Τι είναι το σύνδρομο της «Άδειας Φωλιάς» και πώς να το αντιμετωπίσουμε: Η ψυχολόγος μας αναλύει

Τα πράγματα βέβαια πια έχουνε αλλάξει σημαντικά. Πολλές είναι οι γυναίκες που δουλεύουνε και έτσι είναι αρκετά απασχολημένες και δεν βιώνουνε τη θλίψη τόσο έντονα. Όπως και αρκετοί είναι πλέον οι νέοι μεταξύ 24-34 χρόνων που ζούνε πια με τους γονείς τους, είτε λόγω ανεργίας και οικονομικούς λόγους, είτε λόγω χωρισμού ή διαζυγίου, είτε λόγω ψυχικών διαταραχών και προβλήματα με ουσίες και αλκοόλ. Είναι βέβαια και κάποιοι νέοι οι οποίοι βολεύονται στην κατάσταση της οικογενειακής θαλπωρής και των μειωμένων ευθυνών.

Υπάρχουνε όμως τρόποι, που μπορούνε να μειώσουνε την θλίψη και τον πόνο των γονιών, και να δημιουργήσουνε στα παιδιά την ασφάλεια που χρειάζονται ώστε να αποφασίσουνε να φύγουνε από τη γονεική στέγη.

Αν για παράδειγμα γνωρίζετε πως το παιδί σας θα φύγει σε ένα χρόνο, τότε χρειάζεται να το προετοιμάσετε για το τι σημαίνει να μένει μόνο του. Σιγουρευτείτε, ή μάθετε του να καθαρίζει, να μαγειρεύει.... και όλα τα σχετικά, να τακτοποιεί τις οικονομικές του εκκρεμότητες, (βασικά την αξία των χρημάτων), ώστε να νιώσει ασφάλεια και  ανεξαρτησία. Ακόμα και αν μάθετε την τελευταία στιγμή πως το παιδί σας θα φύγει από το σπίτι, μην πανικοβληθείτε.... προσπαθήστε να δείξετε ενθουσιασμό για την καινούργια του ζωή και υποστηρίξτε τις αποφάσεις του. Με αυτόν τον τρόπο θα νιώσει τη σιγουριά να έρχεται πάντα σε εσάς για συμβουλές και οικογενειακή θαλπωρή. Το οποίο και είναι απαραίτητο, διότι τα παιδιά μπορεί να νιώθουνε μεγαλύτερο άγχος από εσάς για το αν θα τα καταφέρουνε σε αυτό που έχουνε επιλέξει. Χρειάζεται να τα καθησυχάσετε και να τα καθοδηγήσετε. Πείτε τους πως το άγνωστο δεν είναι όσο τρομακτικό ακούγεται. Πως σύντομα θα συνηθίσουνε και θα προσαρμοστούνε στην καινούργια τους ζωή. Αυτό βέβαια ισχύει και για εσάς. Το παιδί σας ενδεχομένως να νιώσει θλίψη όπως και εσείς τον πρώτο καιρό διότι είναι μεγάλη η αλλαγή που βιώνει.  Αφήνει πίσω του την παιδικότητα και την ανεμελιά. Και εσείς αφήνεται πίσω σας ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή σας και είστε πάλι μόνη ή μόνοι μαζί με το σύντροφο σας.

Ξαφνικά υπάρχει πιο πολύς χρόνος για εσάς και την συζυγική σας σχέση. Έρχεστε πάλι αντιμέτωπη με τις δικές σας ανάγκες αλλά και την ερωτική σας σχέση. Υπάρχει ακόμα η σχέση; αν όχι, μπορεί να ξαναβρεθεί? Οι ανάγκες σας υπάρχουνε, ή είναι κάπου βαθιά θαμμένες;

Ο στόχος σας πια αλλάζει και εξαρτάται από τον καθένα αν μπορεί να έρθει αντιμέτωπος με τη σχέση του και τον εαυτό του. Θέλει πολύ δουλειά, πολύ χρόνο (περίπου1,5 με 2 χρόνια) και υπομονή και βασικά χρειάζεται κανείς να θυμηθεί τις παλιές του επιθυμίες. Να βρει πάλι τους φίλους του, τα ενδιαφέροντα του, και να ξαναχτίσει ουσιαστικά τη ζωή του.

Νιώστε περήφανοι για τον εαυτό σας, που μεγαλώσατε παιδιά ικανά και ανεξάρτητα! Και μην ξεχνάτε πως είναι φυσιολογικό να νιώσετε μοναξιά και θλίψη και επίσης φυσιολογικό να το εκφράζετε και να κλαίτε που και που. Να είστε σε επικοινωνία με τα παιδιά σας. Μέσω της τεχνολογίας μπορεί η επικοινωνία αυτή να είναι πια άμεση και πολύ εύκολη. Αυτό θα βοηθήσει πολύ και εσάς αλλά και τα παιδιά σας.

Αν δείτε όμως πως τα συναισθήματα θλίψης, πόνου, κενού και στενοχώριας, επιμένουνε για πολύ καιρό και αντίθετα χειροτερεύουνε, τότε χρειάζεστε τη βοήθεια κάποιου ειδικού για να πάρετε τη σωστή καθοδήγηση.

Από τη Σοφία Αντύπα, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια- www.ipsychology.gr