Γιούλικα Σκαφιδά- μια νύχτα στο αυτόφωρο: «Ένα θύμα κακοποίησης βρίσκει το δίκιο του μόνο αν γίνει ένας αριθμός. Γυναικοκτονία Νο 160»
JTeam
9 Ιουνίου 2022
Η κακοποίηση έχει πολλές μορφές, πρόσωπα και δεν κάνει διακρίσεις. Όταν παραμένει σιωπηλή, γίνεται πιο επικίνδυνη και η πρόσφατη ανάρτηση της Γιούλικας Σκαφιδά συγκλονίζει. Η ηθοποιός μοιράστηκε με το κοινό της πως χρειάστηκε να περάσει μια νύχτα στο τμήμα επειδή υπερασπίστηκε ένα κοντινό της άτομο που βιώνει τη βία από πρώτο χέρι.
Η περιγραφή της περιγράφει την πραγματικότητα και καθηλώνει.
«Μία νύχτα στο αυτόφωρο ή Πόσο αληθινά έτοιμοι είμαστε να μιλήσουμε για την κακοποίηση.
Πριν λίγες μέρες πέρασα τη νύχτα μου στο αυτόφωρο. Έπεσα θύμα ξυλοδαρμού επειδή προσπάθησα να υπερασπιστώ κοντινό μου άνθρωπο που δέχεται καιρό τώρα κακοποιητική συμπεριφορά. Το παρακάτω κείμενο δεν είναι μία προσωπική εξομολόγηση γι’αυτήν την άσχημη εμπειρία. Γι’αυτά έχω μιλήσει στους δικούς μου ανθρώπους: Κλειστοφοβία που ανακάλυψα πως έχω ή που απέκτησα, τη σοκαριστική στιγμή που σου ζητάν να λύσεις και να παραδώσεις τα κορδόνια σου από φόβο μήπως κάνεις κακό στον εαυτό σου, Τη μυρωδιά και τα σκοτάδια ενός παγωμένου δωματίου που θα κουβαλάω μέσα μου για καιρό ακόμα. Αυτά τα διαχειρίζομαι, είναι οκ. Θα ήθελα να μιλήσω για τη γυναικεία κακοποίηση. Η Κοινωνία Αντιμετωπίζει τη γυναικεία κακοποίηση με μεγάλη υποκρισία. Γιατί ενώ στη θεωρία υπερασπίζεται τα θύματα και καταδικάζει τετοιες συμπεριφορές, Στην πράξη στρέφει αλλού το βλέμμα. Οι γείτονες φοβούνται να μιλήσουν, οι επαγγελματίες φοβούνται να μπλέξουν, κοινωνικοί φορείς ζητάνε αποδεικτικά στοιχεία. Εκτός από τη σωματική βία υπάρχει και η λεκτική βία και η ψυχολογική βία. Είναι πιο ύπουλες από την σωματική γιατί δεν αφήνουν σημάδια και παίζουν με το μυαλό των θυμάτων. Μία κακοποιημένη γυναίκα δεν είναι αναγκαστικά μόνο αυτή που τριγυρνάει στους δρόμους της Αθήνας κλαμμένη με μελανιές στο σώμα. Είναι και μια γυναίκα που έχει χαμόγελο στα χείλη, αγάπη για τη ζωή, μπορεί να είναι καλοντυμένη, να δείχνει ευτυχισμένη.Όσοι όμως τη γνωρίζουν καλα,βλέπουν τη σιωπή και τον φόβο πίσω από το βλέμμα. Ένας κακοποιητής δε μοιάζει με τους κακούς στα αμερικανικά μπλοκμπάστερ, δεν έχει τρία αυτιά,γαμψή μύτη και μακριά κοφτερά νύχια.Κυκλοφορεί δίπλα μας.Ίσως είναι καλοντυμένος, ίσως είναι πολύ ευγενικός,Ίσως έχει μία δουλειά με κύρος. Με μεγάλη απογοήτευση διαπίστωσα μέσα από την εμπειρία μου ότι μια γυναίκα που έχει πέσει θύμα κακοποίησης λεκτικής, σωματικής ή ψυχολογικής, θα βρει το δίκιο της μόνο εάν γίνει ένας αριθμός. Γυναικοκτονία Νο 160. Θα δούμε την υπόθεση στην τηλεόραση, θα λυπηθούμε, θα εκφράσουμε τη συμπάθεια μας στο θύμα και ας μην το γνωρίζαμε.
Κοινοποιώ αυτήν την ιστορία…(συνέχεια στα σχόλια)».
