Με τους pioneers πως μιλάς για πρωτοπορία; Η Λόρι Άντερσον, απόλυτα συνυφασμένη με το φάσμα του νεοϋρκέζικου avant garde που άρχισε να ανδρώνεται στα 70’s, είναι ένα παράδειγμα ήσυχης καινοτομίας. Ίσως φταίει και η μακροχρόνια σχέση της με το Βουδισμό και τις πρακτικές του, γι’ αυτήν την ανεπιτήδευτη γαλήνη που την περιγράφει όταν μιλάει για τον πλανήτη, την κοινωνία, την τέχνη.
Παραμονές της περφόρμανς της στο Ηρώδειο, έχει προσγειωθεί στην βροχερή Αθήνα και βολεύεται χαμογελαστή με το ανδρόγυνο look της, στην πολυθρόνα – επί σκηνής Στέγης – απέναντι από την Διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση, Αφροδίτη Παναγιωτάκου.
Μαζί με τα macbook της, όπου έχει αποθηκευμένο το οπτικό υλικό της τελευταίας έκθεσης της «Laurie Anderson: The Weather» η οποία παρουσιάζεται από τον Ιανουάριο στην Ουάσινγκτον, η 75χρονη πολυκαλλιτέχνις και διανοήτρια μιλάει πολύ περισσότερο για τον τρόπο της να παρατηρεί τον κόσμο, παρά για τον εαυτό της. «Δεν χρησιμοποιώ συχνά την λέξη ‘εγώ’. Ούτε με απασχολεί αν με ξέρουν. Το μόνο που αναζητώ είναι να εκφράσω τις ανησυχίες μου» λέει.
