώμη σου για την κουλτούρα της woke comedy και κατά πόσο συμφωνείς;
Πιστεύω ότι στην κωμωδία το ωραίο είναι να υπάρχει πολυφωνία. Να μπορεί ο καθένας να κάνει ό,τι κωμωδία θέλει. Άρα ναι, προφανώς συμφωνώ με το να κάνει κάποιος τον κόσμο να γελάει με ένα είδος κωμωδίας όπως το woke comedy. Όπως και με όποιο άλλο είδος.
Θέλω πάρα πολύ την άποψή σου για τους κωμικούς της γενιάς (Gervais, Chappelle) που βασίζουν το υλικό τους σε τρανσφοβία, ομοφοβία και πράγματα που ακούγαμε πριν από 20 χρόνια και επιμένουν πως κάνουν "edgy" κωμωδία.
Μια ακόμα πολύ ωραία ερώτηση που όμως ανοίγει μια μεγάλη συζήτηση που οδηγεί σε μια ωραία παρουσίαση πτυχιακής για να απαντηθεί σωστά.
Ποια stand-up έχεις λιώσει να ξαναβλέπεις, ποιο είδες πρόσφατα που ακόμα το σκέφτεσαι (και γιατί) και με ποιον ξένο κωμικό θα σκότωνες να συνεργαστείς και γιατί;
Έχω δει πάρα πολλές φορές παραστάσεις και bit του Jerry Seinfeld, έχω μάθει απ'έξω bit του George Carlin, οριακά θα έκανα τατουάζ αστεία του Mitch Hedberg. Ένα καταπληκτικό special που είδα πριν κάποιο καιρό ήταν του Michael Che – Che Matters. Θα προτιμήσω σε αυτή τη φάση να δουλέψω και να βρεθώ ξανά στη σκηνή με τους Έλληνες κωμικούς. Είναι το αγαπημένο μου καμαρίνι πριν την παράσταση.
Πως πάνε οι 100 στο Star;
Το πρότζεκτ αυτό μου αρέσει πάρα πολύ και ευτυχώς αρέσει και στον κόσμο απ' ό,τι φαίνεται. Μαζευόμαστε στις late night ώρες και κάνουμε συζητήσεις με μοναδικό στόχο το γέλιο και τη διασκέδαση. Πιάνουμε debate χωρίς νόημα, δημοσκοπήσεις που δεν ζήτησε κανείς, ερωτήματα που, όταν απαντήθηκαν, κανένας δεν έγινε πιο σοφός. Είναι ένα comedy panel show που στοχεύει καθαρά στο fun!
Πες μας για την παράσταση σου στις 6 Ιουνίου, "Αυτά είναι". Τι μας περιμένει; Γιατί πρέπει να έρθουμε;
Αρχικά να πούμε ότι δεν πρέπει. Ελάτε αν θέλετε. Δεν θέλω με τίποτα να έχω ένα κοινό που ήρθε με το ζόρι. Από την άλλη, θεωρώ ότι θα είναι μια πολύ ιδιαίτερη εμπειρία γιατί είναι μια παράσταση που θα γίνει σε ένα στάδιο. Θα έχει κάτι μοναδικό από αυτή την άποψη. Θα προσπαθήσω να δημιουργήσω μια τεράστια παρέα και να γελάσουμε με όλα αυτά τα μικρά πράγματα που μας ενώνουν. Ελάτε! Θα είναι ωραία! Και θα είναι για μόνο μια βραδιά!
