Τα πυκνά σύννεφα που σκοτεινιάζουν τον ουρανό του Ελληνικού το απόγευμα της Παρασκευής μοιάζουν να υπογραμμίζουν, με κάποια ειρωνεία, τις συζητήσεις για ένα βιώσιμο μέλλον στα σύγχρονα αστικά περιβάλλοντα. Αφορμή, ο ετήσιος θεσμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Νέο Ευρωπαϊκό Bauhaus που περιγράφει το στόχο της αρμονικής συνύπαρξης με τη φύση μέσα σε δομημένα περιβάλλοντα.
Η Αθήνα πολύ πίσω από το βιώσιμο
Στη δίνη της κλιματικής κρίσης, τα περιθώρια στενεύουν απειλητικά και οι συζητήσεις αναζητούν να αντικατασταθούν από επείγουσες και καλοσχεδιασμένες πράξεις. Ειδικά για μια πόλη, όπως η Αθήνα, που σύμφωνα με τους εισηγητές του πρώτου κύκλου είναι μια πόλη «θανατερή», η θεματική των «Πράσινων πόλεων του μέλλοντος», μοιάζει να την αφήνει πολύ πίσω. Η Αθήνα του 80% κάλυψης από τσιμέντο και σκληρές επιφάνειες, η Αθήνα του 1 τ.μ. πρασίνου ανά κάτοικο – ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συστήνει 9 τ.μ./ανά κάτοικο – η Αθήνα των 15-20 ημερών βασανιστικού καύσωνα που αναμένεται να διπλασιαστεί μέχρι το 2040, είναι ένα παράδειγμα πόλης που πρέπει να αλλάξει άρδην για την ευζωία των κατοίκων της: Ανθρώπων και ζώων.
Η Αθήνα ως νησίδα βιοποικιλότητας
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η Μαρία Γανωτή, η πολυδραστήρια πρόεδρος της Εταιρείας Διάσωσης της Άγριας Ζωής, ΑΝΙΜΑ χαρακτήριζε την Αθήνα (όπως και όλες τις μεγαλουπόλεις) «κρίσιμο περιβάλλον για τη διατήρηση της φύσης, όαση βιοποικιλότητας και καταφύγιο της άγριας πανίδας». Απαριθμώντας τα δεκάδες ήδη πουλιών που φωλιάζουν στα δέντρα των πάρκων μας, τις αλεπούδες, τα φίδια και τους σκαντζόχοιρους που φωλιάζουν στα ρέματα και τους λόφους μας, κάλεσε στο σχεδιασμό μιας πόλης ζωντανής και φιλόξενης απέναντι σε όλα αυτά τα πλάσματα. Πώς θα γίνει αυτό; Μα φυσικά προστατεύοντας τα οικολογικά συστήματα της πόλης.
