Η Jane Fonda μιλά για τα μελλοντικά σχέδια, τις ταινίες που ετοιμάζει και το μόνο πράγμα για το οποίο μετανιώνει

Μόλις συνειδητοποίησα ότι δεν ξέρω τι θα κάνω αν πεθάνει η Jane Fonda. Θέλω να πω, ότι δεν είναι ένα πολύ μακρινό σενάριο, αφού έκλεισε πρόσφατα τα 85 χρόνια της. Αλλά τα τελευταία χρόνια είναι τόσο παρούσα στις ταινίες, τον ακτιβισμό, τις απόψεις για τη ζωή, που νιώθεις ότι θα είναι εδώ γύρω για πολλές δεκαετίες ακόμα.

Η νέα της συνέντευξη στο The Hollywood Reporter είναι χειμαρρώδης, για μία ακόμη φορά. Για το πλούσιο παρελθόν, για όλα όσα της έχει μάθει η ζωή, για τις 3 ταινίες που έρχονται τους επόμενους μήνες, για το #MeToo και γιατί δεν σκοπεύει να αποσυρθεί από την υποκριτική ή τον ακτιβισμό, που τόσο λατρεύει.

#NOW

Η Pamela Anderson με δικούς της όρους: Η κακοποίηση από μικρή ηλικία, οι αποτυχημένοι γάμοι και «οι μ@λ@κες» που έκαναν το "Pam&Tommy"

Στο σαλόνι του σπιτιού της, δεσπόζουν τα δύο Όσκαρ που κέρδισε το 1971 για το Klute και το 1978 για το Coming Home, και ένας πίνακας από καλύμματα και τραπεζομάντιλα. «Ανήκει στον Thornton DIal και συμβολίζει τις γυναίκες και πώς μεταμφιέζουν τη δύναμή τους, προκειμένου να επιβιώσουν. Πρέπει να κρύβονται κάτω από τα σκεπάσματα». Η Fonda πέταξε τα καλύμματα πριν από αρκετές δεκαετίες, before it was cool, όταν ξεκίνησε τον ακτιβισμό της στα 70s και πήρε το τελευταίο της διαζύγιο στα 90s, επειδή κατάλαβε ότι ήταν πιο ευτυχισμένη χωρίς σύζυγο.

Της πήρε 50 χρόνια να μάθει από την αρχή όλα όσα έμαθε μεγαλώνοντας για τη θέση της γυναίκας. «Πίστευα ότι χωρίς ένα alpha male δεν αξίζω και δεν θα έχω προσοχή. Ανακάλυψα την αξία της γυναικείας φιλίας μέχρι τα 30. Μέχρι τότε πίστευα ότι οι γυναίκες ήταν αδύναμες».

Πριν από έναν χρόνο, ανακάλυψε ότι πάσχει από λέμφωμα non-Hodgkins, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να το αφήσει να την καταβάλει. Το μόνο που άλλαξε είναι ότι πρέπει να παίρνει το ασανσέρ και όχι τις σκάλες, γεγονός που την κλόνισε και κουραζόταν πιο εύκολα στη γυμναστική. Τώρα ο καρκίνος είναι σε ύφεση και απλά συνεχίζει να εκπληρώνει τα όνειρά της.

Ένα από αυτά είναι να υποδύεται ρόλους που δεν είναι στερεοτυπικοί για τους ανθρώπους μετά τα 80, και έχει την τύχη να το κάνει κατά βάση με τη φίλη της Lily Tomlin. Τη γνώρισε τη δεκαετία του '70, σε ένα stand up της και λατρεύει το χιούμορ της. «Προέρχομαι από πολλές γενιές καταθλιπτικών, και θαυμάζω την κωμική φλέβα της Lily». Έκαναν μαζί το φεμινιστικό "9 to 5", 7 κύκλους για το "Grace and Frankie", και τις φετινές ταινίες "80 For Brady" και "Moving On". «Είναι η πρώτη φορά που έχω 3 ταινίες μέσα σε έναν χρόνο. Αυτό δεν συνέβαινε ούτε στο peak της καριέρας μου, δηλαδή στα 70s».

Αν και nepo baby πριν από 75 χρόνια, δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί δέχονταν οικογενειακώς τόσα δώρα. Πολύ γρήγορα κατάλαβε την πλεονεκτική της θέση και την αξιοποίησε με ουσιαστικό τρόπο. Έγινε ακτιβίστρια κατά του Πολέμου του Βιετνάμ. Άφηνε τα παιδιά της σε νταντά και περνούσε αρκετά βράδια στη φυλακή, όπως συνέβη και τη μέρα που έκλεισε τα 82.

«Όταν μπήκε ο ακτιβισμός, ο φεμινισμός και οι γυναικείες φιλίες στη ζωή μου, έγινα πολύ πιο υγιής άνθρωπος. Με έμαθε να είμαι ευάλωτη και να ζητάω βοήθεια, ακόμα κι αν δυσκολεύομαι να το κάνω». Η φίλη της Lily Tomlin λατρεύει τον ενθουσιασμό που έχει για τη ζωή και ότι βιάζεται να κάνει τόσα πολλά πράγματα. «Έχασε τη μητέρα της πολύ μικρή και είχε απόσταση με τον πατέρα της. Έχει δει πολλά πράγματα και νιώθει ότι θέλει να τα διορθώσει. Είναι λογικό».

The Hollywood Reporter/VICTORIA WILL

Η Fonda θεωρεί ότι το #MeToo άλλαξε πολλά πράγματα, όπως το ότι πλέον υπάρχουν πολλές γυναίκες στα γυρίσματα, ή το ότι υπάρχει intimacy coordinator. «Μακάρι να είχα στις δικές μου ερωτικές σκηνές. Δεν ξέρεις πώς είναι να είσαι η μοναδική γυναίκα στο σετ». Από την άλλη, θεωρεί άδικο ότι το ενδιαφέρον του #MeToo επικεντρώθηκε στις λευκές γυναίκες, όταν οι μαύρες φώναζαν για όλα αυτά πολλά χρόνια, χωρίς ανταπόκριση. Δεν έχει πολύ θετικά συναισθήματα για το remake του Barbarella με τη Sydney Sweeney, γιατί φοβάται ότι θα πάρει λάθος κατεύθυνση. «Όταν πρότεινα εγώ μία φεμινιστική προσέγγιση, απορρίφθηκε. Θα μπορούσε να γίνει τόσο διαφορετικό».

Η καθημερινότητά της είναι γεμάτη. Γυρίσματα, γυμναστική, ακτιβισμός, μέλος της Ακαδημίας των Όσκαρ και φυσικά το διάβασμα. Διαβάζει 3 εφημερίδες την ημέρα και δεν χαλαρώνει με τίποτα. Ίσως μόνο στο σπίτι της, όταν αδειάζει από φίλους και οικογένεια, και μένει μόνη. Ήταν όμως συνειδητή επιλογή. Τώρα είναι 85 και το μόνο που δεν θέλει είναι να πλησιάσει τον θάνατο με απωθημένα. Δεν τον φοβάται όμως. «Αν υπάρχει κάτι για το οποίο μετανιώνω είναι σχετικά με τα παιδιά μου. Δεν ήξερα πώς να είμαι γονιός. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά».

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο The Hollywood Reporter