UPDATE #NOW

Fran Drescher: Ο κόσμος λατρεύει τη Νταντά, γιατί ήταν μία gay σειρά με drag στοιχεία, προχωρημένη μόδα και διαχρονικό χιούμορ


Κλέλια Φατούρου

16 Σεπτεμβρίου 2022

Fran Drescher: Ο κόσμος λατρεύει τη Νταντά, γιατί ήταν μία gay σειρά με drag στοιχεία, προχωρημένη μόδα και διαχρονικό χιούμορ
Interview mag/Luisa Opalesky
Η 65χρονη ηθοποιός έχει αμέτρητες ιδιότητες και δεν τη σταματά τίποτα

Είναι ηθοποιός, κωμικός, σεναριογράφος, σκηνοθέτης, ακτιβίστρια, ιδρύτρια του Οργανισμού Cancer Schmancer και Πρόεδρος της ένωσης SAG-AFTRA.

Η Fran Drescher είναι επίσης και η Νταντά που ακόμα παίζει στην τηλεόραση, ένα fashion icon που τόλμησε ασύλληπτα outfits τη δεκαετία του '90, μία γυναίκα που έχει περάσει πολύ δύσκολες προσωπικές στιγμές, που ξεπέρασε τον καρκίνο, που έγινε το είδωλο της gay κοινότητας και είναι ακτιβίστρια υπέρ των δικαιωμάτων της LGBTQ+ κοινότητας.

Λίγο πριν κλείσει τα 65, φωτογραφίζεται για το Interview Magazine και συζητά με τον σχεδιαστή μόδας Alexandre Mattiussi για τη μόδα, που την καθόρισε από τότε που ήταν παιδί, για το ότι έκανε τα πάντα στη σειρά "The Nanny", με τη βοήθεια του πρώην gay συζύγου της και για το πόσο σημαντικό είναι να κόψουμε όλοι μαχαίρι το κάπνισμα.

«Μεγάλωσα σε μία επαρχιακή πόλη, με γονείς που δεν είχαν ποτέ λεφτά αλλά που φρόντιζαν να μην μου λείψει τίποτα. Θυμάμαι εκείνο το tweed παλτό που ήταν πολύ σοφιστικέ για ένα μικρό κορίτσι, αλλά μου το αγόρασαν επειδή με έκανε να νιώθω σαν την Audrey Hepburn, που πάντα θαύμαζα».

Πιστεύει ότι η μόδα έχει τεράστια δύναμη γιατί αλλιώς θα κυκλοφορούσαμε γυμνοί και δεν θα μάς ένοιαζε τίποτα. «Πάντα πίστευα ότι η μόδα είναι η τέχνη που φοράς και ο τρόπος να εκφράσουμε το ποιοι είμαστε και πώς νιώθουμε. Τη δύναμη, τη διασκέδαση, τη νιότη». Όσο εμείς βλέπαμε την Νταντά με κοντές φούστες, καλσόν σε διάφορα χρώματα και μία σέξι αφέλεια, η Fran Drescher επισκεπτόταν εκθέσεις μόδας σε μουσεία, ανακάλυπτε τη μοντέρνα εποχή της Chanel, μέσα από τον Karl Lagerfeld. Συνδύαζε το ροζ με το πορτοκαλί, γιατί το ίδιο έκανε κι ο Gauguin με τους πίνακές του.

Το φαινόμενο "The Nanny"

Η σειρά που ξεκίνησε το 1993 και ολοκληρώθηκε το 1999 θα γίνει σύντομα παράσταση στο Broadway και η διαχρονικότητα του χιούμορ της είναι αυτό που της έδωσε διαχρονικότητα. «Πολλοί άνθρωποι μου λένε ότι περνούσαν χρόνο ως οικογένεια την ώρα που έπαιζε η σειρά στην τηλεόραση. Ο τότε σύζυγός μου και συνεργάτης Peter Marc Jacobson είχε εξαιρετικό ένστικτο και ήξερε ότι έπρεπε να δίνεις εικόνα και sexiness. Αυτός ήταν και ο λόγος που είχαμε τη μεγάλη σκάλα. Για να κάνω θεαματική είσοδο με τα ρούχα που διάλεγε η φανταστική στιλίστριά μας, Brenda Cooper. Θέλαμε σέξι, αλλά όχι πρόστυχο. Να είναι μία γυναίκα που προσέχει παιδιά αλλά λατρεύει και τη μόδα». Η Fran Drescher συχνά εμπνεόταν από την νταντά Fran αν και περνούσε φάσεις με biker boots και leather jackets. Αγαπούσε τον Herve Leger, αλλά δεν ήθελε να είναι fashion victim. Λάτρευε τη μονοχρωμία σε κάθε look της, ακόμα και αν μιλάμε για φούξια ή πορτοκαλί.

Jenny.Gr

Σύμφωνα με τη δημιουργό της σειράς, η Νταντά είναι μία πολύ ξεχωριστή περίπτωση γιατί είχε μία gay λογική που τότε ίσως και να μην ήταν κατανοητή. Πιστεύει ότι τα παιδιά που το έβλεπαν τότε, τώρα θα εκτιμήσουν το χιούμορ, τη μόδα και τις αναφορές, ως ενήλικες. Εκτιμά το ότι το δίκτυο CBS, αν και ανδροκρατούμενο, της επέτρεψε να είναι ο εαυτός της και δεν ένιωσαν απειλή από τη δύναμή της. Όπως ο συμπρωταγωνιστής της, Charle Shaughnessy, ο Mr. Sheffield που δεν την είδε ποτέ ανταγωνιστικά. «Είναι και οι άντρες που θέλω να συναναστρέφομαι. Αυτοί που δεν απειλούνται από τις γυναίκες».

Jenny.Gr

Λατρεύει το ότι η Fran είχε μία drag πλευρά, που τότε εκτιμήθηκε πολύ από την κοινότητα, η οποία διοργάνωνε πάρτι σε gay bar, για να βλέπουν τα επεισόδια. Τότε ξεκίνησε και ο ακτιβισμός της για τα LGBTQ+ δικαιώματα. «Πάντα ήμουν ακτιβίστρια, αλλά έπρεπε να γίνω γνωστή για να ακουστώ». Πάλευε πάντα για τον ομόφυλο γάμο, ενώ σύντομα θα τιμηθεί με το Judy Garland Legacy Award, που αναγνωρίζει τον αγώνα straight ανθρώπων για τα δικαιώματα της κοινότητας.

Αναφέρεται στη δική της μάχη με τον καρκίνο και θεωρεί ότι οφείλουμε να σεβόμαστε το σώμα μας και να μην το γεμίζουμε με τοξικά χημικά, όπως το τσιγάρο. Δεν σταμάτησε ποτέ να γράφει, να ταξιδεύει αλλά κυρίως να ελπίζει ότι υπάρχουν πάντα ωραία πράγματα στον ορίζοντα.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο Interview Magazine